THE PANDEMONIUM WORLD (Completed)

Chapter 06: Scheduler

JEWEL DEMI-LEIGH's POV

IT'S been a one week simula nung nag-aral ako dito.

It's been a one week simula nung pinadala ako sa lugar na ito para sa isang mission.

Ngunit di pa ako nakakalanghap ni isang information tungkol sa V University na ito.

places where things have gone wrong. Sinister places where things still are.

I always hate the sunlit towns, full of newly built developments with double-car garages in shades of pale eggshell, surrounded by green lawns and dotted with laughing children.

Those towns aren't any less haunted than the others. They're just better liars.

I laugh maniacally, then take a deep breath and touch my chest – expecting a heart to be thumping quickly, impatiently, but there’s nothing there, not even a beat.

MASASABI kong kakaiba nga talaga ang V University na ito kumpara sa ibang university na alam ko.

“It is strange, but true, that the most important turning-points of life often come at the most unexpected time and in the most unexpected ways." hindi ko alam, pero kusanalang yan lumabas sa aking ibig habang nag-mumuni-muni.

Napaka strange kasi ng lugar na ito at strange din ang  karamihan na mga studyante dito.

Ngunit may kilala pa naman ako na naiiba sa kanila.

Yung mga taong hindi nakakatakot pakisamahan at yung mga taong lagi mong nakakasama sa araw-araw.

Yun ay walang iba kundi ang mga kaklase ko at ang naging bestfriend ko dito na si Daisy.

Pero kahit ganun kailangan ko parin maingat palagi dahil ang lugar na ito ay mapanganib at di ligtas.

Anytime, pwede malagay ang buhay ko sa piligro.

PATUNGO na ako ngayon sa aming classroom. Nauna na ako kay daisy dahil mamaya pa daw ang klase nila.

Tamihik lang ako naglalakad mag-isa nang biglang may umakbay sakin.

"Hi noisy girl! Sabay na tayong pumasok sa classroom." nakangiting wika nito sakin. The savage nerd.

"At sino ang nagsabi sayo na pwede kang umakbay sakin huh?!" cold na tanong ko dito sabay alis ng kamay niyang naka-akbay sakin.

"Ako! Bakit ayaw mo ba?" sagot nito sakin.

"Oo! Ayaw na ayaw kong inaakbay ng isang tulad mong savage nerd." masungit na wika ko dito sabay irap.

"Sus! Pakipot pa samantalang idol niya naman ako. Psh!" wika nito habang diretsong nakatingin sa hallway.

"Tsk! Idol mong mukha mo! Atsaka wag ka ngang makisabay sakin dahil naiinis ako sayo!" wika ko dito sabay irap at lumayo sa kanya.

Nakakainis at naaasar na talaga ako sa ugali nito. Ilang araw na rin akong nagtitimpi na sapakin ito.

Nakaka high blood ang gagong 'to eh!

"Sus! Ang sabihin mo kilig ka lang. At pasalamat ka nga ay makikisabay pa sayo ang isang hot at handsome nerd na katulad ko." sereosong wika nito kaya huminto ako saglit sa paglalakad at liningon ito ng masama.

"Napaka dakilang feeler mo talaga no? Jan ka na nga!" cold wika ko dito at ipinagpatuloy na ang aking paglalakad.

SABAY namin narating ang aming classroom.