THE PANDEMONIUM WORLD (Completed)

Chapter 25: Person Behind The Mask

JEWEL DEMI-LEIGH's POV

MASYADO nang malalim ang gabi. Nakahiga lang ako ngayon sa aking kama dito sa condo namin.

Pero di parin ako dinadalaw ng antok habang si Diasy ay napaka himbing na ng tulog.

Di kasi mawala-wala sa isip ko ang mga moment kanina sa H.A office.

Di ko talaga akalain na weakness niya ang isang hamster.

Sayang, ang taas pa naman ng tingin ko sa Jeonjey na yun. Dahil ang cool niya.

Pero hamster lang pala ang katapat *smirk* pero infairness ang cute niya kahit epic yun itsura niya.

Falling in love may one of the greatest feelings ever.

There is an actual chemical process that happens to a person who is falling in love.

All of the senses have a greater intensity.

Colors seem brighter, sounds more resonant and smells more powerful when you are in love.

When you are with your lover there is no greater feeling in the world, and when you're not you spend all your time thinking of each other.

Falling in love is truly an awesome feeling.

Kaya bigla nanaman nag-sink sa isipan ko ang ginawa niyang paghalik sakin.

Gosh! I didn't expect na siya ang magiging first kiss ko!

Pero, aminin ko man o sa hindi. Halata parin na gusto ko yun.

Gosh! Ang landi ko! Heto ba ang epekto sakin ng kiss niya. Whaaa!

At nagpapasalamat ako sa ginawa niyang yun, dahil dun nalaman ko kung ano talaga ang ibig-sabihin ng nararamdaman ko sa kanya.

I love him! But, should I take it or leave it?

Natatakot akong dumating ang araw na magkakasakitan kaming dalawa.

Dahil mission lang ang pinunta ko dito, at kailanman hindi ko pwede talikuran yun ng dahil lang sa pagmamahal na ito.

Kaya sa mga oras na ito, nahihirapan ako isipin kung ano ang gagawin ko.

Hayss! Hirap maging secret agent!

Tumagilid nalang ako ng kunti at yinakap ang aking unan.

Mas mabuti na sigurong matulog nalang ako kesa isipin yun.

Pipilitin kong matulog kahit hindi pa ako inaantok.

Pinikit ko na ang mga mata ko para sana matulog nang biglang nakarinig ako ng ingay sa labas.

Hindi na ako nagulat dahil ganyan naman talaga dito gabi-gabi simula nung sinasabi nila full moon.

Kaya ipinikit ko nalang ang mga mata. At ilang minuto ang lumipas ay hindi pa talaga ako dinadalaw ng antok ko.

Kaya naman naisipan kong tumayo at nagtungo sa kusina dahil baka gutom lang ako.

PAGKARATING na pagkarating ko sa kusina, agad kong binuksan ang freezer.

Kumuha ako ng one slice chocolate cake at isang bottle ng orange juice.

Umupo ako sa table sabay lapag ng pagkaing dala ko at saka binuksan ang juice.

Di pa ako nakakainum ng bigla nalang akong may narinig na kakaibang ingay galing sa labas.

Kaya dahil sa kuryusidad, bigla nalang ako napatayo.