THE PANDEMONIUM WORLD (Completed)

Chapter 38: Doomed

VIEY STEVELER's POV

NANG marinig ko ang sinabi nina Gray at Black kung saan nanggaling ang pagsabog agad ko itong tinungo ng walang alinlangan.

Pagkarating ko dito sa 10th floor, kita ko ang lahat ng mga tao na nagtatakbuhan dahil sa takot. Kita ko rin ang mga usok na lumalabas sa pinto ng Board Hall Room at ang mga tao papalabas dun.

Shit! I need to find them!

Patungo na ako sa may pinto nitong BHR at di ko namalayan na nakasunod na pala sakin ang dalawang kulay.

"Whoaahh!" Gray yelled.

"Yay! I hate fumes!" Red muttered.

Where's Black and Blue?

Gusto ko sana itanong yan, pero I don't a time. Sabay-sabay lang kaming tatlo sa paghakbang at lakad takbo ang ginagawa ko dahil sa tindi ng pag-aalala ko, nang biglang makasalubong namin si Kressley...

"Hi pretty!" naka-ngiting bati ni Gray. But, dedma sya kay Kress.

"Kressley.." mahinang sambit ni Red.

"Did you see them?" bungad ko agad sa kanya.

"No." tipid na sagot niya "And, I'm here to find them too."

I sighed heavily "I see."

"Oh sya, maghiwalay-hiwalay na tayo sa paghahanap sa kanila." aniya niya.

I nodded "Red? Come along with, Kress." He nodded "And Gray, Come with me."

MATAPOS kong sabihin yun ay nahiwalay-hiwalay na kami ng mga landas na tatahakin...

Pumasok na kami ni Gray sa loob nitong BHR habang yung dalawa naman ay diretsong tinahak ang hallway sa labas.

"Tangna! Ang usok dito!" mura ni Gray na nasa may likuran ko.

Di ko siya masisisi dahil sobrang balot na ng usok itong buong BHR. At buti nalang may dala kaming mouth mask.

"Anak ng takte! Di bagay sa gwapong tulad ko ang lugar na ito." satsat ni Gray n nasa likod parin.

Sa ngayon, papalampasin ko muna ang kahibangan nito.

Dahil, puno ng pag-aalala ang puso ko ngayon...

Nasan na kaya sila? Sana okay lang sila.

If something bad happen to them, hinding-hindi ko mapapatawad ang sarili ko.

Ayokong mawalan pa ako ulit ng mga minamahal.

IPINAGPATULOY lang namin ang paggala sa lugar na ito kahit hindi na makita ang nasa loob nito, kahit na masuuk.

"Bossing? Sa tingin ko, wala nang tao dito. Baka nagsilabasan na silang lahat." wika ni Gray.

Di ko nalang binigyan pansin yun at ipagpatuloy parin ang paglalakad ko. Hanggang sa may marinig kaming umuubo.

"Cough! Cough! Help!!!" rinig naming sigaw.

Kaya agad namin hinanap at pinuntahan kung saan nanggagaling yun. Nababakasakali na sila yun.