THE PANDEMONIUM WORLD (Completed)

Chapter 14: V.U Officers

JEWEL DEMI-DEIGH's POV

ONE week later. Maayos at maganda naman ang naging trabaho ko bilang H.A assistant.

Dahil kung dati medyo awkward kami sa isa't-isa ni Jeonjey. There's no longer anymore.

Dahil sobrang bait na ang ipinapakita niya sakin nung mga nagdaan na araw hanggang ngayon.

Kaya lalo akong napapalapit sa kanya, at mas lalo ding gumagaan ang loob ko sa kanya.

Misan nga nakararamdam na ako ng mga ibang pakiramdam sa kanya, yung bang pag tibok ng puso whenever he near me. Pero binabaliwala ko nalang yun.

As of now, ay kasalukuyan kaming ngayon nandito sa office niya. Siya na abalang-abala sa kung anong mga papelis na hawak niya habang ako naman ay heto nag-a-arrange ng mga libro sa bookcase dito sa office niya.

"Amm Jewel?" tawag nito sakin na.

Ako lang ba? O sadyang guni-guni ko lang. Dahil ang sweet ng pagkakatawag niya sakin.

Kaya naman lumingon agad ako sa kanya sakto naman ng palingon niya sakin. Malapit lang sa may gilid niya ang kinalalagyan ko ngayon.

"Y-Yes?" tugon ko dito.

"Can I bother you?" tanong niya sakin.

"Oh yup." sagot ko naman sa kanya.

"Can I ask you for a favor?" tanong niya ulit.

Tumango lang ako dito. Sanay na kasi akong hinihingan ng kung anong favor nito.

Marahil may i-uutos na naman siya. Yun kasi ang madalas niyang hingin na favor sakin.

At natural na papayag ako dahil yun ang trabaho ko.

"Can you please post here in the bulletin-board thereout?" wika niya sakin. At di nga ako nagkamali na uutusan niya ako.

"Oh sure! Just give it to me." nakangiting wika ko sa kanya.

"Here! And advance thank you." nakangiting wika niya sabay abot ng naka fold na poster. And damn his smile. Inaatake nanaman ako sa puso dahil sa ngiti na yun.

Damn you heart! Umayos ka please.

Tumango nalang ako dito kasabay kuha sa kamay niya ng naka fold na poster at mabilis na lumabas.

"Gosh! What's happening to me? Aughh!" asar na sabi ko sa sarili ko.

Bumuntong hininga muna ako at saka nagpatuloy lumakad papuntang bulletin-board.

Di naman yun kalayuan dito, diretso lang dito sa hallway at pagliko mo ay andun na yun.

Habang tinatahak ko ang daanan may nahagilap ang mga mata ko na isang lalaki na nakasandal sa pader at nakapamulsa ang mga kamay sa kanya pants.

Oo, inaamin ko na ikinabagay talaga sa kanya ang pleated pants na kulay navy blue at polo shirts na uniforme ng mga lalaki dito.

Pero I don't care wala akong paki sa kanya!

Ayoko sa kanya dahil masamang tao siya kaya nga panay ang iwas ko dito sa taong 't ehh.

I don't like boys like him.

Nang malapit na ako sa kanya maski irap hindi ko ginawa dahil ayokong makita ang pagmumukha niya.

Kaya mas pinili ko ang lagpasa ito at wag pansin. Ngunit mabilis ako nitong nahawakan sa aking kaliwang kamay na ikinatigil ko.