3.36
Gözlerimi tekrar kapattım.
…
Yemin ederim dağıtacağım ortalığı.
Pes edip sıkıntıyla gözlerimi açtım. Yataktan kalkıp bu sefer de yerdeki halıya kıvrılmıştım.
Ulan niye uyuyamıyorum?
Yerde sürüklenerek yatağın yanındaki komodine ulaşıp telefonumu elime aldım.
3.38
Çıplak sırtımı soğuk parkeye yasladığımda bir an ürpersem de iyi gelmişti.
Gözlerimi kısıp odanın karanlığı için fazla olan parlaklığı azalttım. Ardından rehbere girip aramak istediğim kişiye basmıştım.
Telefonu kulağıma götürmekle uğraşmadan çalmasını bitirmesini bekledim.
Zaten açmayacaktı.
Bir daha aradım. Sonra bir daha. Sonra bir daha ve bir daha…
En sonunda meşgule atabilmişti! Ama tabi ki uslanmayıp tekrar aradım. En azından uyandırabildim, diye düşündüm.
Ama inatçı pezevenk tekrar meşgule atmıştı.
Sabrının sınırlarını zorladığımın farkındaydım ama pes etmeyerek yine aradım.
Bağırırken sonunda telefonu açtı: “Nıı vvv ımmınıkkıdımmınnn ç...”
“Yastığı yüzünden çek anlamıyorum.”
Yastığı yüzünden çekip deminkine nazaran biraz daha az hışımla, “ Ne var amına koyduğumun çocuğu?!” diye bağırdı.
“Şş ayıp Melihciğim hiç yakışıyor mu?”
“İlgimi çekecek bir şeyler söylemek için beş saniyen var.”
“Şey-
“Dört,”
“Üç,”
“Iıı”
“İki,”
“B-
“Aşık oldum.”
Anında saymayı bırakmıştı. Birkaç saniye durup birbirimizin nefeslerini dinledik.
En sonunda dediğimin gerçekleşmesine ihtimal vermemiş olacak ki, “Siktir oradan ya.” deyip yüzüme kapatmıştı.
Şimdi arayacak...
Beş
Dört
Ü-
Çalan telefonu açıp kulağıma götürdüm.
“Kime?”
“N’oldu yapra'm demin yüzüme kapatıyordun?”
“Anlatmazsan yine kapatacağım. Konuş.”
“Tamam tamam kapatma.” İç geçirdim. “Ya bir kız meselesi var ama-
“Aşık olduğuna göre zaten bir zahmet…”
“Onu ilgini çekmek için söylemiştim. Yok aşık falan değilim. Sadece bir kız meselesi var. Bayağıdır da var ama ben sana anlatmadım ciddi bir şey değil diye.”
“Şimdi neden anlatıyorsun? Bu saatte hem de. Uykumu sikip hem de...” Ardından esnemişti.
“Aslında ciddi bir şeymiş onu fark ettim,” dedim. “Bir de uyuyamıyorum.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİ // (TAMAMLANDI)
Teen FictionSadece biz vardık. Neyi, nasıl yaptığımızın bir önemi yoktu. Elini tutup yanına yaklaştım. Sanırım durduktan sonra elini bırakmamı bekliyordu ama ani bir cesaretle ellerimizi kenetledim ve diğer elimle belinden tutup onu kendime yapıştırdım. Gülüm...
