Dance (not) like you Chardre

33

Maraton 6

Pov Leo

Ze szpitala wypuścili mnie tydzień wcześniej, dzięki czemu udało mi się zrobić niespodzianke mamie i Tilly no i oczywiscie Jeremu. Kiedy się z nim spotkałem zdozumiałem, że nie ważne co się będzie działo on mnie nie zostawi i nie zrani, dlatego postanowilem dać mu szanse. Tak właśnie o to jestem w pierwszym związku.

Lekarze w psychiatryku pomogli mi zrozumieć całą sytuacje w jakiej sie znalazłem, dzięki nim zrozumiałem co jest ważne a co mi wszystko komplikuje. Ale taż nauczylem się bardziej panowac nad emocjami, żebym nie podejmował decyzji pod wpływem chwili.

Jerry mnie rozumie i pomaga, wspiera w chwili kiedy potrzebuje. Właśnie siedzimy i oglądamy różne filmy na Netfix. Akurat oglądamy Ten wolf, bardzo wciagnąlem sie w ten film. Mój chłopak karmi mnie popcornem, a ja jestem szczęśliwy. Czego chcieć więcej?

I w tedy pomyślałem o Charliem, ale szybko odwrócilem swoje myśli skuoiajac sie na kolejnym odcinku serialu.

- Chłopcy obiad.- do pokoju weszła Tilly

- Już idziemy chce tylko zobaczyć jak ten odcinek się skończy.

- Mama powiedziała: „ Jeżeli Leo będzie chciał dokończyć odcinek to weź wiadro z zimna wodą i wylej na niego, a po tem uciekać do kuchni“. - zacytowała i zaczela sie śmiać

- Jak ona dobrze mnie zna. Dobra już idziemy. - zatrzymałem i zeszlismy na obiad

Mama zrobila moją ulubiona zapiekanke serową, szybko ja zjadlem i czekalem na chlopaka. Kiedy dokończył swoją porcje chciałem jak najszybciej wrócić odglądać, ale mama mnie zatrzymała mówiąc bym posprzatal naczynia ze stołu. Nie chętnie to zrobilem, wiedząc, że klócenie się z nią nic nie da, a tylko dłużej będę musiał czekać na końcówkę. Razem z Jerrym szybko to ogarnelismy i wrocilismy oglądać. Kiedy już obejżelismy cały sezon mój towarzysz stwierdził, że mu sie nie chce siedzieć w domu, wiec poszlismy do parku dotlenic nasze muzgi.

Pov Charlie

Wybieglismy ze szkoły i przerażeni patrzelismy na samochód Corbina. Był cały porysowany, a na masce byla doklejona kartka „Odpierdol się od niego pedale! Charlie jest mój!“. Kiedy to orzeczytalem wiedzialem kto jest sprawcą. Zadzwonilen po policje, a radjowóz zjawił sie 20 minut później. Zlożylismy zeznania oczywiście powiedzialem, że jestem pewien Iż to była Katie. Po tem zadzwoniliśmy po lawet, by odcholowała auto i wróciliśmy pieszo do domu, tam się przegrał em i poszliśmy do naszej ulubionej włoskiej restauracji.

- Wiedzialem, że nastolatce może odbić z powodu miłości, ale nie aż tak, żeby rysować czyjeś auto.

- Też tak sądzilem. Ale widocznie bardzo ja wkurzylem mówiąc, że mam chłopaka.

- Pewnie nie mogła pogodzić się z tym, że przegrała walkę o ciebie z chłopakiem.- uśmiechnął się triumfalnie

- Pewnie tak. - uśmiechnał sie z nim 

- Ehh.. Kocham cie Charlie.

- Też cie kocham Le.. Corbin.- kurwa znów się prawie pomylilem

- Charlie znowu do mnie chcialeś powiedziec Leo. - kurwa usłyszał

- Przepraszam skarbie. Ale wiesz że kocham ciebie nie jego. To mała pomyłka. Przepraszam będę uważał na to co mowie.

- Wybaczam ale, żeby to byli ostatni raz.

- Oj mój chłopczyk.- posmerałem nosem jego policzek na koniec całujac.- Może wieczorkiem porobimy coś razem?

- A co? - droczył sie ze mna

- Coś niegrzecznego. - poruszylem sugestywnie brwiami

- Może się zgodze.

- Oj no. Nie daj sie prosić. Jeżeli bedziesz chciał możesz górować, lub wybrać sobie zabawę w ramach przeprosin. Zgodz sie.- zrobilem uroczą minkę pieska

- Przekonałes mnie.- pocałował mnie, a ja ucieszylem się jak małe dziecko, zjedliśmy nasze posiłki i zamówiliśmy desry. Najedzeni wróciliśmy do domu, wybrslisny drogę przez park by spalić sadełko.

***

Ostatni rozdział z maratonu mam nadzieje, że się podobało.

Nie wiem jak bedzie z rozdziałami mimo, że mam ferje to zaczelam je od wizyty w szpitalu. Mam spore problemy ze zdrowiem i zobaczymy jak to będzie. Postarał się dodawać chociaz po jednym dziennie jeżeli będzie to możliwe😘😘😘