the nerd sweet revenge

CHAPTER 33

  THE NERD SWEET REVENGE

PRINCESS POV.

naririto parin kami sa science room, ang kaninang luha at lungkot mula sa aking katawan ay napalitan na ng galit.hawak-hawak parin ni adrian si carla at palagi nalang itong nagpupumiglas.

"hindi ka gusto ni adrian...!" mataray na saad nya."kase katawan lang ang habol nya sayo...katawa----...!"naputol ang sasabihin nya nang biglang dumapo sa magaspang nyang mukha ang malambot na palad ko.

"kung katawan nya lang ang habol sa akin eh...ano naman sayo...diba sya lang naman ang hinahabol mo..edi ano ang tawag sayo ahas na kumakain ng itlog...fuck you...!" pagkasigaw na pagkasigaw ko sa hinaing iyon ay bigla nalamang nagtangis ang bagang nya halata na nagpipigil ng galit.kaya naman buong pwersa nyang inalis ang katawan nya sa pagkakapigil ni adrian rito at naiinis na lumapit sya sa akin na akmang sasabunutan ngunit ako na ang nauna.

hinila ko ang buhok nya at saka sinabunutan sya.

"kung gusto mong lumandi 'wag sa tiretoryo ko...! ".sigaw ko sa kanya at patuloy na sinabunutan.

" ano ba..!bitawan mo ang buhok ko nasasaktan ako...!"sigaw nya.

akmang lalapit si adrian sa amin ngunit sinamaan ko sya ng tingin kaya napahinto sya at itinuloy ko ang pagsabunot kay carla.

"di'ba ikaw ang nauna eh...!bakit kita titigilan...?" sigaw na tanong ko habang sinasabunutan parin sya.

sa pagkakataong ito ay ginalaw nya ang kanyang mga kamay at hahawakan ang aking buhok ngunit inilayo ito, pero nagkamali ako nahawakan nya ang bandang dulo nito dahil sa may pagkahabaan ang buhok ko kaya niya nakuha saka niya ito hinila kaya ngayon pareho na kaming nagsasabunutan.

sa pagsasabunutan naming yun ay bigla kaming natumba kaya nabitawan nya ang buhok pati narin sya, pero bigla akong tumayo at pumunta sa.pwesto nya at pumaibabaw sa bandang bewang nya at saka sya pinasasampal sa kaliwa't kanan niyang pisnge.hindi ako tumigil hanggang sa naramdaman ko na may humila sa bandang bewang ko at pinatayo napansin ko na inawat na kami ng guard, maraming estudyante rito ang nanonood pero hindi ko sila napansin nang magsimula ang gulo namin kanina.

pagkatayo ko ay sya ring pagtulong ni adrian rito para tumayo.sobrang gulo ng buhok nya at sa akin.nang makatayo na sya ng lubusan ay bigla syang umiyak sa bisig ni adrian.'sige magsama kayo....'

kaya hindi ko na hinintay kung ano pa ang sasabihin ng guard at nagpaumuna na akong umalis.tumakbo ako nang tumakbo hanggang sa majalabas ako ng university umupo ako sa bakanteng bench dito sa gilid ng entrance gate.

doon ako umiyak ng umiyak.'samantalang ako ang tutulungan nya pero bakit...bakit yun pa ang pinili nya...!tama ba na katawan ko lang ang habol niya...?'

habang umiiyak ako ay hindi ko napansin na kanina pa palang pumapatak ang maliliit na butil ng tubig napagtanto ko na umaambon na pala, pero hindi ko iyon pinansin pa tuloy-tuloy lang ako sa pag-iyak hanggang sa lumakas na ito at tila ulan na.

tumayo ako at naglakad sa ilalim ng ulan habang walang tigil sa pag-iyak.'ganito na ba talaga ako katanga...?'

naglakad nalang ako nang naglakad, hindi ko pinapansin ang mga taong tumitingin sa akin at napapatanong kung bakit ako nagpapaulan.

hindi ako tumigil kahit na nilalamig na ako nito, hanggang sa makarating ako sa bahay.

nagtataka naman ang mga mukha ng katulong namin ng makita nila akong basang-basa dahil sa ulan.

"ma'am bakit po kayo nagpaulan baka magkasakit po kayo niyan...!" saad ng katulong namin.
pero hindi ako nag-aksaya ng panahon umakyat ako sa aking kwarto at doon sa inalabas lahat ng galit ko.

"waaaaaahhhhhhhhhh.......!" sigaw ko at umiyak nang umiyak humawak ako sa aking ulo at sinasabunotan ang sarili."bakit mo ginawa sa akin 'to bakit...?huhuhuhuhu....!"saad ko habang umiiyak parin bahagyang napasandal sa lkod ng pinto at napa-upo.

"ma'am ano pong nangyayari....?" nag-aalalang sigaw ng katulong namin nguniy hindi ko sya pinakinggan tuloy lang ako sa pag-iyak.

°°°°°°°

ilang linggo ang lumipaa pero marami narin ang nagbago, hindi ako pumasok sa school ng mga araw na iyon palagi nalang akong nakamukmuk sa gilid ng pader at hindi kumakain kahit anong pilit ng mga katulong namin ay hindi ko sila pinapansin, umupunta din dito sila mom at dad pero kagaya ng mga katulong namin hindi rin ako nakikinig.

hanggang sa napagdisisyonan ko na tawagan ang mga anak ko.

"hello mommy....?" bungad na tanong ng mga anak ko aa kabilang linya.kaya napaluha muli ako ng marinig ko ang kanilang boses.

"h-hello b-babies...!" utal na saad ko habang pumipiyok.'kailangan hindi nila malaman na umiiyak ako baka pumunta sila dito.'"

"mommy may nangyari ba....?" tanong ni silver sa pagkaka-alam ko.

"wala...!walang nangyari sa akin...!okay lang ako...kayo.ba okay lang ba kayo...?" pabalik na tanong ko sa kanila.

"were always okay mommy...!" masiglang saad nila.

hanggang sa kinatagalan ay natapos lang ang pag-uusap namin kaya bahagyang nanumbalik ang lakas ko sila lang kase ang nakakagawa para bumalik ako sa dati kong lakas.

nagtungo ako sa salamain upang tingnan ang aking sarili.bahagya.akong nagulat ngunit napawi pang din'yun. parang pumayat ako at mugto na ang mata ko dahil sa kakaiyak.'kailan man hindi ka'na iiyak sa maraming tao.!'

inayos ko ang sarili ko.naligo ako at kinuskos bawat parte ng aking katawan upang bumalik ito sa dati kong kulay.nang matapos na akong maliho ay pumunta na ako sa aking mga cosmetics.chanel ang ibang brand ng mga pang makeup ko kaya mas tumatalab sa balat kung gagamitin mo.may pangtanggal ako ng eyebags himdi yung inooperahan sadyang easy lang.naglagay lang ako ng blush on at lipstick red ang pinili ko para naman malaman nila kung ano talaga ang pakay ko kapag pumasok na ako sa room.nang matapos na ako ay bahagya kong tiningnan kung ano ang nabuo sa mukha ko at infairness mas gumanda pa ako kesa sa inaasahan.parang ibang tao ang kaharap ko.

pagbaba ko ay bigla akong napansin ng mga maids at tila ba nakakita sila ng anghel sa langit at bumababa sa lupa at lumipat sa impyerno.

___________________________________

PLEASE VOTE AND COMMENT....