After Promises

Chapter 20

After two months kong nawala, muli na akong nakatayo sa harap nang school na ito dala-dala ang tunay na katauhan ni Krung-Krung. Maganda, sexy, elegante, matalino, at syempre mahina at talunan.

Hindi ako hatid sundo ni Jacob dahil sa pag-aasikaso nya sa lugar na pagc-camp namin. Mabuti nga't nawala sya kahit sandali lamang.

Iba na ito nang huli ko itong makita dahil marami na syang decorations for the coming Christmas. Pero habang naglalakad ako sa hallway masama ang pakiramdam ko dahil sa wala namang katao-tao pero parang may nasunod sa akin paulit-ulit ang nadidinig kong

Pssst

Hindi ko nililingon ang paulit-ulit na tunog dahil in the first place may pangalan ako para tawaging

Pssst

Ayan na naman yung

Pssst

Nakukulitan na talaga ako kaya nilingon ko na ang likuran ko. Napasimangot ako kasi wala namang tao. Humarap na lang ulit ako para maglakad papasok but then

Pssst

Sheez! Sino ba yun? For the second time nilingon ko ulit but then, wala ulit.

Naglakad ako nang mabilis at yung

Pssst

Ay bumilis at lumakas din ang tunog parang mas malapit na ngayon yung

Pssst

At pakiramdam ko ay nasa likod ko na ito and for the third time nilingon ko ito and

''Woah!'' Sabi nya.

''Why are you following me Jarred Chaix?'' Oo sya yan at napakalapad nang ngiti nya abot tenga pa nga e.

''Pakelam mo ba ha? Sa'yo ang daan?'' Sarkatiko nyang sagot.

''What?''

''Ba't ka ba nage-english?''

''Pwede bang 'wag mo akong sundan?'' Pagmamataray ko.

''Feeling Earth? Haha'' Feeling? Errr kaasar sya. Please 'wag kang ganyan baka hindi ako makapagpigil. Wala na lang akong ginawa kundi humarap na lang ulit at naglakad kaya lang alam kong nakasunod pa din sya. Tapos ayan na naman yung

Pssst

nya. ''Hay'' Napabuntong hininga na lang ako.

Pssst

Promise ang kulit nya.

Pssst ui

Hay! Nilingon ko ito at tiningnan nang masama ngunit sya? Sinapian na ba sya ni Krung-Krung? At kung makasmile sya wagas?

''Could you please?''

''What?'' Ngingisi-ngisi nyang tanong? Feeling inosente?

''Errr Jarred Chaix! Hindi ito ang daan papunta sa building nyo! Dun ka na!'' Akmang itutulak ko sya pero umatras sya.

''No no no!'' May sign pa yan ''Don't you ever touch me babe'' Napasimangot ako. Aba't ang arte nya na ah. And what did call me? Babe? But swear, gusto ko yun haha. Kaso di na pwede e. Inirapan ko na lang sya and humarap na lang at nagpatuloy maglakad. Bakit ba naman kasi ang layo nang room ko para wala nang mangulit. Speaking of makulit, kailan pa sya naging ganyan kakulit? Wala sa ugali nya ang ganyan e.

Pssst

Hay ewan ko sa'yo. Sumitsit ka nang sumitsit hanggang sa magbuhol ang dila mo. Nasaan na ba kasi yung room ko? Mabilis naman ako maglakad bakit parang ang layo?