"ေနဖမ္းစားေသာ လမင္း"
အပိုင္း(၁၅)
းးးးးးးးးးးးးးးး
"ဝါးးးးးညီေလးက ခန္႕ေနေရာကြာ။ခ်စ္စရာေကာင္းခ်က္။"
ကိုျမတ္မင္း ခ်ီးက်ဳးစကားကို ျပံဳးရံုသာျပံဳးျပလိုက္၏။
အျပင္သြားမယ္အမိန္႕ထုတ္ထားေတာ့ ညံ့မွာ ဘာဝတ္ရမွန္းမသိ။
စပို႕ရွပ္လက္တိုနင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီရွည္တစ္ထည္သာ ဝတ္ဆင္ထားလိုက္၏။အခုခ်ိန္မွေတာ့ ရုပ္ကိုဘယ္လိုဖ်က္ဖ်က္။ညံ့ပံုစံအစစ္အမွန္ေတြ သူျမင္သြားျပီပဲ။ညံမလ္ိုက္ခ်င္တာကို သူအတင္းေခၚတာ။ဒါေလာက္ေတာ့ ညံ့မွာေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိသည္မဟုတ္လား။
"ေျမွာက္မေနပါနဲ႕ကိုျကီးရာ။ကြ်န္ေတာ္ နဂိုအတိုင္းပါပဲ။"
"မဟုတ္ပါဘူး။ညီေလးက အရင္ကဆို အက်ီျကီးျကီးေတြဝတ္ထားေတာ့ ညီ့ပံုစံသိပ္မသိသာဘူး။ဒီေန႕မွ ရွင္းသန္႕ေနရာကြာ။"
"အဟား။ဟုတ္ပါျပီ။ဒါနဲ႕ ဟိုလူဘယ္ေတာ့လာမလဲ။"
"အင္း။ခုခ်ိန္ ရံုးဆင္းျပီေလညီရ။သူေဌးက တျခားအလုပ္ေတြျပီးမွရံုးဆင္းေလ့ရွိတယ္။ေနာက္က်တတ္တယ္။ဒါေျကာင့္ညီ့ကိုခုမွျပင္ဆင္ခိုင္းတာေပါ့။ခဏေနာ္ ကိုယ္လဲအဝတ္အစားသြားလဲအံုးမယ္။"
"ဟုတ္ကဲ့"
ကိုျမတ္မင္း အဝတ္အစားသြားလဲေနခ်ိန္ ညံလဲ မဂၢဇင္းတစ္အုပ္ လွန္ျကည့္ေနလိုက္သည္။ထိုလူေတာ့မလာေသး။
အခ်ိန္ေတြကကုန္လာသလို ကိုျမတ္မင္းလဲအဝတ္အစားလဲျပီးခ်ိန္ အထိ ထိုလူမေပၚလာေသး။ကိုျမတ္ကေတာ့ ညံ့ကိုအားနာေနပံုရကာ စကားေတြေျပာ အာရံုလႊဲေန၏။ညံသိတာေပါ့။သူကဒီအိမ္ရွင္။သူေဌးဆိုတဲ့အတိုင္း ထင္ရာစိုင္းေနတာ။လူတိုင္းကို သူ႕ကစားစရာလိုကစားေနတာေလ။
"တီ တီ တီ"
"ေဟာ သူေဌးကားသံျကားတယ္ညီေလး။လာ အျပင္ထြက္ရေအာင္"
"ညီမလိုက္ခ်င္ဘူး။ညီေနမေကာင္းဘူးေျပာလိုက္ေလ"
"မဟုတ္တာညီရယ္။ကိုယ္တို႕လုပ္ငန္းစုေအာင္ျမင္မူအထိမ္းအမွတ္ေလ။ညီလဲ ျမိဳ့ျပျမင္ဖူးတာေပါ့။"
ညံသိတယ္ကိုျမတ္။ရန္ကုန္ ဘယ္ေလာက္လွျပီး ဘယ္လိုက်ယ္ေျပာတာေတြ ညံသိတယ္။
ရန္ကုန္ကိုသေဘာက်တယ္။ဒါေပမဲ့ အဲ့လူနဲ႕သြားရမွာမို႕ မသြားခ်င္တာ။
