"ေနဖမ္းစားေသာ လမင္း"
အပိုင္း(၂၇)
*********
လုပ္ရမည့္စာရင္းဇယားစာရြက္စာတမ္း။
မနက္ျဖန္ဆို အလုပ္သမားေတြ။ဝန္ထမ္းေတြကို ဒီဇင္ဘာ ရက္ရွည္နားရက္ေပးရေတာ့မည္ျဖစ္၍ ေဆာင္ရြက္စရာမ်ားအျပီးခိုင္းျပီး ျပီးစီးသြားျပီျဖစ္၍ ထိုင္ခံု ေက်ာမွီကိုမွီကာ အေျကာဆန္႕လိုက္သည္။
"ဦီးျမတ္"
လွည့္ျကည့္လိုက္ေတာ့ ဖိုင္တြဲတစ္ခုကိုင္ကာ တံခါးဝမွာရပ္ေနသည့္ ေကာင္ေလး။အသာေခါင္းညိမ့္ျပကာ အထဲေခၚလိုက္သည္။
သူကစားပြဲေရွ႕ထိုင္ခံု၌ ဝင္ထိုင္ရင္း ေခါင္းငံု႕ထား၏။
သည္ကေလးကရံုးမွာ အလုပ္ဝင္ေနတာမျကာေသးေပမဲ့ အေပါင္းအသင္းေကာင္းေတာ့ လူခ်စ္လူခင္မ်ားသည္။သို႕ေသာ္ ျမတ္မင္းနင့္ သူေဌးေရွ႕ဆိုလ်ွင္ သူကအျမဲေအးစက္ျငိမ္သက္။
ဘယ္လိုအူေျကာင္ေျကာင္ေလးမွန္းမသိ။
"ဘာျပသနာရွိလဲ ေရာင္စဥ္။"
"ကြ်န္ေတာ္ ဦိးျမတ္ကိုအကူညီေတာင္းခ်င္တယ္။"
"အင္း။ေျပာေလ "
"မနက္ျဖန္ခြင့္ရက္ရွည္။အလုပ္ပိတ္ေပးေတာ့မွာမဟုတ္လား။"
"ဟုတ္တယ္ေလ။ဝန္ထမ္းအားလံုးကိုပဲေပါ့။အခုေတာင္နယ္ျပန္မဲ့သူေတြျပန္ဖို႕စီစဥ္ေနျကျပီ။ေရာင္စဥ္ကမျပန္ဘူးလား။"
"ဟို ေလ ဟို"
"အင္း။ေျပာ"
"ကြ်န္ေတာ့္ကိုခြင့္မေပးပဲ အလုပ္တခုခုေလာက္ေပးထားပါလား"
"ေဟ"
ျမတ္မင္း နူတ္မွ အသံထြက္အံ့ျသမိေလျပီ။
ေရာင္စဥ္ဆိုသည့္လူငယ္ေလး ရူးမ်ားရူးေနသလား။
အမ်ားတကာ ေပ်ာ္ေနခ်ိန္ သူကဘာအခက္အခဲရွိေနပါလိမ့္။
"တခုခု အခက္အခဲရွိေနလားေရာင္စဥ္။"
"ကြ်န္ေတာ္ မေျဖပါရေစနဲ႕။"
"ေျပာပါ။အမ်ားေပ်ာ္ေနခ်ိန္ မင္းကအလုပ္ေပးပါဆိုထဲကမင္းတခုခုအခက္အခဲျဖစ္ေနတာ ကိုယ္သိတယ္။"
ေရာင္စဥ္က ျမတ္မင္းကိုမျကည့္။စားပြဲေပၚမွ ဖန္သီးေလးကိုသာေငးျကည့္ေန၍ အလိုက္တသိျငိမ္ေနေပးလိုက္သည္။
အေတာ္ျကာမွသက္ျပင္းခ်ကာ
