"ေနဖမ္းစားေသာ လမင္း"
»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»«««««««««««««««««««
အပိုင္း(၇)
<<<>>>
"ဟာ"
"ဒုန္းး"
"ဟာ ကားတိုက္သြားျပီေဟ့"
"လူနစ္ေယာက္ကားတိုက္ခံရတယ္ေဟ့"
ကားလဲအရပ္။ေရွ႕ကလူနစ္ဦီးကို အလဲပင္။
အနီးအနားဝန္းက်င္မွလူမ်ား ထြက္လာျက၏။
မ်က္နာပ်က္ေနျကတာက ဦီးျမ။ျမတ္မင္း။
ကိုယ့္အတြက္ကေတာ့ မေတာ္တဆမူအျဖစ္သာ။
"သူေဌး ဟိုမွာလူနစ္ေယာက္လဲသြားျပီ။"
"ေအးေလ။ထြက္ျကည့္ရေအာင္ေလ။ေဆးရံုပို႕သင့္ပို႕တာေပါ့။ဦီးျမလဲစိတ္မေကာင္းမျဖစ္ေနနဲ႕။"
"သူေဌးမဆင္းပါနဲ႕။ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ဦီးျမပဲသြားလိုက္ပါ့မယ္။'"
ပိုင္စိုးကေတာ့ ကားေပၚမွာက်န္ခဲ့ေလသည္။
ျမတ္မင္းနင့္ဦီးျမဆင္းေျဖရွင္းေနေပမဲ့ အဆင္မေျပ။
စကားသံေတြကမွန္ပိတ္ထားသည့္ကားထဲ တိုးဝင္လာ၏။
"ဟို အကိုအမတို႕ရယ္။လူနာတင္ယာဥ္ေခၚေပးနိုင္မလားဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္တို႔ကားနဲ႕တင္ဖို႕ကဒီလူေတြပိုနာက်င္မွာစိူးရိမ္တာပါ။"
"ဘာလဲ ထြက္ေျပးဖို႕ျကံေနတာလားေဟ့ေကာင္ေတြ။'"
"မင္းတို႔ကကားျကီးစီးနိုင္တယ္ဆုိျပီး လမ္းသြားလမ္းလာေတြကိုဂရုမစိုက္တဲ့သေဘာလားကြဟမ္။"
"မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္တို႕အကုန္တာဝန္ယူပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ကြ်န္ေတာ္တို႕ အေရးျကီးကိစၥေျကာင့္ ဖုန္းက်န္ေနခဲ့တာပါဗ်ာ အျမန္ေခါေပးျကပါ။"
"ဓာတ္ပံုရိုက္ထား။ကားေကာလူေတြေကာ"
"ဟက္"
ခပ္တိုးတိုးပင္ရယ္လိုက္မိသည္။
လူေတြအမ်ားျကီး။သူတို႕တစ္ေယာက္ တစ္လွည့္ထမ္းေခၚရင္ေတာင္ ေဆးရံုေရာက္ေလာက္ျပီ။
အခုေတာ့ တာဝန္ယူ။ကိုယ္ခ်င္းစာမုူေတြအစား အမဲသား ယင္အံုသလို ဝိုင္းအံုေနျကကာ ကင္မရာမီးေတြတဖ်ပ္ဖ်ပ္။အာ့လိုရိုက္ေနျကေတာ့ေရာ လူမမာေတြကေကာင္းသြားမွာလားမသိ။လူနာနစ္ေယာက္ကိုေတာ့ေသခ်ာမျမင္ရ။ျမတ္မင္းနင့္မ်က္နာပ်က္ေနေသာဦီးျမကိုသာျမင္ရ၏။
စိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့။ကားတံခါးဖြင့္ကာဆင္းခဲ့ေတာ့သည္။
