"ေနဖမ္းစားေသာ လမင္း"
****************************
အပိုင္း(၃၂)
^^^^^^^^^၊^
"ဘဝတစ္ပါးသို႕ကူးေျပာင္းကြယ္လြန္သြားခဲ့ျပီးျဖစ္ေသာ ေဒၚ(++++)နင့္ျကားျကားသမ်ွ ေဝေနယ်သတၱဝါမ်ားအားလံုး အမ်ွ အမ်ွ အမ်ွ ယူေတာ္မူျကပါကုန္ေလာ့။သာ ဓု သာဓု သာဓု"
သံုးျကိမ္သံုးခါအမ်ွေဝသံျပီးဆံုးသြားျပီးေနာက္ ေရကရားအိုးေလးထဲမွေရစက္ေတြလဲကုန္စင္သြားခဲ့ေလျပီ။
ဖိတ္ျကားထားသည့္ဧည့္သည္တခ်ိဳ႕ျဖင့္အက်ဥ္းရံူးက်င္းပသည့္ တရားနာဆြမ္းအလွူူပြဲ။ဦီးျမတ္မင္းခန္႕အား ေနျဖိဳးခန္႕။ပိုင္စိုးခန့္ညီအကိုနစ္ဦီးရံကာ ပရိတ္သက္ထိပ္ဆံုး၌ တရားနာေရစက္ခ်ေနျက၏။ညံကေတာ့ ဦီးပိုင္စိုးအေနာက္၌ လက္အုပ္ခ်ီသာဓုေခၚရသည္။အားလံုးျပီးေနာက္ ညံထရန္ျပင္စဥ္ ဦီးပိုင္စိုးကအေနာက္ဆုတိကာေလသံတိုးတိုးျဖင့္
'မင္းက ဘာထလုပ္မွာလဲညံ"
"ေရစင္ခြက္ေတြသိမ္းေပးမယ္ေလ။"
"မလိုပါဘူး။သိမ္းမဲ့လူရွိေနတာကို။"
"ဦီးပိုင္စိုးကလဲ"
"ဟာ ညံ"
ညံထလိုက္ကာ ဦီးပိုင္စိုးကိုေက်ာ္၍ ဦီးျမတ္မင္းခန္႕ေရွ႕မွ ေရကရားဗန္းကိုသယ္ကာသိမ္းလိုက္၏။ထို႕ေနာက္ ဦီးပိုင္စိုးေရွ႕မွ။
ဦီးပိုင္စိုးဖခင္ကေတာ့ ယခုထက္ထိ စကားမေျပာေသး။
စစဆံုစတုန္းကေလာက္ေတာ့တင္းမာခက္ထန္မူမရွိေတာ့ေပ။
တရားနာျပီးေနာက္ ဧည့္သည္မ်ားကို ဧည့္ခံထမင္းေကြ်းျကသည္။
ဦီးေနျဖိဳးနင့္မမစု မမသက္ ဦီးျမတ္မင္းတို႕ကအေရွ႕မွာဧည့္ခံသလို ညံကလဲ ေကြ်းေမြးမူ။ေဆးေျကာေရးေတြ၌တာဝန္မလစ္ဟင္းေစရ။မည္သူကမ်ွမခိုင္းေသာ္လဲ ကိုယ့္အသိစိတ္ျဖင့္ကိုယ္တာဝန္ယူလိုက္သညိ။
အလွူတစ္ခု၌ ကုသိုလ္ပါဝင္ျခင္းပီတိရသလို ကိုကို႕မိသားစုအလူျဖစ္၍လည္းပိုေက်နပ္ရ၏။မိမိအေတြးနင့္မိမိ ျကည္နူူးေက်နပ္မိေနစဥ္ ပါးတစ္ဖက္ကပူခနဲျဖစ္သြား၏။
လွည့္ျကည့္လိုက္ေတာ့ ျပံဳးျဖီးျဖီးမ်က္နာျကီးနင့္ေငးေနသူ။
"ဟာ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ"
"ဘာျဖစ္လို႕လဲ။ကိုယ့္ခ်စ္သူပါး ကိုယ္နမ္းတာ ဘယ္သူသံေတာ္ဦီးတင္ေနရမွာလဲ"
