"ေနဖမ္းစားေသာ လမင္း"
•^^^^^^^^^^^^^^^^^•
အပိုင္း(၁၈)
^^^^^^^^^^^
သူမ အခန္းတံခါးတြန္းဖြင့္လိုက္ရာ ဦီးမွာစာဖတ္ေနရင္းမွ လွမ္းျကည့္၏။ညအိပ္ဝတ္စံုပါးလ်ွပ္လ်ွပ္ေလးကို ခပ္လြင့္လြင့္ေလး ဝဲလိုက္ရင္း ေျခတစ္လွမ္းခ်င္းျဖင့္ ဦီးရင္ခြင္ဆီျပိဳဆင္းရန္အသင့္အေနအထားေလ်ွာက္လာျပီ။
ရာဂမီးေတာက္ေနတဲ့မ်က္လံုးေတြကိုျမင္ေပမဲ့ မသိေယာင္ပင္ေဆာင္ကာ မသိမသာ ဦီးလက္ကေလးေတြကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း ရင္သားဆီတင္ေပးလိုက္ေတာ့ မာယာညြတ္ကြင္းမွ မနုႆ လူသားသည္ကား ဟန္ပင္မေဆာင္နိုင္ေခ်။သူမ ခါးဆီသိုင္းဖက္လာေတာ့ အလိုက္အသင့္လဲဝင္ခဲ့ရင္း
"ဦီး"
"ကဲ ေျပာခေလးေလး။အသံုးစရိတ္ကုန္ျပန္ျပီလား"
"ဟုတ္တယ္ဦီးရဲ႕။ခေလးေလ ဦီးကိုေျပာရမွာလဲအားနာေနျပီ။ခေလး အလုပ္ထြက္လုပ္ခ်င္တယ္။ဦီးကုမၼဏီမွာေလ။"
မေပးလုပ္မွန္းသိတာကို ရင္ဘတ္ဆီပြတ္သပ္ရင္းခြ်ဲပစ္လုိက္သည္။
ကဲ ဆင္ျဖဴ ေတာ္ေတြ ဝဲလာျကစမ္း။
"ခေလးရယ္ ဦီးရွာသမွ်က ခေလးအတြက္ခ်ည္းပါပဲ။တမင္အလုပ္ေပးလုပ္စရာ မလိုပါဘူး။ဦီးလဲ ခေလးကိုမခိုင္းရက္ဘူး။"
"ဒါေပမဲ့ ခေလးမွာအသံုးစရိတ္"
"အိပ္ရာေဘးက အံဆြဲထံမွာေသာ့ရွိတယ္။လိုသေလာက္သာယူသြား။ခေလးလဲအသံုးဆင္ျခင္ေစခ်င္တယ္ကြယ္။"
"အင္းပါဦီးရဲ႕။အဲ့ဒါေတြေျကာင့္ ဦီးကိုခ်စ္တာ။ေျသာ္ ဦီး ေျပာရအံုးမယ္။"
"ဘာမ်ားတုန္း။"
"ညီမေလး စုအတြက္ပါ။ခေလးမွာကဒီညီအမနစ္ေယာက္ထဲရွိတာေလ။ခေလးကေတာ့ဦီးရင္ခြင္မွာ ေအးခ်မ္းေနေပမဲ့ ခေလးညီမေလးကေတာ့ အခုထိ ကေလးစိတ္ပဲရွိေသးတာ။"
"အဲ့ေတာ့"
"ခေလးညီမေလးလဲ အဆင္ေျပေအာင္။ဦီးလဲစိတ္ေအးရေအာင္ ကိုပိုင္နဲ႕စုကို ေစ့စပ္ေပးထားလိုက္ရေအာင္ေလ။"
ဦီးမ်က္နာက အတန္ငယ္တည္သြားသည္။
သြားျပီ။ပစ္မွတ္လြဲေတာ့မွာပဲ။သက္မူးအိမ္ ျကံစမ္း။
"ပိုင္က ဦီးစကားနားေထာင္ခ်င္မွနားေထာင္တာခေလးရဲ႕။ဒီလိုလုပ္ေလ ခေလးညီမနဲ႕သူသိေနတယ္မဟုတ္လား။သူတို႕ခ်င္းညိနိူင္းပေစေပါ့။"
