love song love story versace on the floor

chapter 39

KIEFF's POV

nandito na kami ngayon sa bahay ng mga magulang ko. kinakabahan ako na hindi ko maintindihan. naramdaman kong hinawakan ni khai ang kamay ko kaya napalingon ako dito.

"don't worry love. nandito lang ako sa tabi mo. sasamahan kita." sabi nito na nakapag pagaan naman ng loob ko.

hinalikan ko sya sa lanyang labi at dali daling bumaba ng kotse para ipag bukas sya ng pintuan.

"thank you." sabi nito ng alalayan ko syang maka baba sa sasakyan.

"grabe love, ang laki pala ng bahay nyo. mas malaki pa ito kaysa sa bahay namin." kita ko dito ang pagka mangha sa kanyang mga nakikita.

"kieff, anak." napalingon kami sa taong tumawag sa akin. ganon na lamang ang pagka gulat ko ng makita ko ang aking ama na naka upo sa wheelchair. ang dating matipuno at puno ng authoridad na tao. ang taong hindi madaling kumbinsihin at hindi mababali ang ano mang desisyon ngayo'y naka upo sa isang wheelchair. ang aking ama.

tiningnan ko ito ng may awa sa aking mata pero hindi ako natinag sa aking kinatatayuan.

"kieff anak hindi mo man lang ba babatiin ang ama mong may sakit?" sabi nito. bakas sa kanyang boses ang lungkot at pasakit.

"love?" napatingin ako kay khai na ngayon ay naka tingin din sa akin. kita ko sa kanyang nga mata ang awa at pag unawa.

"dad." maikling sabi ko dito at yumakap. ramdam ko sa kanayng pag yakap ang pangungulila.

"i'm sorry anak sa mga kasalanan ko sayo. pinag sisisihan ko ang lahat ng mga naging desisyon ko ng mahabang panahon. ang pag tikis ko sayo at sa anak mo." sabi nito. inilayo lo ang aking sarili ng bahagya sa kanya at kita ko ang pag luha ng kanyang mga mata. tanda ng kanyang pag sisisi.

"tapos na yun dad. matagal ng tapos." sabi kopa dito at pinunasan ang kanyang luha.

"kieff anak" sabay kaming napalinggon ni dad sa tumawag. ahad along tumakbo para yakapin ang taong matagal ko ng namimiss.

"mom" sabi ko dito kasabay ng pag bagsak ng aking mga luha. agad naman niting pinunasan ang luhang nag landas sa aking mga mata.

"kieff anak kay tagal naming hinintay na maka uwi ka dito sa bahay. kay tagal kong hinintay ang pag uwi mo anak." sabi nito sabay halik sa aking noo.

"nandito na po ako mom. naka uwi na po ako." sabi ko dito. nilingon ko si khai at sinenyasang lumapit sa akin.

"mom, dad. si khai po khailine ramirez ang aking esposa." pag papakilala ko sa aking asawa.

"good evening po ma'am, sir. ikinagagalak ko po kayong makilala." sabi nito.

"mommy at daddy nalang ang itawag mo sa amin hija. tutal isang pamilya na tayo dito." sabi naman ni mom sa huli.

tiningnan ko si dad na naka tingin lang din sa amin. may ngiti na ngayon sa kanyang mga labi.

"dad." pukaw ko dito.

inilapit nito ang kanyang wheelchair sa amin. at ibinuka ang kanyang mga kamay tanda na gusto nya kaming yakapin.

agad naman kaming tumugin dito ni khai. "ikinagagalak kong makilala ang aking manugang." sabi nito ng yakapin nito si khai.

walang pag sidlan ang aking tuwa sa aking nakikita pero hindi padin mawawapa ang aking awa sa aking ama.

"halina kayo at nang makapag hapunan na tayo." sabi nI mom. agad kaming sumunod dito. itinulak ko naman ang wheelchair ng aking ama patungo sa dinning area.