One Shot Stories

Payong (Part Two)

"Urgh!" napapadyak si Rain sa hallway ng nakaraan niyang school dahil uuwi na sana siya ng biglang bumuhos ang malakas na ulan. Nagkaroon sila ng mini reunion ng kanyang mga kasection noong high school kaya naroon siya sa eskwelahan. She graduated high school 10 years ago. Hindi na siya nakapagpaalam sa mga kaklase't kabatch niya noon dahil pagkauwi na pagkauwi niya pagkatapos siyang takbuhan ni Storm ay pinagimpake na siya ng kanyang mga magulang dahil aalis sila papuntang ibang bansa. Hindi na siya nakapagpaalam kay Jed. Hindi na siya nakapagpaalam kay Storm.

'Kamusta na kaya sila?' she thought.

She didn't have a chance. Storm deactivated all his social media accounts. At wala siyang koneksyon kay Jed.

She is also a graduate in college and is now a registered nurse.

Hinihintay niyang tumila ang ulan ng may biglang kumalabit sa kanya. Tumingin siya sa likod niya.

"Do you remember me?" napangiti si Rain ng makita niya ang isang pamilyar na lalaki ngunit nawala rin ang ngiti niya ng bumaba ang tingin niya sa kamay nito.

"Of course. Jed" she smiled bitterly.

"Akala ko hindi mo na ako kilala. May utang pa ako sayo eh. Wala ka bang payong?"

Umiling si Rain habang pinagmamasdan ang kagwapuhang taglay ni Jed. He didn't changed. He just matured a bit.

Inabot ni Jed and extra niyang payong.

"No. You don't have to-"

"Babe!"

Dumating ang isang magandang babae na may mahabang buhok at maputing balat.

"Summer, this is Rain. Wow. What a names. She's my friend from high school. Rain this is Summer. My wife"

Summer extended her hand towards Rain, she's asking for a handshake. Tinanggap ito ni Rain marahil ayaw niyang magmukhang demonyita sa harap ng nag-asawa. Nagtataka siya ngunit hindi siya nagseselos kay Summer.

"It's nice to meet you"

"I'm sorry but we have to go Rain. See you around and keep safe!" sambit ng mag-asawa. Kagaya ng nangyari, sampung taon ng nakalilipas ay magkasama nilang nilusong ang malakas na buhos ng ulan. Napabuntong hininga si Rain. Pagkatapos ng ilang segundo ay may nakita siyang isang pamilyar na pigura na nakatingala sa gitna ng ulan. Binuklat niya ang payong at sinilungan niya ito.

"Tanga ka ba o bobo? May payong ka diba?" ulit niya sa sinabi nito sampung taong nakalilipas.

"R-Rain?"

Gulat na sambit ni Storm. Humalakhak si Rain.

"I'm back Storm. I'm-"

Napahinto siya sa pagsasalita ng bigla siyang yakapin ni Storm ng mahigpit. Dahilan para mabitawan niya ang payong na hawak.

"S-Storm"

"Where have you been"

"Storm-"

"I missed you. I missed you so so much"

Sambit ng binata habang paulit-ulit na hinahalikan ang noo ni Rain sa gitna ng ulan. He doesn't care if they get wet.

Biglang kumalabog ang puso ni Rain ng dumikit ang labi ni Storm sa ilong niya. Parang kinuryente siya dun ah.

"Storm. Sorry" pagpapaumanhin niya dahil sa sampung taon na iyon ay hindi man lang sila nakapag-usap kahit isang segundo lamang.

"No, baby. No. You don't have to be sorry"

"B-Baby?" gulat na tanong nito. Hinawakan ni Storm ang magkabilang pisngi ni Rain at ngumiti.

Ngayon lang humanga ng ganito si Rain sa physical features ng binata. Hindi jiya ito napapansin noon. His thick eyebrows, his pinkish thin lips, his sharp jawline, his daring eyes, his pointed nose. Wow.

She felt her heartbeat racing once again.

"Hindi mo ba talaga alam?" naramdaman ni Rain ang hininga ni Storm sa labi niya. Ang lapit nila sa isa't isa. Umiling ng dahan-dahan si Rain.

"Isa kang dakilang manhid"

"Wha--"

"Ilang taon akong naghintay Rain. Hindi na ako magpapaka-torpe muli. Baka sa isang iglap mawala ka nanaman saakin. From the past ten years ikaw parin Rain. Ikaw parin ang laman neto?" turo ni Storm sa dibdib niya.

"Gusto kita... actually no. Hindi kita gusto kasi Mahal kita. Rain I love you. So can i court you?"

Nanlaki ang mga mata ni Rain sa narinig. Nagulat siya. Storm? Courting her?

"Nah. I won't ask you that. I'll court you even if you say no. Huwag ka ng umangal. From now on, i'll court whether you like it or not. Understood?"

"Y-Yes"

Mas nagulat si Rain ng maramdaman niya ang isang malambot na bagay na dumapo sa kanyang labi. Storm's lips. She can't help but to respond. They kissed under the rain with desire for minutes. Naghiwalay ang kanilang labi ng may kasamang natatamis na ngiti.

"Will you be my girlfriend?"

"AGAD AGAD?! NAG-KISS LANG HUY MANLIGAW KA MUNA"