Miggy's POVBeing Shan's boy bestfriend is a blessing, she just don't treat me like a friend but like brother too, minsan nga nagiging nanay ko pa umasta yon.
Mula ng ampunin siya nila Tita ay lagi na kong dumidikit sakanya, i badly want to be her friend noon and i'm happy na mag bestfriend na kami ngayon.
She's too precious that's why i care for her so much. Ayoko siyang nasasaktan. I know that her asthma is in a severe condition. Hyperventilation. And beside that, she's prone to heart disease.
Takot na takot akong may mangyaring masama sakanya. And now...my biggest fear came, without a notice.
Shania is in a coma right now. We're all shock ng malaman naming may sakit na pala siya sa puso. Hindi naman daw kasi naninikip ang dibdib ni Shan or may nararamdamang kung ano sabi nila tita kaya akala nila ok lang siya.
Their break up and crying a lot triggered her heart. Hindi lang pala asthma attack ang nangyari sakanya sa school, it's also a heart attack. Thankfully nadala agad siya sa hospital.
She's almost 1week coma. And madalas akong magbantay sakanya. I don't want to leave her. Gusto kong intayin na magising siya.
Ako lang ang nandito sa kwarto ni Shan ngayon, umuwi muna sila tita para kumuha ng ibang gamit at para makaligo nadin.
Hinawakan ko ang kamay ni Shan.
"Shan...gising kana diyan oh. Masyado ng mahaba yung pahinga mo, gising kana. Papagalitan pa kita eh. Sabi ko sayo wag ka iiyak masyado" kausap ko sakanya hoping she can hear me.
"Madami kaming nagiintay na gumising ka, kahit si baby Shawn. He's always asking me kung kelan ka gigising. He misses his tita" kwento ko.
Alam na nila Kuya at Ate ang nangyari sakanila and they were all shock. Hindi sila makapaniwala sa nangyari.
Pumikit ako at yumuko sa gilid ng kama ni Shan habang hawak ang kamay niya.
Frans' POV
"I miss her, Gray. I miss my bestfriend so much" sabi ko kay Gray.
He hug me.
"Don't cry, agapi mou. Shania is strong, she'll wake up soon" sabi niya sakin.
"Ang walang kwenta kong kaibigan Gray. She have a problem pero hindi ko man lang napansin, i can see that she's not ok but i didn't bother to ask her. Ang sama ko" sisi ko sa sarili ko.
"Shhss don't cry. Hindi mo kasalanan. Walang may kasalanan" he said.
Ang sakit makita, na nakahiga doon yung kaibigan mo fighting for her own life and you can't do anything but to watch her.
Fourth's POV
"Kuya kasalanan ko 'to. Ang gag* gag* ko kasi! Tngn! Hindi dapat ako nagpadala sa tukso! Nakakatngn! Ginag* ko yung babaeng mahal ako, Kuya. Ginag* ko yung babaeng walang ibang ginusto mapabuti lang ako. Ang tanga ko!" I said while crying.
"Gag* ka talaga! Buti alam mo, tngn ka, sabi mo mahal mo. Bakit mo niloko" sabi ni Kuya Kurt.
"Dapat ako nalang yung nandon. Ako nalang dapat yung nakikipaglaban para sa buhay ko. She's too kind to be in that situation. Kasalanan ko 'to" sisi ko sa sarili ko.
"You think she'll be happy seeing you like this huh? Fourth?? You think she'll wake up dahil sinisisi mo ang sarili mo?? Tingin mo ba ok lang sa kanya na ganyan ka?? No! She'll get mad at you, papagalitan ka non. So fix yourself Fourth. Go to her" sabi ni Ate Felice.
YOU ARE READING
My Enemy, Loves Me
Teen Fiction"Do you...do you like her??" Tanong ko. Yumuko siya at marahang tumango. Isa isa nanamang tumulo ang luha sa mga mata ko. "Fourth...look at me" utos ko but he move his head sidewards. "Please?" Dahan dahan niya kong tiningnan. Hinawakan ko ang magka...