Chapter Thirty Nine

3 0 0
                                    



"So i'll start now Ms. Vasquez" sabi ni Fourth at nagsimula na mag usap.

The whole time he's speaking ay nakatingin lang ako sakanya. Nakatitig kumbaga.

He changed a lot. He look so mature now hindi lang magsalita pati na rin itsura at katawan. Ang layo niya sa Fourth na nakasama ko 10yrs ago.

Hindi naman nakakapagtaka yon dahil sobrang haba ng panahon na nagkahiwalay kami.

I act like i don't care about him and I don't know him but deep inside, i badly want to hug him and kiss him. I want to touch his face. I miss him so much.

"Staring is rude Ms. Vasquez, baka matunaw ako niya" he said na nagpahalik sa ulirat ko.

"Oh i'm sorry, I didn't mean to stare at you. It's just that..." i miss you so much!

I wanted to say it to him pero ayoko, alam kong hindi siya maniniwala.

"It's just that what?" Tanong niya.

"You just reminded me of my Ex Boyfriend, he looks like you" sabi ko and sadly smile saka yumuko.

"Ohh. If you don't mind, bakit kayo naghiwalay?" Tanong niya.

He doesn't really remember about us.

"He cheated on me" sabi ko at uminom.

"Sa ganda mong yan? Nagawa ka niyang lokohin?! Ang qaqo niya naman pala" he said and chuckle.

Hindi ko magawang ngumiti. Buti siya nagagawa niya pa ngumiti at tumawa kahit nasa harap niya ko, kasi wala siyang maalala.

"Ahm sorry about that, anyway wanna hang out after this?" Tanong niya.

"No need Mr. Lee and if you don't mind i gotta go" sabi ko at tumayo na saka tumalikod.

Pero hindi pa ko nakakahakbang ay nahawakan niya na ang palapulsuhan ko.

"Wait! You didn't bring your car with you remember? Ihahatid na kita" sabi nito.

Binawi ko ang pala pulsuhan ko at umiling.

"No need Mr. Lee, i can handle" sabi ko at umalis na sa lugar na yon.

Hindi ko kayang magtagal kasama siya sa iisang lugar gayong hindi naman siya nakakaalala.

————

Umuwi nalang ako sa bahay, nawalan ako ng gana magtrabaho.

"Oh anak, ang aga mo ata?" Tanong ni mommy ng makapasok ako.

"I just don't feel well mom" sabi ko at pilit na ngumiti.

"Do you want me to call our family doctor??" She asked.

"It's ok, mom. Itutulog ko nalang 'to" sagot ko at umakyat na.

Nilapag ko yung bag ko sa gilid ng kama at nahiga padapa, doon na nagbagsakan ang mga luha ko.

Ang unfair unfair!! Nagpromise kami sa isa't isa na after 10 years magpapakasal pa kami if we're still single. Ngayon sampung taon na lumipas, single ako pero may girlfriend siya, bukod don hindi pa siya makaalala. Arghh!!!

Bigla naman bumukas yung pinto so I immediately shed my tears saka sinilip kung sino yon.

"Ate Charm" sabi ko and smile.

"Sabi ni mommy you don't look ok, what happened?" Tanong niya at naupo.

Umiling naman ako.

My Enemy, Loves MeWhere stories live. Discover now