He Suddenly Came Back

Chapter 32

CHAPTER 32: Ivan

(Zoe's POV)

After an hour and a half of just laying in his warm bed we finally decided to settle down. Hindi naman kasi pwedeng buong araw kaming mahiga, magyakapan at maglandian lang dun. May mga responsibilidad din naman kami.

But since napagdesisyunan kong wag munang pumunta sa responsibilidad ko, sasama muna ako sa kanya sa trabaho niya.

"Good Morning Sir." Pagbati ng mga employees niya as we entered their building. As I observed them, they're so formal they even bowed at him, at us.

"Good Morning." He greeted them back with a subtle smile while I just smiled at them. His aura is full of authority and power.

I felt awkward. Mostly kasi sa mga impleyado niya nakatingin sa akin. Nagtataka sigurlo sila kung bakit may kasamang babae yung boss nila.

He held my hand as we led to the elevator. Apat kami sa loob, kaming dalawa tsaka yung bodyguard niya. I never knew he has a bodyguard until we reached this building, bigla nalang silang sumalubong sa amin sa entrance tas sunod na sila nang sunod.

"Tristan..." I whispered while we're inside the elevator.

"Hmm?"

"Bakit ang seryoso mo?"

"Seryoso naman talaga ako sayo."

"Hindi yun. I mean, the way you face them, you wear serious face."

He smiled as he pulled me by waist closer to him. "Ganito lang talaga ako pag dito sa loob ng kumpanya. I have to. I need to be authoritative all the time para mapasunod ko sila."

I nodded. Bumukas naman yung elevator at lumabas na kami kasama yung bodyguards niya. Inalis na niya yung kamay niya sa bewang ko at binalik sa kamay ko. We held hands walking towards his office.

May mga bumabati pa sa kanya na nakakasalubong namin at tinatanguan lang niya, hindi din nila maiwasan na mapatingin sa magkahawak naming kamay.

"Naco-conscious ako sa mga tingin nila." I murmured while we're walking.

He squeezed my hand. "Don't mind them. Nagtataka lang sila. You're the first girl I brought since I started working here."

Tumigil kami sa isang glass door which I supposed his office. We entered the room at sinalubong kami ng isang babae.

She bowed her head as she said "Good Morning Sir."

"Where is Ivan?" tanong ni Tristan sa babae, siya siguro yung secretary niya.

"Nasa loob ng office niyo sir."

Tumango naman si Tristan at naglakad na kami papasok ng office niya.

His secretary glanced at our hands and then she looked at me and bowed. Bakit ba napaka formal nila dito?

"Good Morning Master!" sabi nung lalakeng naka upo sa couch pagkapasok namin sa office ni Tristan.

So this is Ivan?

Tiningnan lang siya ni Tristan.

Napatingin naman agad si Ivan sa akin at biglang lumaki yung mata niya. "Ella? Ikaw si Ella diba?" tanong niya, nakatayo na siya ngayon.

I smiled awkwardly and nod.

"Anong Ella? Ako lang ang pwedeng tumawag sa kanya niyan." Pagsabat ni Tristan.

"Okay po Master. Pasenya na." umupo na siya ulit sa couch.

Mukhang close na close sila ni Tristan ah. The way they talked to each other, it's pretty obvious. Siya lang din kasi ang hindi nag bow kay Tristan eh, lahat sila ginawa yun kanina.

"Yung meeting mo nga pala mamayang 1 pm Master."

"Alam ko na yun Ivan, kaya ka nga tumawag at nang istorbo kanina diba?"

He looked at Tristan and then me and back to Tristan again and he made a meaningful look. "Bakit?... May ginagawa ba kayong naudlot dahil sa akin?" He gasped, "Master, kalian ka pa nahilig sa morning s*x?"

My jaw dropped, like literally.

"Anong morning s*x yang naiisip mo? Natulog kami at nanggising ka. Gago."

Right. I know I'm not a teenager at all but this talk is just... I can not!

Tumango tango naman si Ivan, "Aah, nagising ko pala ang mahimbing niyong pagkakatulog. Pasensya na ha, hindi ko talaga sinasadya. Hindi ko naman alam na napagod pala kayo dahil ginawa niyo 'yun' kagabi." He said and even emphasized the word 'yun'. Hindi naman ako masyadong tanga para hindi maintindihan yung sinasabi niya.

I flushed.

Binato siya ni Tristan ng isang ballpen na tumama sa noo niya kaya napa 'aray' siya. "Lumabas ka na nga lang, dinudumihan ng utak mo yung opisina ko!"

"Okay okay." Itinaas ni Ivan ang dalawang kamay niya sa ere. Naglakad na si Ivan papunta sa pinto. "Wag niyong ituloy yung naudlot dito Master huh! Ay wala nga palang naudlot. Wag kayong magmilagro dito, rather." Ivan grinned "Bye Master, Bye Ella... Oops! Zoe pala. Sorry!" then he disappeared from our sight.

"Gago talaga yung si Ivan." He sat at the couch.

I slightly laughed. "Akala ko ba seryoso kang makitungo dito?"

"Kay Ivan lang hindi."

"Bromance." I teased. Bahagya akong napahalakhak.

"Yeah right." he reached for my hand and pulled me to sit on hi lap. "tayo ang romance. Payakap nga."

"Oy, kanina ka pa yakap nang yakap ah!"

He hugged me tighter. He sniffed on my hair. "That's because you're so huggable."

"Mukha mo."

"Gwapo."

I raised a brow. "pardon?"

"Gwapo. Gwapo ako. Kaya ka nga patay na patay diba?"

"Oo, payakap nga, nilalamig ako ang hangin mo kase."

"Say anything you want baby, I'll just hug you."

I smiled. This clingy boyfriend of mine, I could live forever just by hugging him.