He Suddenly Came Back

Chapter 10

CHAPTER 10: Clive after Zoe

(Zoe's POV)

I was sitting on my swivel chair facing the documents I have to check. Nakakapagod talagang maging manager, buti pa itong nasa harapan ko, paupo-upo lang. She looks so relaxed.

"Best, hindi ka pa nagkukwento kung anong nangyari sa London trip mo?"

It's been a week since I got back here. I already miss them –my Mom, Dad and Kuya. Bakit kase dun pa sila nag s-stay eh? Di bale, I'll go there on Christmas or if I'll have free. I really miss them so much.

"Ano namang ikukwento ko sayo?"

"Yung mga magagandang nangyari, duh!"

"Oh, Kuya's WIFE is so pretty." I said emphasizing the word 'wife'. I'm trying to piss her. You know, she has that freaky thing towards my brother.

"And?" she raised her brow. I know it would work.

"Just saying." Nagkibit-balikat lang ako. Matamis ko siyang nginitian at inirapan niya lamang ako.

"Do I look like I care, huh, Zoe? And duh, if I know I am prettier than her, gorgeous even. No pun intended, seryoso ako."

"Conceited as ever!" I stated at bahagyang natawa.

"I'm just stating a fact, a plain fact."

I rolled my eyes at her. Ang hangin din nito, ang feeling pa. Now I'm wondering why they say that birds with the same feather, flock together. Ang layo namin ng ugali eh. Napakamaldita niya, she's a spoiled brat even. Lahat ng gusto, dapat nakukuha. Lahat sabihin niya, dapat nasusunod. I'm not saying na mabait ako. Sobrang maldita lang talaga siya. But anyways, sanay naman na akon. I'm even thankful to her for being maldita, siya ang taga tanggol ko aside from kuya since then.

"So much for that, kamusta naman yung mga European boys? I'm sure maraming gwapo dun!" she squealed. Sinabi ko narin bang may pagkamalandi ito? Hay nako.

"Marami nga, they're everywhere."

She gasped. Lumapit naman siya sa table ko at naupo sa bakanteng upuan para sa bisita. "Oh gosh, may nabingwit ka ba?"

I raised my brow. Anong nabingwit? Ano yun, nangisda ako sa London?

"Huwag mo nga akong tinataasan ng kilay!" reklamo niya sa akin. Hinawakan naman niya ang braso ko at niyugyog iyon. "May nabingwit ka bang lalake? I'm sure as hell European boys are damn hot! Like Harry Styles and Alex Pettyfer with damn sexy British accent. Oh my God!" nagtitili siya sa kilig habang inaalala ang mga lalakeng iyon. May iba pa siyang sinabing mga pangalan na di ko na nasundan.

"Kasal ang pinunta ko dun Cinds, hindi lalake." sagot ko sa kanya.

"Pero kahit na, wala man lang bang kahit isa?"

My God, ang kulit niya. Naalala ko tuloy si Clive. Bakit kaya di nagtext yun? Kinuha pa ang number ko, di naman pala ako ico-contact. May number naman niya ako pero ang pangit naman kung ako ang unang magtetext, diba? He should text me first because he's the one who asked for my number first. Bahagyang napangiti ako.

"Why are you smiling?"

"Bakit? Bawal na bang ngumiti?"

"Bawal, lalo na kung walang dahilan. It's crazy. Maliban nalang kung may..." she's started wiggling her brows. Pinaikot ko ang mata ko.

"Pinagdadamot mo eh." Sabi niya! Niyugyog na naman niya ang braso ko. Itong babaeng to talaga oh!

"Wala nga kase, kulit mo!" sagot ko sa kanya.

"Ang selfish mo Zoe!" pagmmaktol niya. She crossed her arms around me like a child pissed. Tinawanan ko lang siya.

"Zoe naman eh! We're friends! You should share everything to me!"

"Eh sa wala nga akong maishare!" She pouted. She didn't buy what I said.

"Alam ko namang meron." Oh man, she really won't give this up. Sasagot pa sana ako nang may biglang kumatok.

"Come in."

"Miss Zoe, may naghahanap po sa inyo." Sabi ng assistant ko.

"Sino?" tanong ko. Napatingin si din si Cindy kay Jane na nakatayo malapit lang sa pinto.

"Kaibigan niyo daw po." she answered. Sino naman kaya? Wala naman akong masyadong ka close maliban kay Cindy. College friend siguro? But I'm not expecting one today.

"Papasukin mo." Sabi ko at tumango siya.

"Okay Miss."

Nagpaalam na siyang lumabas para tawagin kung sino man yung naghahanap sa akin. Bumukas ulit ang pinto. Napatayo ako bigla nang makita ang lalakeng pumasok.

"Clive?" hindi ako makapaniwala.

"The one and only." He smiled and he winked at me.

What? How? Why is he here in my office? And... What is he doing here in the Philippines?