He Suddenly Came Back

Chapter 7

CHAPTER 7: Clive Benedict Sandoval

(Zoe's POV)

Reception followed. Naglalakad muna ako sa garden ng hotel, di pa naman nag sisimula ang party eh. Patuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa dalhin ako ng mga paa ko sa garden. It has a fountain at the center and I was attracted by it so I decided to go closer. I closed my eyes. The sound of water splashing is so soothing, parang nakakagaan sa pakiramdam. I took a deep breath. Napabalikwas ako sa gulat nang may biglang nagsalita.

"Wishing something?" the guy asked. Tiningnan ko siya nang nagtataka. "Oh, sorry for interrupting you, by the way." He said apologetically, he smiled showing his dimple.

"I am not wishing, it's not a wishing well anyways."

"Who says you could only wish on a wishing well? You could wish on the stars or on a moon or..." he pointed the fountain "on a fountain."

Eh sa hindi nga ako nagwiwish. "Oh." Is all I could say. Nanahimik siya at ibinaling ang tingin sa foutain. Ganoon din ang ginawa ko.

Biglang nag vibrate ang phone ko. 1 message received.

From: Kuya Sky

Where are you princess? The party is about to start.

Oh shoot! Muntik ko ng makalimutan. "I gotta go, bye!" paalam ko, para naman di masyadong bastos. Nagmadali na akong bumalik sa loob.

Hindi pa lang ako sobrang nakakalayo nang marinig kong sumigaw siya. "Bye. See you later!"

See you later? Anong trip niya? Asa namang magkikita pa ulit kami. Pagdating ko sa hall, sakto namang nagsimula. Umupo na agad ako sa pwesto ko.

They did some of the Filipino traditions. Yung magsasayaw ang couple sa gitna at sasabitan sila ng mga pera, yung susubuan nila ang isa't isa ng cake at wine, tas yung pupunta sila sa mga tables ng bisita para mag benta, parang first business ba. Gusto parin daw nila na maexperience yung casual program ng mga Pilipino kahit nasa England ang kasal. Then every time na pupunta sila every table, patutunugin ng mga bisita nag glasses nila which means they have to kiss. Ang kulit and at the same time ang sweet.

The emcee called every maiden and bachelors in front. Gagawin na ata yung paghahagis ng bulaklak at pagpasa ng garter. At heto ako ngayon kasama ang ibang mga dalaga, pinilit kase ako ni Mommy na sumali kahit ayaw ko naman talaga. May nakakuha na ng garter sa bachelors, hindi ko alam kung sino, I wasn't paying attention. And now, it's the time for us maidens. Pumwesto ako sa likuran, wala naman akong planong saluhin yung bulaklak. Hinagis nan i ate Clary ang bulaklak at...

naglanding sa kamay ko?

Everyone's clapping their hands. The emcee told me to go in front. Sumunod nadin ako. Pinaupo niya ako dun sa bakanteng upuan at tinawag narin yung bachelor. This is so embarrassing, alam ko na ang susunod na mangyayari eh, nakakita na ako ng ganito. It would be awkward. Sana lang ay kakilala ko ang makakapartner ko. But wouldn't it be more awkward? Bumuga ako ng hininga. I hope just it would be one of my cousins or relatives. Naramdaman kong may umupo sa tabi ko.

"Hi." He greeted causing me to look at him. I gasped. "Ikaw?" Hindi ata narining ng Panginoon ang dasal. Or perhaps He heard it. Kilala ko siya eh. Hindi nga lang sa pangalan pero kilala ko ang mukha. He's the one who interrupted my moment in the fountain earlier.

Bigla namang nagsalita ang emcee. "Oh, if I'm not mistaken, the girl is the sister of our groom and the boy is our bride's brother. Nice, huh?" mapanukso itong ngumiti nang bumaling sa amin. I awkwardly smiled.

I then I transferred my attention to him, stunned. "Kapatid ka ni ate Clary?"

He smiled and nodded exposing his cute dimples. "I'm Clive... Clive Benedict Sandoval." He offered his hands.

Tiningnan ko muna iyon bago ko kinuha. "Zoe..."

"...Gabriella Lopez," pagtapos niya sa pangalan ko "I know."

I raised my brow. Paano niya nalaman? Ah... baka sa invitation. May listahan dun ng mga bride's maid. Pero paano nga niya ako kilala? Binigyan niya lang ako ng tipid na ngiti.

Sinabi na nung emcee ang gagawin. Shit, ang awkward nito. Nag signal na yung emcee na simulan na. I bit my lips. Kinagat niya na yung garter na nasa paa ko. Medyo nakikiliti ako. He slowly tilted it until it reached to my upper knee.

"Okay, that's enough." The emcee pronounced. Nakahinga ako. "Let's give them a hand."

Aalis na sana ako dahil nakakahiya na nang magsalita ulit ang emcee. "Everyone's asking for a kiss from you? Would you both fulfill our wish?" Ano raw?! "Just one kiss." The emcee continued. She grinned, as if teasing me.

"Okay lang ba?" he asked while smiling awkwardly.

"Uh... s-sige." nag-aalinlangan akong tumango.

Nagkamot pa siya ng uli and then I felt his lips on my cheeks. Mabilis lang iyon. Bahagya lamang ang paglapat ng labi niya sa pisngi ko. I immediately heard the crowd clapping their hands. I spotted kuya Sky smiling meaningfully at me. Tumaas ang kilay ko sa kanya. He winked at me while grinning widely. Goodness, I know he's up to something again. I can sense it.