daegu boy ✓

flashbacks

ilekroć się uśmiechasz, czuję, że dobre rzeczy przydarzają się także mnie

__________________________

— Mocno pada. – Yoongi spoglądał przez okno studia, a zapach świeżej ulewy wypełniał atmosferę. – Wrócę za chwilę. Zapomniałem zabrać prania. – odwrócił się, by wyjść.

— Aeri nie ma w domu? – zapytał Taehyung.

To dlatego muszę wrócić, by dać jej parasol, pomyślał Yoongi, wychodząc ze studia, wiedząc doskonale, że znów spróbujesz wyjść na deszcz i będziesz chora.

Ale kiedy wrócił, nikt nie otworzył mu drzwi.

— Nie każ mi się martwić. – otworzył drzwi kluczem i wpadł do domu. Nikogo nie było.

Burza na zewnątrz stawała się coraz silniejsza i zaczął panikować. W jego sercu pojawiło się straszne uczucie.

Gdy zadzwonił jego telefon, uczucie stało się jeszcze gorsze.

Pospiesznie odebrał połączenie.

— Przyjaciel Shin Aeri? – nieznany głos zabrzmiał przez głośnik. – Jest w stanie krytycznym.

~*^*~

— Proszę... proszę, pospiesz się. – Yoongi słabo pospieszał kierowcę, a jego ręce lekko drżały.

— Na pewno wszystko w porządku? – zapytał zaniepokojony, widząc, że chłopak ma trudności z oddychaniem.

— Na pewno. – zamknął mocno oczy, a jego serce ściskało się z bólu.

— Twoje stopy. – mężczyzna wskazał w dół.

Kiedy Yoongi zerknął na nogi, zdał sobie sprawę, że wybiegł z domu bez butów.

Jego gołe stopy były obdarte i krwawiły, ale nawet tego nie zauważył.

Bał się, że straci Aeri.

— Prawie zmarła z powodu hipotermii, ale udało nam się doprowadzić ją do stabilnego stanu. Mogą pojawić się skutki uboczne po traumie, więc bądź przygotowany.

— Bardzo będzie ją boleć? – Yoongi mocno trzymał twoją dłoń. Byłaś zimna... zbyt zimna.

— Mam nadzieję, że nie. – lekarz z litością spojrzał na splecione ręce. – Mogę o coś zapytać?

Yoongi skinął powoli głową.

— Kim ona dla ciebie jest?

Chłopak zamarł na chwilę, trochę niezdecydowany, co odpowiedzieć.

— Ona jest... – wyraz jego oczu złagodniał, gdy wpatrywał się w twoją śpiącą twarz. – moją narzeczoną.

~*^*~

Dziewczynka z Seulu

Twoje oczy otworzyły się szeroko i wzięłaś głęboki oddech. Zawroty głowy natychmiast pokonały zmysły, a wraz z tym nastąpiło uczucie straty.

Wydawało ci się, że słyszysz przytłumione głosy, a twoja wizja była rozmazana.

Jednak otaczające cię ciepło przypomniało ci kogoś, kogo znasz bardzo dobrze.

Kiedy twoje odrętwienie zniknęło, poczułaś, że ktoś trzyma cię mocno w objęciach. To było znajome uczucie.

— Aeri – usłyszałaś, jak woła cię delikatny głos Yoongiego. Twoje ręce sięgnęły do skrawka jego koszuli, przyciągając go z powrotem.