💛 KAPE 💛

18 0 0
                                    

Walking at the corridor early in the morning. Seems like no one is aware na dapat maaga kami ngayon.

I decided to get a cup of coffee before going upstairs where our room is located

At the cafeteria, since it's only 3am nobody is around. But surprisingly, there is a chef there already.

" You're too early miss. What grade are you?" Sabi nung chef
" 11 po. I need to finish some things po kasi eh " sabi ko
" okay then. Are you getting some coffee?" Him
" yes po. Where is it po ba? " I asked
" there. Sa table 3" Sabi nung chef

Anlayo naman nung coffee nila.

When I got my coffee with me, I decided to stay before I decided to go upstairs

Ang dilim. Hindi ba pwedeng iwan nakabukas yung ilaw?
Hayaan na nga

While walking, I suddenly felt an itch in my skin . I did make sure na nakapaglotion akoo before going school ah.

But I didnt paid attention

Ariving at the classroom. Sound of electric fan noise greets me. Buti pa yung electric fan iniwan nakabukas. Sana ung ilaw nalang. Ang dilim eh.

Upon opening, I saw a girl around 16 sitting at my chair.
I decided to approach her

"Hello miss! What are you doing here? Kanina ka pa ba dito?"

"Yes po. I'm actually waiting for someone. "

"Ha? Sino? I think its too early naman ng meeting niyo."

"Kaya nga eh. Kamusta ka naman ate?"

Ahmm.. its weird. Kasi she looks like madaming gabi na siyang walang tulog and namamaga ung mata niya .

" I'm okay naman. Ikaw kamusta?" I politely said

" I'm actually not okay. Kahapon kasi namatay yung kapatid kong babae"

" Condolence for that. And bat ka nandito kung ganon?"

" Dito kasi siya namatay. I'm just hoping na makita ko siya dito."

"Ano ikinamatay niya ?"

Nagulat nalang ako dahil bigla siyang napahagulgol, yung hagulgol na hindi na umiiyak tipong may kasama ng babaliw na tawa na hindi mo malaman.

Pinakirdaman ko yung sarili ko at alam kong kinikilabutan ako, balak ko na sanang ihakbang yung paa ko paalis sa room na iyon ng biglang nagbukas ang kaninang patay na ilaw.

Gulat man akong makita na nabiglang nagbukas yung ilaw, lakas ko padin inilingon ang sarili ko sa babaeng kausap ko lang kanina. At sa sobrang kaba ko dahan dahan akong lumingon.

Isaa..... lilingon bako?

Etooo naaaaaa

Sandaliiiiiiiii paano kung.....

Bakit iba yung pakiramdaman kooo???

Paano kunggggggggg....

At lumingon akoo....

Wala! Wala yung babaeng kausap ko kanina, napakalinis ng Room na iyon walang bahid ng tao o kahit na anong kalat ang nakikita ko.

Hawak hawak ko pa din yung baso na may kape, pakiramdam ko nga ay matatapon ko ito kung sakali man na susulpot man siya sa harap ko.

"I know I'm dreaming. And please I wanna wake up now!" Hinaing ko sa sarili ko habang sinasampal ko pa pisngi ko.

Matagal ako nakatitig sa upuang kinauupa ko, hanggang sa nagdisiyon nalang akong pumunta sa Cafiteria baka sakaling nandon pa yung chef.

At paglingon ko....

"WUAHHHHHHHHHH!!! MAMAAAAA!!!" Sigaw ko dahil tama ang hinala ko paglingon ko ay siya ang kaharap ko. Ang daming dugo sa mukha niya at hiwahiwa ang mukha niya tipong natulo pa sa labi niya ang dugo. At amoy.... amoy.... AMOY KAPE SIYA!!!

Sa sobrang takot ko ay naibuhos ko ang kapeng hawak ko sa gilid ko at nagmamadaling tumakbo. Parang ang bigat bigat ng bawat pag hakbang ko at kada lilingon ako sa gawi niya ay nandon siya.

Nadadapa ako kahit wala naman dahilan para madapa ako, tipong parang hirap na hirap ako tumakbo dahil sa sobrang takot.

At sa wakas... narating ko din ang cafeteria

"Ha! Grabe! Ang panget niya... grr nakakatakot siyaaaa"

Umupo ako sa upuan sa isang mesa at nilugmok ko ang mukha ko sa mesang iyon. Iniisip ko pa din yung nanguare kanina.

"Hey pawis na pawis?" Biglang sulpot nang boses ni chef

"Did you see the girl!!" I asked him.

"Who's girl? Tayong dalawa lang naman nandito" He said.

"Hindi may babae kanina, ang pangit pa nga ng mukha niya nakakatakot" sagot ko na nanginginig pa.

"Parang nanaginip ka ata bata. 3am palang at alam kong tayo lang ang tao ngayon dito"

"So anong pinupunto mo?" Asik ko.

"Dahil tayo lang ang tao dito, may libreng oras nanaman ako para makapatay ng babaeng katulad niya"

Kusang naglakihan ang mata ko at nanigas ang mga tuhod ko. Pakiramdam ko hindi ako makahinga sa naririnig ko.

"I-ikaw b-ba a-ang p-pumatay s-sa-sa b-babaeng i-i-iy-iyon?" Pilit kong pinapalakas yung sarili ko pero hindi ko magawa.

"Oo at wala kang kawala" nakakalokong sagot niya.

"Pero bakit?"

"Anong bakit? Eh gusto kong patayin kung sino man ang nakakakita sa kaniya! Dahil ayokong makulong sa pagpapakamatay ko sa kaniya! Naiintindihan mo ba?!"

Walang lumabas na salita sa dila ko at namalayan ko nalang na tumutulo na yung dugo sa labi ko, at ang sakit sakit sa pakiramdam kong iyon.

Pilit akong sumisigaw pero walang lumalabas... Anong nangyare?

"Ang galing ko ba? Ang bilis kong putulin yung dila mo BWUAHHHHHH bakit kase dito kapa nag punta at mag kwento?"

Umiyak nalang ako ng umiyak at namalayan ko nalang din na binuhusan niya ako ng mainit na tubig dahilan para mapaso ang balat ko, binuhusan din niya ako ng black coffee kasunod ay ang white creamer at ang huli ay ang asukal.

Iyak ako ng iyak pero walang tunog na lumalabas dahil nga putol ang dila ko. Kasunod na ginawa niya ay hinila niya ako gamit ang paa ko at inilagay niya ako sa oven.... Sa gawaan ng tinapay at kasyang kasaya ako...

Natatakot akoooooo

'Wuahhhhh ilabas mo ako ditooooo pleaseeeeee' hinaing ko sa sarili ko kahit alam kong walang nakakarinig.

"You deserve that! Bakit kase may mata ka pa"

At bago niya ako inilagay sa oven ay nawalan na ako ng paningin. Iyon pala ay kinuha niya ang mata ko gamit ang kutsara...

"Tsaraaannnn!!! napakaganda mo saaking mata hahahaha ipiprito ko ito huwag ka mag aalala at masarap ang kakalabasan nito." Rinig kong asik niya bago ko narinig ang pagsara ng oven at paginit ng loob noon.

Pilit kong pinapaypayan ang sarili ko ngunit nagdaan ang limang oras ay sunog na ang balat ko at..... At patayyyy na ko.

Mskteen

Compilation of one shots storyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon