MY BROTHER IS MY BOYFRIEND

CHAPTER 33

CHENO POV

"Cheno mauna na ako ah, pasabi kay Steph, may lakad kasi kami ni Brint hihi." si daldalera.

"Sige ingat daldalera." sinamaan naman niya ako ng tingin," ARAYYYY!" sigaw ko dahil inapakan niya ang paa ko. Bwiset may takong pa naman yung sapatos niya.
"It serves you right jerk hmp!" sabay talikod niya at sumakay na ng kotse. Sinundan ko na lamang ang kotse niya ng tingin habang papalayo ito sa kinaroroonan ko.
'Bwiset na Daldalera na yun, tapakan daw ba ako!"

Sumandal ako sa harapan ng kotse ko para hintayin si Steph, tumingin ako sa relo ko at 6:30 na ng gabi.
'Gabi na, bakit hindi pa bumabalik si Steph?'

Naghintay pa ako ng ilang minuto ngunit wala pa rin si Steph. Bigla akong kinabahan ng maalala ko ang sinabi ni Mayen sa akin kanina. Agad kong kinuha ang cellphone ko at tinawagan si Steph pero out of coverage ito.
'Shit! 'Wag naman sana.'
Nagmadali akong pumasok sa loob ng campus at hinanap si Steph. Pinuntahan ko ang office ni Miss Tolentino para tingnan kung nandun pa ito pero wala na, kahit si Miss Tolentino ay umuwi na rin, pumunta ako sa room namin, pero wala pa rin ito, sa library, sa cafeteria, sa soccer field pero walang Steph akong nahanap. Halos kapusin na ako ng hininga sa kakahanap kay Steph, isa na lang ang hindi ko na pupuntahan ang Gymnasium.
'Shit Steph nasaan ka na ba? '
Tumakbo ako nang mabilis para makarating agad sa Gymnasium. Nang makarating ako huminga muna ako saglit at tsaka binuksan ag pinto pero naka lock ito. Ang ginawa ko ay sinipa ko ang pintuan, hindi naman ako nabigo dahil bumukas ito.

"STEPHHHH! STEPHHHH NASAN KA BA?" sigaw ko dito sa loob. Madilim dito at liwanag lang mula sa buwan ang tanging ilaw ko. Naglakad lakad ako papuntang gitna ng may maaninag akong tao na nakahiga. Bigla akong kinabahan at the same time natakot.
'Putangina 'wag naman sana multo ito.' ?

"S-steph? Ikaw ba yan?" tanong ko dito habang dahan dahan lumalapit. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko. Nang nasa tapat na ako ng taong nakahiga ay inanigan ko pa ito, at ng marealize ko na si Steph ito ay agad ko itong binuhat.
"Shit! Steph.. wake up.. Nandito na ako.." binuhat ko siya at agad dinala sa hospital. Sobrang nagpapanic na ako dito dahil hindi pa rin gumigising si Steph.
"Arggh! Damn it! Bakit ngayon pa nag traffic!" Inis na sigaw ko dito sa loob ng kotse. Bumusina ako ng bumusina at nakahinga naman ako ng maluwag ng magsitabihan ang mga sasakyan na nasa una ko, kaya mabilis kaming nakarating sa hospital.

•••
"D-doc ? Kamusta si Steph?" tanong ko sa Doctor. Ngumiti naman ito at tinapik ko ako sa balikat ko, "You don't have nothing to worries. Maayos ang lagay ng girlfriend mo, nawalan lang siya ng malay. Btw ano nga pala nangyari sa kanya?"

"I don't know Doc nakita ko lang siya sa loob ng gymnasium na wala ng malay.." tumango tango naman ito.
"She have an asthma kaya nawalan siya ng malay,dahil na rin sa pagiyak nito na naging dahilan ng pagsikip ng dibdib niya. Mas mabuting wag siya masyado magpapagod. Excuse me."

"Thank you Doc." nakahinga naman ako ng maluwag sa sinabi ng Doctor. Malaman ko lang ang gumawa nito sayo Steph, humanda sila sa akin masisigurado kong manghihiram sila ng mukha sa aso.
Pumasok na ako sa loob ng kwarto ni Steph at wala pa rin itong malay. Umupo ako sa tabi niya at hinawakan ang kamay.
"I'm sorry kung hindi kita naprotektahan Steph.. sorru kung wala ako sa tabi mo.. sana hindi nangyari sayo yan ngayon.."

"Ku-kuya..." mahinang tawag ni Steph. Biglang kumirot ang puso ko. Napangiti na lamang ako ng mapait.
"Wala si Arzkie Steph.. ako lang ang nandito, are you okay now? May masakit ba sayo? " sunod sunod kong tanong. Ayoko ipahalata sa kanya na nasasaktan ako. Umiling lang  siya," Nasan si ku-kuya?"

"Wait me here tatawagan ko lang siya.." tumango naman ito bago ngumiti sa akin. Tumayo na ako sa upuan at lumabas ng kwarto. Dahil sa inis ay sinuntok ko ang pader.
"Damn it! Ako ang nasa tabi niya, pero iba pa rin ang hinahanap hanap niya.." nang humupa ang inis ko ay umupo ako sa upuan na nandun at tinawagan si Arzkie. Kahit labag sa loob ko ay wala akong magagawa dahil hinahanap siya ni Steph. I will do everything just to make my princess happy, even it's killing me inside.

ARZKIE POV

"Are you going home with Dad tomorrow Mom?"
(Yes, Son.. miss ko na kayo ni Steph. Btw nandyan na ba ang baby ko?)
Hindi agad ako nakasagot dahil alam kong wala pa ito.
"A-ah wala pa Mom. Maybe na late lang natapos ang klase." pagsisinungaling ko kay Mommy.
(Alright just tell her na uuwi na kami bukas ng Dad mo okay ? Got to go son I'll hang up now, bye I love you son.)

"Bye mom, I love you too take care."nang matapos ang tawag ay umakyat na ako sa kwarto ko, hindi ko na hihintayin si Steph, alam kong magkasama sila ng gagong Cheno na yun. Wala naman akong magagawa, kuya niya ako tapos boyfriend pa rin niya yun. But fvck! Nagseselos pa rin ako..

Kasalukuyan akong nagbabasa ngayon ng libro habang nakahiga sa kama ko ng may tumawag na naman sa akin.
"Hello?"
(It's me..)

Awtomatikong napakunot ang noo ko.
'Bakit ba siya tumawag tss?'
"Then ?"
Narinig ko naman ang pagbuntong hininga nito.
(Come here at the hospital, nandito kami ni Steph, text ko na lang sayo ang name ng hospital.)
"W-what? Wa-wait-" at naputol na ang tawag.
'Wtf! Bakit sila nasa hospital?'
Narecieved ko naman agad ang text ni Cheno. Hindi na ako nagabala magbihis at kinuha ko na lamang ang jacket ko. Hindi ko maiwasan magisip ng kung ano ano kung bakit sila nasa hospital.
'Wag naman sana..'

"Ms..Room of Stephanie Lee?" tanong ko sa nurse.
"Room 407, 4th floor po Sir." hindi na ako nagabala na magpasalamat sa nurse, ang gusto ko lang ay makarating agad kay Steph.

"Gago ka! Anong ginawa mo kay Steph ha?" tanong ko kay Cheno at sinuntok ito. Hindi ko mapapatawad ang lalaking ito pag may nangyari sa babaeng mahal ko. Hindi naman siya gumanti sa akin, bagkus ay pinahid niya lang ang dugo niya sa labi. Hinawakan ko naman siya sa kwelyo niya, "Once na may mangyaring masama kay Steph, malilintikan ka sa akin hinding hindi na kita hahayaan na makalapit ulit sa kanya. Remember that!" Galit na saad ko sa kanya at pabalyang binitawan siya. Pumasok na ako sa kwarto at agad niyakap si Steph. "Steph.. what happened ? Are you okay ? Did Cheno hurt you ?" sunod sunod kong tanong ko dito.
"Kuya... a-ayos lang ako nawalan lang ako ng malay, tsaka Hindi ako sinaktan ni Cheno.." nanghihinang sagot ni Steph. Nakaramdam naman ako ng guilt sa ginawa ko kay Cheno. Mag so-sorry na lang ako.
'Kahit galit ako sa kanya, kailangan ko pa rin mag sorry sa ginawa ko. '
Hindi naman ako ganun ka walang kwentang tao.

Lingid sa kaalaman ng dalawa ay lihim na pinapanood sila ni Cheno na nasasaktan na makita silang magkasama. Napakuyom na lamang ang kamao ni Cheno at umalis na ng hospital..