MY BROTHER IS MY BOYFRIEND

CHAPTER 40

STEPH POV

Question and Answer na pero wala pa rin si Kuya, gusto ko magalit pero inintindi ko na lamang ito.

“Ms. Stephanie Lee please step forward.” Napasinghap ako ng tawagin na ang pangalan ko ng emcee.
“Like what I said bubunot ka dito sa may bowl ng magiging Question mo. Okay bumunot ka na Ms. Stephanie Lee.”
Nang makabunot na ako ay ibinigay ko  ito sa Emcee. Kinakabahan ako dahil baka hindi ako makasagot.

“Okay here’s your question. Anong gagawin mo kung nagmahal ka ng sarili mong kadugo?” muntik na akong masamid dahil sa tanong na iyon. Seriously? Bakit ganun ang mga tanong dito? Huminga muna ako ng malalim bago sumagot.

“Thank you for that wonderful ques tion..Anong gagawin ko kung nagmahal ako ng sarili kong kadugo..simple lang patuloy ko pa rin itong mamahalin..Kapag mahal mo ang isang tao handa mong gawin ang lahat kahit pa ikapapahamak mo.Handa mong isakripisyo ang sarili mong kaligayahan para lamang dito. Love is blind sabi nga nila kaya walang masama kung mahalin mo ang sarili mong kadugo. If you love her/him then fight for your love..”sagot ko.

“Is that all Ms. Stephanie?” tumango na lamang ako. Nang tumalikod ako ay biglang naghiyawan ang mga tao. Kaya hindi ko mapigilan mapangiti.

“WE LOVE YOU STEPHHHH!”
“AITE FOR THE WINNNN!”
This is it ang pinakakahihintay ng lahat ang announcement ng mga winners.

“For the third placer…Candidate number 5” anunsyo ng emcee nagpalakpakan naman ang mga tao.
“Second placer is goes to.. Candidate number 10!” na nakuha naman ni Ashley kaya hindi maipinta ang mukha nito.
“Okay ang una kong babanggitin na candidate number ay siyang MS.MADAC 2019..” mahabang katahimikan sa ang bumalot ngayon dito sa buong gymnasium. Halos mawalan na ako ng pag asa Manalo dahil ang mananalo na ang next na iaanounce.

“MS.MADAC 2019 is goes to… Candidate number…” habang binabanggit ng emcee ang mga salita na yun ay nakapikit ako.
“MS. MADAC 2019 is goes to Canditate number 12! Ms. Stephanie Lee from AITE! Palakpakan natin siya.” Napanganga na lang ako sa gulat ng tawagin ang pangalan ko.

‘Panalo ako?’

“Congrats Steph.” Saad ng katabi ko nagpasalamat naman ako sa kanya. Nag umpisa na ako lumakad at sinuotan na nila ako ng sash at iniabot sa akin ang trophy. Paulit ulit na sinisigaw ng mga tao ang AITE.
Muli ay nilibot ko ang paningin ko sa buong gymnasium para hanapin si kuya pero still hindi ko ito nakita kaya mas lalo kumirot ang dibdib ko.

‘Sana hindi na lang siya nangako..’

“Congrats Steph..”
“Congrats sayo..”
“Kyaaahhh Idol na kita Ms.Steph..” nagpasalamat na lamang ako sa mga bumabati sa akin dito sa may dressing room. Umupo ako sa upuan at tinitigan ko ang sarili ko at dun nagsimula pumatak ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan na mabilis ko rin pinunasan..

“S-stephh..” tawag sa pangalan ko at nilingon ko ang taong nagsalit nun.

“Ku-kuya..”
“Steph I’m sorry hindi ako nakaabot..” saad nito habang yakap yakap ako. Hindi ako sumagot sa kanya. Naiinis pa rin ako, pinaasa niya ako!

“Galit ka ba ?”

“Sana hindi ka na lang nangako..”

“I-I’m sorry hindi ko sinasadya.”
“Okay lang. “ tumayo na ako at kinuha ang mga gamit ko. Gusto ko na lamang magpahinga.

“Please Steph.. hindi ko talaga sinasadya, may nangyari lang talaga kaya ako nalate.” Pagpapaliwanag nito.

“You don’t need to explain kuya.” Cold na sagot ko dito. Hindi ko alam kung bakit ako ganito makaakto, hindi naman ako ganito kay kuya. Hindi ako nagagalit sa kanya kahit hindi pa ito pumunta. Siguro nga pagtinamaan ka talaga sa isang tao kahit na maliit lang ng bagay ang naging kasalanan nito, magiging big deal na sa atin. Why love is so complicated?