CHAPTER 42

2.7K 67 3
                                    


MELISSA POV (MOTHER OF STEPH)

“Hindi nyo pa rin ba nahahanap ang anak ko?”

“I’m sorry ma’am pero hindi pa po.”
“Get out!” sigaw ko dito sa tauhan ko. Yumuko muna ito sa akin bago umalis.

Ilang araw na ang nakakalipas at hindi pa rin nila nakikita ang anak ko., sana kung pumayag na sila na kuhanin ko ang anak ko ay hindi na ito aabot sa ganito. Sa oras na may mangyari sa anak ko hindi hindi ko mapapatawad ang anak ng mga Lee. Nandito ako ngayon sa office ko at busy sa pagpipirma ng mga papeles ng may biglang kumatok.

“Come in.”
“Ma’am may gusto pong kumausap sa’yo.” Sabi ng secretary ko.

“Papasukin mo na siya.”

Tumaas ang isa kong kilay sa babaeng nasa harap ko.

“What do you need Mrs. Lee?”

“Gusto lang kita makausap.”

“Go on.”

“Please ‘wag mo na kuhanin ang anak ko sa akin. Nagmamakaawa na ako Mrs. Park mahal na mahal ko si Steph, itnuring ko na ito na para kong tunay kong anak. "
“Anak ko siya. Hindi mo maaalis sa akin ang kagustuhang makuha ang anak ko dahil matagal ko siyang  hindi nakasama.” Saad ko at hinawakan naman niya ang kamay ko.

Please..”  ngayon ay umiiyak na siya sa harap ko kaya umiwas ako ng tingin.

No one can’t change my mind. Makakaalis ka na.”

“Nagmamakaawa na ako.. ayoko masaktan ang anak ko na si Arzkie.”
Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya at hinampas ng malakas ang table.

“Kasalanan ng anak mo kung bakit hanggang ngayon ay hindi ko pa kasama ang anak ko.  Now go, kung ayaw mo magpatawag pa ako ng guard para sunduin ka dito.”

“You don’t understand..Mahal ng anak ko ang anak mo..”

“What do you mean?”

“They love each other hindi bilang magkapatid kundi higit pa doon. Kaya nagmamakaawa ako sayo na ‘wag mo ilayo sa amin si Steph dahil ko makakayanan na nasasaktan ang anak ko.”

“Kailan mo ito nalaman?” ngumiti ito sa akin.

“Simula ng nag birthday si Arzkie ang anak ko. Napapansin ko na nagiiba na ang kinikilos ni Steph, hanggang sa napagtanto ko na baka mahal na niya ang anak ko kaya ganun. Hindi ko masisisi si Steph na nahulog siya sa tinuring niyang kapatid sa loob ng 18 yrs dahil hindi naman sila magkadugo.”

“Why did you tell me all of that?”

“Just let us the both of them to be happy Mrs. Park. Kung mahal mo talaga ang anak mo ay hahayaan mo ito maging masaya. Alam ko kung nasaan sila ngayon.”
Dahil sa sinabi niya ay nakaramdam agad ako ng saya dahil makikita ko na ulit ang anak ko.

Where are they?”

“Just promise me na hahayaan mo na sila.”

“Okay fine. Just tell me where’s my daughter.” Ngumiti ito sa akin, “ Sumama ka sa akin.” At lumabas na siya ng office ko. Wala naman ako nagawa kundi ang sundan siya. Desperada na akong makita at mayakap ang anak ko.

STEPH POV

“Good morning wifey..” bati sa akin ni Ku- este ni hubby na may dalang tray na pagkain. Ilang araw na ang nakalipas nang tumakas kami sa mommy ko pero hindi pa rin ako sanay na tawagin siyang ganun.

MY BROTHER IS MY BOYFRIENDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon