Zawgyi
သူ႔နာမည္က ဝမ္ရီေပၚ....
အမ်ားရဲ႕ အျမင္မွာ အရာရာျပည္စံုေနတယ္လို႔ ထင္ရေပမယ့္ အထီးက်န္မႈေတြႏွင့္ ေနလာသူတစ္ေယာက္။
သူ႔ဘဝဟာ လူမွန္းသိတက္စကတည္းက အိမ္ေထာင္ေရး မညီၫႊတ္သည့္ မိဘႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ စည္းစိမ္ရတနာေတြ ျပည့္စံုေနေပမယ့္ သာယာမႈဆိုတာ စိုးစဥ္မ်ွ မ႐ွိခဲ့။
သူအထက္တန္းတက္ေနတုန္းမွာဘဲ မိဘႏွစ္ပါးက ကိုယ့္သာယာမႈႏွင္ကိုယ္ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလ်ွာက္ခဲ့ၾကေတာ့ တစ္ဦးတည္းေသာ သားျဖစ္သည့္ သူ႔အတြက္က တိုက္ႀကီးေပၚမွာ အိမ္ေဖာ္တစ္ေယာက္ ျခံေစာင့္တစ္ေယာက္ႏွင့္။
အိမ္ေပၚကို မား က ဘယ္ေတာ့မွ အစျပန္ေပၚမလာခဲ့ေပမယ့္ ပါး ႏွင့္ သူ႔ေနာက္မိန္းမကေတာ့ မၾကာခဏ ေရာက္သည္။
"မင္းမားက မိခင္သာျဖစ္တာ မင္းရဲ႕ ဘဝအတြက္ ပါး ေလာက္ ပူပန္မႈ မ႐ွိပါဘူးကြာ.....''
ဆိုသည့္ စကားႏွင့္ ဤကဲ့သို႔ တိုက္ႀကီးထဲသို႔ ထည့္ေပးထားရသည့္ ဝတၱရား ေက်ပြန္မႈကို တစ္လတစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ လာေျပာေဖာ္ရေသးသည္။
ခ်န္ရိဟန္ ဆိုတဲ့ မိေထြးေတာ္ကေတာ့ ေရာက္လာတိုင္း ျခံထဲကို လွည့္ပတ္ၾကည့္တက္သည္။
သူ ဝိုင္တစ္ခြက္ကို ယူခဲ့ၿပီး ေရကူးကန္စပ္နားက ပန္းျခံအထိ ဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္။
စိတ္ေတြက ပစၥဳပၸန္ ခမ္းနားမႈမွန္သမ်ွမွာ ခံစားသာယာလို႔မရဘဲ အတိတ္ကိုသာ ေျပးျမင္ေနျခင္းသည္ ဘယ္လိုိတိုက္ဆိုင္မႈေတြေၾကာင့္ အစေပၚလာခဲ့မွန္းမသိ။
ေလာေလာဆယ္ တိုက္ဆိုင္သြားတာက ျပာလဲ့လဲ့ ေရကူးကန္ႀကီးႏွင့္သက္ဆိုင္သည္။
အရင္သူေနခဲ့တဲ့ ပါး ရဲ႕ ျခံထဲမွာ ေရကူးကန္တစ္ခု႐ွိသည္။
အခုလို အျပာေရာင္ ၾကည္လဲ့ေနေအာင္ မလွေပမယ့္ ျမသားေရာင္ေတာ့ ၾကည္လင္ခဲ့တာပင္။
ခ်န္ရိဟန္ ႏွင့္သူ ေရကူးကန္ ေဘာင္ေပၚမွာ စကားမ်ားၾကသည္။
ဆံပင္က ဂုတ္ေအာက္ေလာက္ကို ေကာက္ထားၿပီး ႐ုတ္တရက္ၾကည့္လ်ွင္ အသက္ငယ္ငယ္ လူေကာင္ထြားသည့္ သူႏွင့္က အထက္ေအာက္ေမာင္ႏွမေတြလိုလို သူငယ္ခ်င္းလိုလို။
