Zawgyi
ျပန္မလို႔ အက်ႌ ထပ္ဝတ္ေနတုန္း ရံုးခန္းအထဲကို ခ်န္ေ႐ွာင္း အေျပးဝင္လာေတာ့ ဘာလဲဆိုတဲ့သေဘာႏွင့္ၾကည့္မိသည္။
"ဆရာ ဧည့္သည္ ေရာက္ေနတယ္.....''
"ဘယ္သူလဲ..... ''
"လုလုလို႔ေျပာရင္ ဆရာသိတယ္တဲ့ဆရာ.....''
သူမ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕လိုက္မိသည္။
"ေတာ္ေတာ္ေတာ့လွတယ္ ဆရာ.....''
"အဲ့ဒီေတာ့...... ''
"ဟို ႏိုင္ငံျခားသူပံုစံေလး ဘာလာလုပ္တာလဲ ဆရာ......''
"စိတ္ဝင္စားရင္ သြားေမး....''
"ဟား! ဆရာကလည္း.....''
ခ်န္ေ႐ွာင္း အသံတိတ္ၿပီး အျပင္ထြက္သြားသည္။
ခဏၾကာေတာ့ေဒါက္ဖိနပ္သံတဂြတ္ဂြတ္နဲ႔ အခန္းထဲဝင္လာတဲ့သူက ရန္လု။
"ေတ႔ြရဖို႔အေရး ခတ္ခဲလိုက္တာ ေကာေကာရယ္.....ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ဇြတ္ဝင္လာေတာ့မလို႔သိလား စိတ္ကအဲ့ဒီေလာက္႐ွည္တာ မဟုတ္ဘူး.....''
ရန္လုက ေ႐ွ႕မွာမထိုင္ဘဲ သူ႔စားပြဲေဘးမွာ လက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ၿပီး ငံု႔ၾကည့္သည္။
"ေကာေကာရဲ႕ style က LA မွာထက္ ေပက်င္းမွာ ပိုၾကည့္ေကာင္းတယ္.....''
"ဘာလဲ မုန္႔စားခ်င္လို႔ေျမာက္ေနတာလား.....''
သူေျပာေတာ့ရန္လု က ပခံုးေလးတြန္႔ၿပီးရယ္တယ္။
"ဟုတ္တယ္ ဒါေပမယ့္ ရန္လု ေကြၽးမွာပါ သြားမယ္ေလ..... ''
"စားခ်င္ေပမယ့္ ကိုယ္မအားဘူး....''
"ျပန္ခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီပဲ....ဘာမအားတာလဲ.....''
"တကယ္ ခုပဲ ကိုယ္ျပန္ေတာ့မလို႔.....''
"ဘယ္ကိုျပန္မလို႔လဲ အိမ္မွာ ေမ်ွာ္မယ့္သူ ႐ွိတာက်ေနတာပဲ....''
"႐ွိေနႏိုင္တယ္လို႔မင္း မေတြးမိဘူးလား.....''
"မေတြးမိပါဘူး ႐ွိဖို႔မွ အေၾကာင္းမ႐ွိတာ.....''
