Sen de beni bırakırsan...

Bölüm 37

Seohyun

Changminin ve Chunjinin bizi aradigini farkettigimde el sallayip oldugumuz yeri belli etmeye calistim. Changmin bizi farkettigimde gulumseyerek el salladi ve Chunjiyi durterek bize dogru ilerlemeye basladilar.

"Selam."

"Merhaba." Changminle karsi karsiya geldigimizde ne yapacagim konusunda buyuk bir kararsizlik yasadim. Sarilsam cok mu yakin olur? Peki elini sıksam? Yok artik. Alt dudagimi disleyerek Changmine baktigimda onun da ayni kararsizligi yasadigini anladim. Eli ensesinde saga sola bakinip dusunuyordu yavrum.

"Yanaktan opusun." Kaslarimi kaldirarak Chunjiye baktim. O ise elleri ceplerinde bir bana bir de Changmine bakarak gulumsedi.

"Ne? Yardimci olmaya çalışıyorum. Yoksa tum geceyi boyle sizi bekleyerek gecirecegiz." Woori kikirdamaya basladinda attigim sert bakisla kendine ceki duzen verdi ve elini Chunjiye uzatti.

"Merhaba." Chunjinin Woorinin elini gulumseyerek sıktığını gordugumde yeniden Changmine dondum. Aptalca siritarak bana dogru bir adim atti ve kollarini kollarimin uzerinden bana doladiginda ben de ona sarilarak karsilik verdim ve bir sure o sekilde kaldik. Ayrildigimizda siritmaya devam ediyordu.

"Alisma sureci diyelim." Gulumseyerek basimi salladim.

---

"Hayir kim kime oyuncak kazaniyor anlamadim ben simdi? Yeniden anlat."

"Mal misin Changmin?" Woori tum gece boyunca Chunjinin kurdugu her cumleye kikirdadigi gibi buna da kikirdadi. "Ben Seohyuna kazaniyorum, sen de Wooriye."

"Bilmem farkinda misin ama Seohyun benim kiz arkadasim." Changmin boyle soylediginde istemsizce siritip basimi yere egdim. Ah utandim ya!

"Yemedik kiz arkadasini. Yengemle kaynasmaya calisiyorum ne var bunda?" Changmin uzanip Chunjinin basindaki benimkisiyle renkleri bile ayni olan buyuk yesil kulaklari olan cemberi yakaladiginda Chunji ani bir refleksle ellerini basina bastirip yesil kulaklarini korumaya aldi.

"Ya birak." Changmin bir yandan kulakligi cekistirirken bir yandan da homurdanmiyordu.

"Hayir anlamiyorum. Sen neden benim kiz arkadasimla ayni kulagi takiyon lan. Hayir onu geçtim neden benim kulaklarim pembe?" Ama kabul etmek gerek Changmin pembe kulaklarla cok ama cok tatli.

Woori birkac dakika once bu kulaklari gorup ciglik attiginda Chunji elinde dort tane kulakla geri donmus; sari olani Wooriye, pembe olani ozenle Changmine uzatmisti. Fakat benim yesil kulaklarimi kendi elleriyle basima yerlestirdigi andan itibaren Changmin tam anlamiyla sinir kupuydu. Kiskaniyor beni, hem de kendi kardesinden. Hahah, cok guzel bir duygu.

Siritarak Chunjinin koluna girdim.

"Evet evet, Chunji oppa benim icin oyuncak kazansana." Chunji dilini yanaginda dolastirip Changmine 'noldu' bakisi attiktan sonra ok ve yayin oldugu tezgaha dogru ilerlemeye basladiginda Changmine yeniden baktim. Kirmizidan mora dönen sevgilim amanin nasil da tatli.

***

Jihyun

Film bittiginde ve insanlar yavas yavas cikmaya basladiginda telefonumu cikarip saate yeniden baktim. Iki saat on dakika. Tam iki saat on dadikadir sinema salonunun onunde elimde biletlerle bekliyordum. Ekildim.

Basima saplanan agriyla yavasca oturdugum yerden ayaga kalktim. Akmak uzere olan gozyaslarimi geri gondermeye calisirken telefon sesiyle elimi yeniden cantama attim.

"Efendim Eunjung?"

"Kizim neredesin sen? Size geldim yoksun." Caddeye acilan giris kapisina geldigimde tek elimi ceketimin cebine sokup disariya ciktim.