Sen de beni bırakırsan...

Bölüm 48

Jieun

Chunjiyle gayet acik ve net bir konusmadan sonra spor salonundan cikip siniflarin oldugu ust kata dogru ilerlemeye basladim. Tam koseyi donecegim sira bir bedene tosladim. Bilin bakalin kime? Kwang. Sasirdiniz mi, tabi ki hayir.

"Burnumu kirdin ya?" Elimi burnuma goturup ovusturdum.

"Ne konustunuz?" Ben diyorum burnum aciyo-

"Özel." Kollarini onunde birlestirip gozlerini kisti.

"Ozel mi? Ne kadar ozel? Benim bilmedigim aranizda ne kadar ozel bir sey olabilir ki?" Gozlerimi devirip yanindan gececegim sirada koluma yapisti ve bir anda tum ozguveni silinmis bir havayla sordu.

"Cidden mi ozel?"

---

10 dakika önce

"Ozur dilerim Jieun. Sanirim o sekilde soylememeliydim. Sanirim ben Kwangi kizdirmak istedim yani- Biliyorum aramizda bitmeyi haketmeyen seyler vardi ama ikimiz içinde durum cok degisti. Kwanga bakislarini gorebiliyorum. Ozur dilerim, aslinda seni hatirladigimda once sana gelmeliydim ama ben sanirim intikam almak istedim. Eger Kwang senden hoslandigimi dusunurse, senin benim eski sevgilim oldugunu bilirse aci ceker dedim. Sadece intikam..."

"Chunji sen... Kwangi hatirliyor musun?" Basini salladiginda kaslarimi cattim.

"Neden bunu Kwanga soylemedi-" Derin bir nefes aldiginda sustum.

"O birkac hafta benim icin cok zordu Jieun. Myungsooya soyleyemezdim, cok fazla kafaya takardi. Umursamaz gibi gorunse de kucuk seyleri nasil buyuttugunu sen de biliyorsun. Bir anlik ofkeyle yapmadigi kalmazdi. Sana soyleyemezdim, bana acirdin. Yanimda olurdun acidigindan degil bana deger verdiginden ama... ben cok utanirdim. Kwangla yeni tanismistik ve ben ona cok cabuk isinmistim. Herseyi ona anlattim, her sıkıntımı, ailevi sorunlarimi... kwangin arkadasligini seviyorum. Okulun baslarinda ben daha hicbirsey hatirlamazken-" Cebinden kucuk bir top cikardi. "Bana bunu verdi. Kendime hakim olamadigimda ya da streslendigimde oynamam icin." Topu avuclarinin icinde sıktı. "Bu top benim topumdu." Topa biraz daha dikkatli baktim. Görmüş muydum? "Sanirim kazadan sonra Kwangin eline gecmis." Gozleri doldugunda basini yulari kaldirdi ve gözlerini sımsıkı kapattı. "Sakladi." Elimi uzatim yavasca cenesine dogru akan gozyasini sildim. "Eger ne hatirladigimi bilirse kacar. Benden kacar. Ne bildigimi ne hatirladigimi bilmese de olur. Ben Kwangi kaybetmek istemiyorum." Yanina yaklasip kollarimi beline doladim. O da kollarini omuzlarimin uzerinden dolayip basimi gogsune yasladi.

"Sana ne kadar deger verdiğimi biliyorsun degil mi?"

"Hıhı."

"Yaninda ne kadar mutlu oldugumu?" Gozlerimi kapatip mirildandim.

"Biliyorum."

"Ama.. daha farkli."

"Benim icin de." Beni kendinden uzaklastirip ne zaman aktigini anlamadigim gozyaslarima uzandi. Basparmaklayla silip bir adim geri cekildi ve sag elini one dogru uzatti.

"Sirrimi saklar misin?" Gulumseyerek elini tuttum.

" Arkadasim misin?" Basini salladiginda ben de basimi salladim.

---

"Cidden ozel." Sinirle nefesini verip kolumu biraktigimda sirittim.

"Gideyim mi yani?"

"Git ders baslamak uzere." Ellerini pantalonunun cebine sokmus koridorun sonuna bakiyor ve cocuk gibi somurtuyordu.

Onune gectigimde yine yuzume bakmayip basimin uzerinden koridora bakmayi surdurdu. Gulumseyerek parmak uclarimda yukselip cenesine kucuk bir opucuk kondurdum.

" Kime?"

"Hı?" Onu optugumde gozleri acilmis dudaklari hafifce aralanmisti. Tepkisini duydugumda siritarak geri cekildim.

"Diyorum ki, kime gideyim?" Gozlerimin icine bakip siritti.

"Sevgilin burada, kime gideceksin?" Gozlerine bakmayi surdurerek basimi salladim. Kolunu bana dogru uzattinda hemen kolunun altina girip omzumun uzerinde cektim.

"Sevgilim ha?" Bana dogru donup burnuma kucuk bir opucuk kondurdu.

"Biraz once cok mu acidi?"

"Acidi." Diger elini karninda gezdirdi.

"Cunku sevgilin cok kasli." Bostaki elimi ona vurmak icin kaldirdigimda bilegimi yakaladi ve telasla bana dondu.

"Jieun bir problemimiz var?" Kaslarimi cattim.

"Neymis?"

"Annemler bugun aksam yemege geliyor."

***

Jonghyun

Chunji sinifa gelip sirasina oturdugunda sirami ona dogru yaklastirdim.

"Kanka?" Tebessum ederek bana dondu.

"Efendim kanka?" Derin bir nefes aldim.

"Ben sey diyecektim ya... Hera nerede?" Tabi ki okula gelmedi. Ne dusunuyordum ki; hicbir sey olmamis gibi okula gelip yine benimle ayni olmasini mi yoksa beni gormezden gelip aramizda hicbir sey yasanmamis gibi davranmasini mi? Ama yasandi, ben o videoyu cektim. Ona Chunii icin yaklastim ve yine Chunjinin elindeki liste icin guvence olsun diye o videoyu cektim. Cekerken aklimda ne vardi hatirlamiyorum bile. Ne dusundum cidden? Yoksa Heranin o listeyi getirmesi karsiliginda o videoyu sosyal medyada paylasacagimi soyleyerek tehdit mi edecektim? Ben... bunu yapar miydim?

"Valizini topluyor." Kaslarimi cattim. Valiz, ne?

"Neden?" Gulumsemesi yuzunden silinip tahtaya dogru dondu ve bir yere odaklanarak konustu.

"Amerikaya gidecek, babasinin yanina." Midemden agzima dogru asit yukseldigini hissettim.

"Neden?" O noktaya bakmayi surdururken siritti.

"Aranizda ne gecti bilemem tabi, ama neden gectigiyle ilgili bir tahminim var." Gulumsemesini yüzünden silerek bana dondu. "Ne dusundugune ne ysptigina diyecek lafim yok, ama ailemin de meseleye karismasindan hic hoslanmam." Chunji... anladi mi? Ne zamandan beri?

"N-ne zaman gidiyor?" Kaslarini kaldurdi.

"Ne demek istedigimi anlamadin mi?" Basimi hizla iki yana salladim.

"Anlamadim, anlamayacagim da. Kanka lutfen soyler misin ucagi ne zaman?" Bu seferki gulumsemesinin farkli oldugunu hissettim.

"Yarin sabah." Derin bir nefes alip sirama kendimi attim. Ne ara ayaga kalktigimi bile bilmiyordum. Ama cidden rahatladim. Neden? Gitmis olabileceginden mi bu kadar endişelenmistim yoksa...

Kendimi affettirebilir miyim? Bu ise baslarken hic durmayacagimi dusunmustum; hic ardima bakmayacagimi. Ama cok aciyor. Kalbim... Acima mi sucluluk duygusu mu yoksa korktugum sey mi...

BÖLÜM SONU