-H5-

2.9K 51 13
                                    

P.O.V. Louis Tomlinson

Ik open de deuren van het huis en met een zucht plof ik op de bank. "Doe je nog een beetje rustig aan Lou?" zegt Zayn. Ik zucht en rol mijn ogen. "Ja Zayn." "Maar Lou, je moet echt goed rusten!" Ik geef hem een geïrriteerde blik. "Zayn, ik weet zelf wel wat ik wel en niet kan." Hij komt naast me zitten en kijkt me bezorgd aan. "Louis, je weet niet hoe bang ik was. Je lag daar op de stoep en je hoofd zat vol bloed. Ik dacht dat ik je niet meer zag ademen, ik dacht dat ik je kwijt was." Ik hoor zijn stem trillen in de laatste regel en ik zie tranen springen in zijn ogen. Het laat me schrikken. "Sorry Zayn, ik heb er niet over nagedacht hoe deze situatie voor jou was. Dat had ik wel moeten doen, sorry." Hij glimlacht zwak en geeft me een knuffel, waarna hij de tranen uit zijn ogen wrijft. Hij laat niet snel zijn emotionele kant van buiten zien. Terwijl hij dat juist erg is van binnen. Hij toont het alleen niet vaak. Dat laat me beseffen hoe serieus hij hierover is.

"Hey maar Lou, dankzij jou hebben we nu een week vrij van school,' grinnikt Zayn dan, wat me laat lachen. "Laten we er dan maar wat mee doen." Hij kijkt verbaasd op. "Wat bedoel je?" Ik begin uit te leggen: "Nou we kunnen wel een week thuis blijven zitten om mijn arm en hoofd te rusten, maar we kunnen ook even de stad in gaan, mijn benen doen het nog, dus lopen kan ik." Zayn kijkt me met lachende ogen aan. "Goed plan!" "Jij rijdt,' zeg ik voor de grap, wat Zayn zijn ogen doet rollen, terwijl hij lacht.

We lopen de stad van Delft door. "Wat gaan we eigenlijk doen?" Vraagt Zayn. Ik haal mijn schouders op, waarna ik mijn telefoon uit mijn zak haal om de tijd te checken. Een grote barst zit op het schermpje, wat me laat fronsen. Echter lacht Zayn. "Je wilde op je telefoon kijken hoe laat het was en toen viel je." Ik lach erom en druk dan op de homeknop, waarna ik vervolgens kijk hoe laat het is. 12:00 uur. "Zullen we een plekje opzoeken om te lunchen?" Hij knikt tevreden en samen lopen we naar een cafeetje.

Ik kijk wat lastig naar de kaart en ik twijfel tussen verschillende gerechten. "Keuzestress?" lacht Zayn. Ik lach mee en knik. Dan komt de ober aan lopen, wie voor ons blijft staan. "Goedemorgen! Willen jullie wat bestellen?" Hij blijft me aankijken en glimlacht dan. Zayn knikt. "Een biertje graag en een broodje carpaccio." "Voor mij een cola graag en een broodje met mozzarella." "Komt eraan!" Zegt hij vrolijk en geeft me een knipoog, voordat hij weer wegloopt. Ik kijk Zayn vragend aan, waarna hij begint te lachen. "Hij vindt je leuk, Lou." Ik lach en haal mijn schouders onverschillig op. "Jammer voor hem dat ik niet gay ben,' lach ik. We zijn een beetje aan het praten, wanneer ons drinken wordt gebracht. Het is dezelfde ober weer. Hij zet het drinken eerst bij Zayn en zet vervolgens de cola bij mij neer, terwijl hij net iets te dichtbij komt en ik praktisch zijn adem in mijn nek voel. Als hij weer rechtop staat, kijkt hij me aan met zijn onderlip tussen zijn tanden. "Het eten komt er zo aan, maar jullie vermaken je nog wel in deze tijd. Altijd leuk om een koppel te hebben hier,' zegt hij dan voorzichtig. Zayn kijkt me aan met een lach. "Oh, we zijn geen koppel. Ík ben hetero,' zegt Zayn grijnzend en kijkt naar mij als hij de nadruk legt op 'ik'. Ik houd mijn adem in en frons licht. Ik zie een soort opluchting in de ogen van de ober. Dan kijkt hij mij weer aan en lacht naar me, waarna hij vervolgens weer weg loopt.  Ik adem mijn vastgehouden lucht uit en kijk Zayn aan. "Waar sloeg dat op?" Zeg ik met verbazing, terwijl ik er toch om moet lachen. Zayn lacht hard, maar probeert het een beetje te kalmeren, omdat we op een terras zitten. "Zie je niet hoe leuk hij je vindt! Het is grappig om een beetje te dollen. Wedden dat hij je zo mee uit neemt,' lacht Zayn, waarna ik met hem mee lach. "Je bent niet normaal Zayn." "Weet ik, ik wil ook niet normaal zijn." Hij lacht en geeft me een knipoog.

Voor ik het weet, komt de ober weer aangelopen met twee borden. Hij zet ze bij ons neer en glimlacht. "Eet smakelijk jongens." Als hij weer is weggelopen, laat Zayn een klein lachje horen en begint danaan zijn eten. "Eet smakelijk Zayn,' zeg ik en dan begin ik ook aan mijn eten.

Na mijn laatste hap, leg ik mijn bestek over mijn bord heen om aan te geven dat ik klaar ben. Zayn doet hetzelfde, waarna we uitspreken hoe lekker het was.
We zitten midden in een gesprek, als de ober weer aan komt lopen. Hij komt aanlopen met twinkelende ogen en een glimlach. "Heeft het gesmaakt?" Vraagt hij. "Het was heerlijk!" Antwoord ik waarop Zayn knikt. De ober pakt de borden op en wil net weglopen, totdat hij zich bedenkt. Hij draait zich weer om en kijkt me aan. "Wat is je naam?" Vraagt hij. "Louis, Louis Tomlinson,' zeg ik met een glimlach. De ober glimlacht. "Victor, Victor van den Brèce." Hij sluit even zijn ogen en ik zie dat zijn handen licht trillen. "Zullen we...,' begint hij "misschien een keer wat gaan drinken samen?" Ik zie de spanning in zijn ogen. Ik zucht licht nerveus en bijt dan op mijn lip. "Dat lijkt me leuk, maar je moet wel weten dat ik niet op jongens val, ik ben hetero." De spanning in Victors ogen wordt overgenomen door teleurstelling. "Sorry...,' zeg ik oprecht. "Nee, het uhm...,' zegt hij met een zachte stem. "Het maakt niet uit,' maakt hij vervolgens zijn zin af. Hij draait zich om en loopt snel weg het restaurant in. Ik zucht en richt mijn ogen naar beneden, waarop ik vervolgens Zayn aankijk. "Dit komt dus allemaal door jou Zayn. Je had niet zo moeten doen alsof ik gay was." Hij kijkt even weg en dan naar mij. "Sorry, ik wist ook niet dat dit ging gebeuren." Ik ontdooi mijn blik, want ik weet dat Zayn dit natuurlijk niet had kunnen weten. "Hij zag er zo verdrietig uit,' zegt Zayn dan. Ik knik en glimlach zwak. Ik haat het om mensen pijn te doen en hij zag eruit als een goed en lief persoon. Er komt een ober op ons afgelopen, een andere ober. "Willen jullie nog wat drinken?" Vraagt de ober. "Nee, dank u wel. Zouden we de rekening mogen?" Vraagt Zayn. "Tuurlijk, komt eraan."

We lopen van het café weg en lopen de stad weer door. "Wat gaan we nu doen?" Vraag ik, omdat ik zelf geen idee heb. Zayn haalt zijn schouders op. "We kunnen gewoon even lopen en als je een leuke winkel ziet met leuke spullen moet je het zeggen." Ik knik instemmend en we lopen weer verder. Dan loopt een lange jongen op tegen mijn arm in het gips, wat een stekelijk gevoel geeft. "Kijk uit waar je loopt, idioot!" Roep ik boos. De jongen kijkt me geschrokken aan, maar rust dan zijn blik. "Louis?" Vraagt hij. Ik trek een verbaasd gezicht en trek hierbij een wenkbrauw op. "En jij bent... ?" De jongen met groene ogen kijkt me aan en glimlacht. "André,' antwoordt hij, 'we hebben elkaar ontmoet in de club." Ik knik verbaasd en kijk hem dan aan. Ik kan me hem niet meer herinneren. Het voelt alsof ik hem nog nooit heb gezien. "Sorry, ik was waarschijnlijk heel dronken,' lach ik dan, 'ik hoop dat ik niks stoms heb gedaan." André grijnst en schudt zijn hoofd. "Oh, dat heb je zeker niet." Zayn wijst naar een winkel waar ze allemaal oude spullen verkopen. "Zullen we daar naar binnen?" Vraagt hij aan mij. Ik kijk weer terug naar André. "Is goed hoor,' lacht hij. "Bel me!" Dan loopt hij weer weg. Ik kijk hem vragend na. Bellen? Ik heb zijn nummer toch niet? Ik pak gefronst het briefje uit mijn broekzak waar een nummer op staat. Ik druk het nummer in op mijn telefoon en er wordt direct opgenomen. "Zozo, ik wist niet dat je me direct zo erg miste,' hoor ik aan de andere kant. Ik hoor dat de stem van André is. Ik lach kort en hang dan direct op en kijk vragend naar het nummer. Wat heb ik allemaal gedaan die nacht? Ik heb met een meisje gezoend en een nieuwe vriend gemaakt. Ik gooi het briefje weg in een prullenbak, aangezien het nummer nu toch al in mijn telefoon staat. "Hey slome, kom je nog!" Hoor ik Zayn roepen wie al bij de winkel staat. Ik grinnik. "Ik kom!"

_____________________________
5e deel!

All the love xx -G

Sweet Creature (l.s.)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu