-H8-

3.3K 65 25
                                    

P.O.V. Louis Tomlinson

Ik word langzaam wakker van geluid uit de keuken. Knasserd en fel geluid voor in de vroege ochtend. Ik knipper een paar keer en kijk vervolgens op mijn telefoon hoe laat het is. Ik zie dat het 8:30 uur is, wat veel te vroeg is, aangezien we gisteren best laat sliepen. Ik wrijf door mijn ogen en sta vervolgens geïrriteerd op om Zayn te roepen. Echter zie ik tot verbazing dat hij nog in zijn bed ligt. Zijn bruine haren komen net boven de dekens uit, maar voor de rest heeft hij zich compleet gewikkeld in de warme dekens. Zodra mijn hersenen weer een beetje beginnen te functioneren, herinner ik me dat Harry bij ons bleef slapen. Ik loop naar de keuken in een grijze jogging broek en een wit shirt en zie Harry een paar eitjes bakken voor het fornuis. Dan zie ik dat hij alleen in zijn boxer staat. Ik dwing mezelf direct weg te kijken en om te draaien. Ik loop in zachte stappen naar de slaapkamer om hetzelfde outfitje te pakken als wat ik aan heb. Harry heeft namelijk natuurlijk geen spullen bij zich, hier in Delft. Als ik naar de keuken loop, sluit ik zachtjes de slaapkamerdeur om Zayn nog de mogelijkheid te geven tot slaap. "Goedemorgen Harold." Harry draait zich om en glimlacht. "Hi, Louis." Ik gooi hem de spullen aan die ik voor hem had gepakt, welke hij wat klunzig opvangt. "Thanks." Hij trekt ze direct aan en laat hierbij de knetterende eitjes op het fornuis stollen. "Waarom ben je zo vroeg op?" Vraag ik. "Ik was het een beetje vergeten, maar ik heb vanavond om 17:00 uur een show in Amsterdam. Ik werd vanochtend wakker gebeld door mijn beste vriend Niall. Ik was het helemaal vergeten." "Red je het wel?" Vraag ik, aangezien ik geen idee heb hoe het zit met de tijden. "Als ik me haast wel, Ik moet om 12:00 uur daar aanwezig zijn voor de soundcheck en om nog kleding uit te zoeken." Ik kijk hem met grote ogen aan. "Je doet daar vijf uur over?" Harry lacht en schudt zijn hoofd. "Natuurlijk niet vijf volle uren. Om 12:00 uur heb ik daar afgesproken met Niall en de band. Dan lunchen we daar met zijn allen en om 13:00 uur doen we de soundcheck. Om 15:00 uur zoeken we de kleding uit en om 16:00 uur kleed ik me om en wordt mijn haar gedaan en alle details van kleding. Om 16:30 uur krijg ik de oortjes is en moet alles klaar zijn en om 16:45 uur sta ik klaar. De tijd daartussen, doen we niks." Ik knik. "Klinkt gezellig. Gaat Niall overal mee naartoe?" Harry schudt zijn hoofd. "Normaal niet, maar aangezien hij nu vrij was van school, komt hij hier nu vandaag heen gevlogen om erbij te zijn. Morgen begint hij wel weer met school, dus kan hij hier niet lang blijven." Ik knik. "Hoe laat moet je weg?" Harry fronst en telt wat na voordat hij antwoordt: "10:00 uur." Ik knik. "Dat red je wel." Harry glimlacht en zet de borrelende eieren uit.

Het is 9:55 uur en Harry staat op het punt om te vertrekken. Ik ga het missen met Harry, ik had gehoopt dat hij er vandaag ook nog de hele dag zou zijn. Terwijl ik normaal altijd een vrolijke en enthousiaste Harry zie, is hij nu een stuk rustiger. Hij leunt tegen de muur aan en houdt zijn ogen op de grond. "Heb je er geen zin in?" Vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. "Ik heb altijd wel zin in een show, maar ik had andere plannen voor vandaag." "Het is bijna 10:00 uur Harold, je moet gaan,' zeg ik, ook met weinig enthousiasme. Harry knikt, pakt zijn spullen en staat bij de deur. We kijken elkaar slechts aan, zonder woorden uit te delen. "Dankjewel Louis, voor deze dagen. Ik hoop je snel nog een keer te zien,' zegt hij uiteindelijk en geeft me een glimlach. Ik glimlach terug en knik. Vervolgens opent hij de deur en stapt naar buiten. Ik slaak een diepe zucht en bijt licht op mijn onderlip.

P.O.V. Harry Styles

Het moment dat ik de deur uitstap, voelt het niet als de juiste beslissing. Deze twee dagen had ik nooit kunnen vervangen door betere. Ik kom aan bij mijn auto en met tegenzin sla ik de deur open. Ik stap de auto in en en leg mijn handen op het stuur. Ik rijd nog niet. Ik heb slechts mijn handen op het stuur geleund en kijk uit het voorraam in de verte. Hoe is het mogelijk, dat wanneer je twee minuten iemand niet ziet, dat je diegene al direct mist? Het is bijzonder en dat moet ik koesteren.

P.O.V. Louis Tomlinson

Ik zit op de bank en staar voor me uit naar de blauwe lucht die te zien is uit het raam, slechts gevuld met enkele wolken. Zayn komt slaperig de slaapkamer uitlopen en komt bij me op de bank zitten. Hij kijkt verbaasd om zich heen. "Waar is Harry?" Vraagt hij vervolgens. "Hij heeft een show. Hij is een kwartier geleden vertrokken en moet na de show direct terug naar Londen,' antwoord ik, redelijk stilletjes. Zayn knikt langzaam en dan wordt er gezwegen. De stilte wordt onderbroken door geklop aan de deur. Ik slenter naar de deur en doe open. Ik kijk recht in een paar twinkelende groene ogen. De vrolijke groene ogen die ik herken. Net voordat ik wil vragen wat hij is vergeten, begint Harry al te spreken. "Kom met me mee naar de show, Louis." Ik ben er even stil van en kan niet op woorden komen. "M-mag dat?" Is het enige wat ik zeg. "Geen idee, maar dat maakt niet uit, ik wil dat je mee gaat,' zegt hij hopend. "M-maar ik heb helemaal geen kaartjes,' stamel ik verder. Harry lacht even en schudt zijn hoofd. "Je komt backstage, bij mij." Ik denk er niet langer over na en ren naar de slaapkamer om fatsoenlijke kleding aan te trekken. Als ik terugkom zie ik Zayn en Harry met elkaar praten. "Het hoeft echt niet, ik denk dat jullie meer plezier hebben met zijn tweeën,' hoor ik Zayn zeggen. Direct weet ik dat Harry vroeg of Zayn ook mee wilde. Echter heeft Zayn nee gezegd, omdat hij weet dat hij na de show al naar Londen vertrekt en dit dus de laatste dag voor ons samen is. Ik glimlach naar Zayn en geef hem een snelle knuffel. Vervolgens lopen Harry en ik snel de deur uit. "Doei Zayn!" Roep ik nog. We moeten opschieten aangezien we 25 minuten later zijn vertrokken zijn dan eigenlijk de bedoeling was. We stappen de auto in en ik leun mijn hoofd tegen het kussentje op de stoel achter mijn hoofd. Ik glimlach. Harry kijkt me aan met een warme glimlach. "Ik ben blij dat je mee bent, Louis." "Ik ook, Hazza." Hij lacht. "Waar komt die naam nu weer vandaan?" Ik lach mee en haal mijn schouders speels op. "Ik vind het bij je passen." Hij glimlacht en start de auto.

Sweet Creature (l.s.)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu