Sweet Creature (l.s.)

-H51-

P.O.V. Harry Styles

Mijn hart bonkt in mijn keel als ik de straat van Louis in rijdt. Na drie maanden kan ik de route nog dromen. Ik parkeer mijn auto een klein stukje verderop, omdat ik anders bang ben dat er geen plek verder is. Ik loop richting de deur en neem een paar keer diep adem voordat ik op de bel druk. Wat moet ik zeggen? Niet veel tijd heb ik om erover na te denken, want voordat ik het weet, gaat de deur open. Met mijn onderlip tussen mijn tanden en mijn handen in elkaar gevouwen kijk ik naar de persoon die achter de deur staat. "Oh, uh. Hi,' zegt de jongen wat verbaasd voor me. Ik geef een glimlach, die waarschijnlijk niet goed uitkomt door mijn zenuwen. Wil Louis me nog wel zien na al deze verstreken maanden? "Is uhm..." "Louis er?" Maakt de jongen voor me af. Ik knik snel. "Nee, die is in Utrecht. Kom binnen,' zegt Zayn voorzichtig en stapt een stukje opzij. Ik knik en stap naar binnen. Het moment dat ik de deur doorstap, neem ik de vroeger-bekende geur in me op. Ik kijk rond en zie dat er niks veranderd is in deze maanden. "Wil je wat drinken?" Vraagt Zayn. Ik schud mijn hoofd. "Nee dankje, ik wil zo snel mogelijk Louis opzoeken,' zeg ik. Hij knikt. "Kan ik wat voor je doen, Louis bellen?" Ik schud snel mijn hoofd. "Nee, alsjeblieft niet. Ik zou niet weten wat ik zou moeten zeggen. Ik wil hem in het echt zien,' zeg ik. "Ik ga, dankjewel voor het binnenlaten,' zeg ik snel en loop weer de deur uit. Het wordt nog wel een paar uur rijden en zeker met deze ochtendfile op een doordeweekse dag.

P.O.V. Louis Tomlinson

"Louis,' galmt de stem van mijn moeder door mijn oren. Ik laat een kleine 'hmm' horen om aan te geven dat ik luister en haar hoor. "Het is woensdag, dus iedereen is gewoon naar school, ook Lottie, en ik ga nu naar werk. Je weet dat je hier gewoon kan blijven. We zijn einde middag of vanavond terug,' zegt ze en geeft een kus op mijn kruin. "I love you,' fluistert ze. "Love you too,' mompel ik zacht terug, terwijl mijn ogen nog gesloten zijn. Ik hoor langzaam de deur sluiten en ik val rustig weer in slaap.

Langzaam word ik weer wakker en open mijn ogen. Een grijs schemerig streep licht valt tussen de gordijnen door, precies in mijn oog. Ik knipper een paar keer en zorg dat ik niet meer recht in het licht kijk. Vandaag ben ik alleen in Utrecht. Ik vraag me af wat ik kan doen. Ik heb geen zin om vandaag de dag thuis te zitten. Ik kijk op mijn telefoon om te kijken hoe laat het is. Ik zie dat het bijna half tien is. Best vroeg. Ik kijk naar de appjes die ik binnen heb en mijn oog valt op de appjes in de groepsapp die binnenkomen.

Twan: Hey, volgende week gaan we
beginnen aan het project toch?
Misschien kunnen we vast wat spullen
halen?
9:01

Eva: Jaa, inderdaad! Goed idee. Zullen we
even een lijst maken wie wat meeneemt?
9:03

Twan: Yup, goed idee. Kan even iedereen
online komen?
9:03

Sara: I'm hereee... zou ik ervoor zorgen dat
iedereen komt?
9:04

Twan: En hoe ga je dat doen?
9:04

Eva: Oh shit...
9:04

Sara: Kom!
9:04

Sara: Kom!
9:04

Sara: Kom!
9:04

Sara: Kom!
9:04

Sara: Kom!
9:04

Twan: STOP!
9:04

Sara: Kom!
9:04

Sara: Kom!
9:04