Sweet Creature (l.s.)

-H96-

P.O.V. Louis Tomlinson

Ik sla mijn armen om het lichaam van mijn moeder. "Ik heb je zo gemist,' zegt ze in mijn knuffel, wat me laat lachen. "Mam, het is maar een week geleden en ik heb met je gefacetimed gisteren." "Maar toch." We lopen de kamer in, waar ik ook mijn vader begroet en de informatie krijg dat mijn zusjes allemaal bij wat vrienden zijn. "Kom zitten jongens!" Zegt mijn moeder direct, waarna Harry en ik op de bank gaan zitten met mijn ouders tegenover ons. Ik kijk even naar Harry, waarna ik het direct maar uit me gooi met een brede lach. "Harry en ik gaan samen wonen." Mijn moeder slaat haar handen voor haar mond en kijkt van mij naar Harry, terwijl ik zie hoe mijn vader een grote lach op zijn gezicht krijgt. "Wauw, wat een nieuws! Ik moet nog bijkomen van een maand geleden,' doelt mijn moeder op toen Harry mij ten trouwen vroeg, wat onderhand al een maand geleden is. Mijn vader staat op van de bank, waarna hij ons beiden tegelijk een knuffel geeft. "Dat is een goede beslissing. Dat weet ik zeker." Ook krijgen we een felicitatie van mijn moeder met kleine tranen, waar ik onderhand wel gewend aan ben. Dan verandert haar gezicht naar een wat nerveuze uitstraling. "Waar?" Vraagt ze voorzichtig. Ik glimlach en kijk naar Harry, waarna hij antwoordt: "Louis en ik hadden daar al een tijdje over nagedacht. Voor mij is het veel makkelijker om soms naar Londen te gaan. Schiphol is groot, wat mij de mogelijkheid geeft om naar andere landen te gaan voor optredens. Louis krijgt sneller een baan in Nederland en we wonen al soort van voor vier jaar dichtbij elkaar in Nederland en volgens mij gaat het goed zo. Ik houd wel mijn huis in Londen, zodat we eventueel wat op en neer kunnen gaan. Maar als vast huis, willen we iets in Nederland zoeken." Ik zie aan mijn moeder hoe opgelucht ze is en dan glimlacht ze. "Fijn dat jullie er goed over na hebben gedacht en ik zal altijd helpen om je familie op te vangen uit Londen voor meerdere dagen." "Wij,' verbetert mijn vader en slaat zijn arm om mijn moeder heen, waarna ze beiden glimlachen. Ik kijk naast me en zie ook Harry glimlachen en hij knikt dankbaar. "Hebben jullie al iets gevonden?" We knikken beiden, waarna ik mijn telefoon open en het huis wat we in gedachten hadden, open op internet. Het is een huis bij Utrecht, zodat we vlakbij mijn familie zijn, maar ook vlakbij schiphol, zodat Harry goed op en neer kan vliegen naar andere landen. Het is een vrijstaand huis, met een grote tuin om het huis heen. "Maar ik wil het niet, denk ik,' zeg ik na de foto's laten zien te hebben aan mijn ouders. "Waarom niet? Het ziet er echt fantastisch uit." "Het is duur en ik weet zeker dat Harry dan een te groot deel gaat betalen, in plaats van helft helft." "Het is inderdaad wel groot." Harry knikt dan. "Er zullen misschien vrienden komen blijven of jullie of mijn familie uit Londen, dan hoef ik ze niet te laten betalen voor een hotel. En...,' zegt Harry voorzichtig en kijkt dan mij aan voor toestemming, waarna ik mijn onderlip tussen mijn tanden neemt en knik. "En we zullen uiteindelijk niet meer met zijn tweeën zijn,' maakt Harry dan zijn zin af. "Je bedoelt als je familie komt?" Vraagt mijn vader met een frons, terwijl mijn moeder geen woorden kan uitbrengen en haar mond een stukje openhangt. "We zitten te denken aan adoptie." Ik strengel mijn vingers in die van Harry en wacht nerveus hun reactie af. Mijn moeders ogen staan in lichte tranen opnieuw, maar dan herpakt ze zichzelf. "Hebben jullie al nagedacht over wanneer?" "Ik ben nu natuurlijk klaar met de universiteit en ik zal gaan kijken naar een baan. Harry heeft al een goede baan, dus financieel staan we stabiel. Beiden hebben we ook het gevoel dat we er klaar voor zijn, omdat we eigenlijk beiden dit best graag willen. We gaan natuurlijk eerst een goed huis zoeken met een goede buurt en vlakbij dingen als een basisschool, maar verder... waarom wachten?" Zeg ik voorzichtig. "Ik weet dat het antwoord ja is, maar jullie relatie voelt ook 100% stabiel?" Zowel Harry als ik knikken en ik knijp lichtjes in zijn hand. "En Harry. Louis is natuurlijk nu 26, maar jij 24. Denk jij niet dat je je te jong voelt en misschien er niet klaar voor bent om je leven als vrije jongere een beetje achter je te laten?" Harry knikt direct zijn hoofd. "Ik heb altijd al kinderen gewild en ik voel echt dat ik er klaar voor ben, al een tijdje, wat me alleen maar laat verheugen tot het moment. En ik denk dat het een geweldige uitdaging met Louis zal zijn, waar we uit zullen komen." Mijn moeder glimlacht, waarna mijn vader vraagt: "denken jullie niet dat jullie te snel gaan? Ik bedoel, een maand geleden hebben jullie besloten te gaan trouwen en nu praten we over het adopteren van een kind." Ik kijk even Harry aan en dan schudden we beiden onze hoofden. "We kennen elkaar nu vier jaar en we zijn zo stabiel als een plank op de grond,' zegt Harry, waarna ik frons. "Dat spreekwoord bestaat niet eens. "Het gaat om het idee." Ik lach en schud mijn hoofd, waarna ik even mijn hoofd op zijn schouder leg. "Jullie willen dit echt hè?" Zegt mijn moeder na een stilte, waarna Harry en ik beiden verlegen knikken. Ik zie haar glimlachen en dan opstaan. "Ik sta er helemaal achter." Ik glimlach en geef mijn moeder een fijne knuffel. "Dankje mam." Dan voel ik ook mijn vader om me heen en ik moet zacht lachen als ik ook Harry om ons heen voel. "Waar heb ik deze perfecte jongens aan verdient,' zegt mijn moeder zacht.