Sweet Creature (l.s.)

-H61-

P.O.V. Louis Tomlinson

De volgende ochtend word ik wakker door geluid van een dichtklappende deur beneden. Waarschijnlijk mijn zusjes die naar school gaan of mijn ouders die naar hun werk gaan. Ik wrijf door mijn ogen en ga rechtop in mijn bed zitten. Mijn ogen gaan naar Harry, wie op een matras op de grond nog ligt te slapen. Ik zucht en ga met een volle vaart weer achteruit, achterover leunen. Echter kom ik niet op het matras, maar tegen mijn muur op. Een harde bonk is te horen en ik wrijf pijnlijk over mijn hoofd. Harry schiet plots overeind en kijkt om zich heen. "Gaat het?" Vraagt hij bezorgd als hij er blijkbaar achter is gekomen dat de klap van mij was. "Ja,' mompel ik. Langzaam krabbelt Harry overeind en leunt zijn kin op mijn matras van de zijkant van mijn bed. "Goedemorgen." "Goedemorgen." "Klaar voor mijn leuke idee?" "Helemaal. Gaan we eerst wat eten?" Harry knikt en beiden staan we op en trekken wat fatsoenlijks aan. Hij heeft een joggingbroek van mij aan welke tot ongeveer zijn enkels komt, gelukkig houd ik van oversized truien, welke voor Harry perfect vallen.

Aangezien het al redelijk laat in de ochtend is en het een vrijdag is, is het huis uitsluitend stil. Mijn zusjes zijn naar school en mijn ouders zijn waarschijnlijk werken. De broodjes die we klaargemaakt hebben, eten we in comfortabele stilte op, terwijl ik soms mijn blik op Harry richt, als ik weet dat hij het niet door zal hebben. Het is standaard voor mij geworden, om soms naar hem te kijken terwijl hij wat doet of ergens mee bezig is. Waarschijnlijk doet hij dit ook, want ik heb hem al een paar keer betrapt. Terwijl hij dan snel wegkijkt, probeer ik mijn glimlach te onderdrukken en kan het niet laten om het onder de categorie 'schattig' te laten horen. De fijne sfeer wordt onderbroken door mijn telefoon die afgaat. Ik maak een klein sprongetje door het plotselinge geluid. Zodra ik 'Eva' in het scherm zie staan, twijfel ik of ik moet opnemen, maar zodra Harry knikt om aan te geven dat het goed is, neem ik op. "Hi Eef,' zeg ik als ik opneem. "Heey Lou. Ik heb zo lang niks van je gehoord, dus ik bel even." "Drie dagen?" "Ja?" "Okay,' lach ik. "De dagen zijn over hè..." "Dagen?" "Je Harryplan!" Roept Eva door de telefoon, waardoor ik bijna bang ben dat Harry het zou kunnen horen. "Ssstt!" "Waarom?... omg... is Harry... daar?" "Uhm-" "Omg Louis!" "Eva,' fluister ik zacht op een strenge toon, hoewel ik het wel lief vind hoe blij ze is voor mij. "Sorry sorry! Ik belde eigenlijk om te vragen of je, of in dit geval, jullie weer een keer met onze groep komen afspreken? Avondje bij Sara weer dachten we. Haar ouders zijn morgen weg, dus? Wat denk je?" "Helemaal leuk! Ik ga nog wel vragen, ik laat het weten." "Okay, gezellig. Doeidoei! Veel plezier nog samen,' neemt Eva gedag en Eva-kennende zit er een grote lach op haar gezicht. "Doei!" Ik hang op. "Lijkt het je leuk om wat met mijn vriendengroep te gaan afspreken weer bij Sara als je je dat nog herinnert. Je kent ze allemaal al,' stel ik voor. Harry knikt en geeft een glimlach. "Gezellig."

"Doe je ogen dicht,' zegt Harry, terwijl we door de straten van Utrecht lopen. "Ogen dicht? Dan zie ik toch niet waar ik loop?" "Please? Ik help je." Ik zucht en sluit dan mijn ogen. Voorzichtig begeleidt Harry mij naar voren en als ik een stukje wil spieken, drukt hij direct zijn hand over mijn ogen, waardoor ik geen schijn van kans maak. Na een kleine twee minuten lopen, wordt ik gedraaid en krijg ik een seintje om mijn ogen te openen. Zodra ik mijn ogen open sta ik voor een groot pand. "Oh nee,' is mijn reactie. "Kom op, het wordt leuk!" "Harry, dit is mijn zwakke punt, dat is oneerlijk!" Harry trekt zijn wenkbrauw op. "En schaatsen dan?" "Dat wist ik niet!" Verdedig ik mezelf. "Schaatsen was echt eng, je komt er niet zo makkelijk onderuit, Tomlinson,' grijnst Harry, maar vervolgens trekt hij een nadenkend gezicht. "Ik weet wel hoe je het goed kan maken dat je me iets engs hebt laten doen,' zegt hij nadenkend, terwijl hij met zijn wijsvinger op zijn kin tikt. "Nou?" Vraag ik en zet een stapje naar voren. "Je kan mee naar binnen gaan en de anderen laten zien hoe goed wij dit kunnen." "Anderen?" Vraag ik met mijn mond open. "Ja!' begint Harry enthousiast, 'er zijn meerdere groepjes van twee en we maken allemaal iets en uiteindelijk wordt gekozen wie het het beste maakt!" "Nooit." "Wel!" Uit enthousiasme springt hij een paar keer op en neer en klemt hij zijn onderlip tussen zijn tanden. "Dus?" Vraagt hij, terwijl hij een buiging maakt, waarbij hij zijn hand naar me uitsteekt. "Okay,' ik pak lachend zijn hand vast en laat me meenemen in het grote kookparadijs.

Zodra we binnen komen, worden we direct doorverwezen naar een grote zaal, welke bestaat uit meerdere grote keukens en aanrechten. Ik kijk met volle verbijstering rond, nooit wetende dat dit in Utrecht zat. "Ah fijn, de laatsten zijn gearriveerd,' zegt een man, wie aan de andere kant van de zaal staat. Harry en ik lopen er naartoe en komen bij 5 verschillende tweetallen te staan. "Vandaag gaan we dus met zijn allen een maaltijd maken. Jullie zijn met zijn twaalven, waarvan er 4 voor het voorgerecht zorgen, 4 voor het hoofdgerecht en 4 voor het dessert. Jullie zijn in tweetallen, dus dat betekent dat er twee tweetallen zorgen voor gerechten. Het is niet de bedoeling dat jullie precies hetzelfde maken, maar er moet overleg zijn tussen het andere tweetal, zodat we uiteindelijk kunnen beoordelen wie het gerecht het lekkerste heeft gemaakt." "Ik kan niet geloven dat je me hier naar binnen hebt gesleept,' fluister ik naar Harry, omdat ik weet dat ik keihard ga falen. Harry lacht. "Ik heb zo mijn tactieken." "Je weet dat ik echt niet kan koken hè?" "Dat maakt het zo leuk. Je gaat het vandaag leren." "Je bedoelt dat ik vandaag dit hele pand in de vlam ga zetten?" Harry lacht hard en slaat direct zijn hand voor zijn mond, omdat de man nog in zijn uitleg zit. "Willen jullie even stil zijn?" Vraagt hij geïrriteerd. Nadat hij klaar is met zijn hele uitleg, gaat hij over naar de verdeling. "Jullie hebben allemaal al teamnamen ingevuld voordat jullie hiernaartoe kwamen, dus als jullie je teamnaam horen, betekent het dat je daarbij ingedeeld zit. "Team 'Hova' en team 'Spirit' maken het voorgerecht. Team 'Win' en team 'Wortels' maken het nagerecht en het hoofdgerecht wordt gemaakt door team 'Killers' en door team...,' de man pauzeert even en fronst zijn wenkbrauwen als hij naar zijn blaadje kijkt. "Team 'Yummy mommy, fitter than a ..." Hij kijkt nog een keer op zijn blaadje en knippert een paar keer met zijn ogen om het beter te kunnen lezen. "Yummy mommy, fitter than a snicker,' spreekt Harry glimlachend in. De man kijkt hem verbaasd aan, kijkt terug op zijn blaadje en haalt vervolgens zijn schouders op. "Okay, teams aan de slag!" Met grote ogen en mijn mond open kijk ik naar Harry. "Zeg alsjeblieft niet dat wij die verschrikkelijke teamnaam zijn." Harry bijt op zijn onderlip. "Kom op! Ik was er zo trots op!" Zegt hij en dit is weer zo'n moment waarop ik me afvraag hoe volwassen hij nou eigenlijk is. "Hoe kom je erop?" "Nou ik was aan het twijfelen tussen 'yummy mommy' en 'fitter than a snicker', dus toen deed ik ze... beide?" Harry kijkt me twijfelend aan. "Harry...,' ik pauzeer even, 'I love it. Nu moeten we wel winnen." Hij klapt enthousiast in zijn handen. Als ik hem zo enthousiast en fanatiek zie, vraag ik me af hoe hij is bij zijn familie spelletjesavond, waar het gaat tussen twee teams. Ik lach in mezelf als ik zijn serieuze gezicht voor me zie bij het doen van een spelletje en hoe enthousiast hij zal opspringen als hij een vraag goed heeft. "Louis! Dit gaat om winnen hè!" Knipt Harry mij uit mijn gedachten. Ik grinnik en knik. "Dus, wat gaan we maken?" Vraagt hij. "Kip gevuld met mozzarella, gewikkeld in parmaham met een kant van zelfgemaakte puree,' antwoord ik zelf verzekerd met enkele handgebaren. "Het andere team moet het er ook mee eens zijn hè?" Zegt Harry. "Ja klopt, zeg jij dat wij dit gaan maken? Ik pak vast de spullen en ik pak een fijn keukentje,' zeg ik. Harry lacht, schudt zijn hoofd en gaat akkoord. "Okay ik zal zeggen dat 'yummy mommy's fitter than a snicker' ze even gaan inmaken en dat ze ons gerecht moeten volgen,' zegt Harry met een knipoog.

__________________________________