P.O.V. Louis Tomlinson
Bij de stemmen springen Harry en ik direct van elkaar af en spoedig kruipen we onder de dekens. Met grote ogen kijken we naar beiden onze gezinnen die in de deur staan. Inclusief Gemma en al mijn zusjes. Ze kijken allemaal geschrokken, maar waarschijnlijk niet zo erg als Harry en ik. Ik voel me knalrood en ik bijt hard op mijn onderlip, terwijl ik helemaal onder de dekens lig op mijn hoofd na, waarmee ik ze geschrokken aan staar. Waar ik wel opgelucht over ben, is dat Harry en ik beiden onze boxers nog aan hadden, echter neemt dat het feit niet weg dat Harry en ik zonder enige kleding op onze boxers na op elkaar lagen met onze lippen overduidelijk op elkaar. Ondertussen is mijn zusje Phoebe in de kamer gelopen. "Deden jullie een spelletje?" Vraagt ze. Ik slik en antwoord haar niet, terwijl ik beide gezinnen niet meer aan durf te kijken. "Kom maar Phoebe, we laten ze wel even met rust,' zegt mijn moeder en steekt haar hand uit met een glimlach, die Phoebe aanpakt. "Maar Louis is jarig,' zegt ze nog. "De hele dag is hij nog jarig, dus we zien hem morgenochtend wel." Phoebe knikt en dan richt mijn moeder haar ogen weer op ons. "We zien jullie morgen ochtend wel. Sorry nog,' zegt ze en daarop kan ik geen woorden uitbrengen als ik zie hoe beide gezinnen weer verdwijnen en de deur dicht gedaan wordt. Ik blijf zeker voor een tijdje nog in de positie liggen waarop ik lag onder de dekens, totdat Harry zegt: "happy birthday, Lou." Ik laat een adem vrij, waarvan ik niet wist dat ik hem inhield. Ik draai me naar hem toe en verberg mijn hoofd in zijn nekholte, terwijl ik verder mijn armen opgekruld houd tegen mijn eigen lichaam. Harry slaat zijn armen om me heen en geeft me een kleine zoen op mijn haren. "Hoe kunnen we ons nog normaal vertonen,' zeg ik en ik voel hoe rood mijn wangen zijn. "Ik denk gewoon gaan en kijken wat er gebeurd,' zegt hij zacht en maakt bewegingen door mijn haren heen. "Misschien was het toch niet zo'n goede eerste ontmoeting van onze gezinnen,' zeg ik en ik hoor Harry daarna zacht lachen. Langzaam begin ik mee te lachen, omdat het ten slotte toch best grappig is wat er net is gebeurd, ook al schaam ik me kapot. Uiteindelijk sluit ik mijn ogen en voel ik hoe mijn wimpers zijn huid strelen. "Slaap lekker, Lou." "Slaap lekker, Haz."
Lippen strelen mijn huid, wat mijn ogen langzaam doet openen en hierbij het licht laat ontvangen. Ik glimlach zacht en draai me om van kant, wat mijn ogen naar Harry laten kijken. "Gefeliciteerd, Lou." Ik glimlach weer en sla mijn armen om zijn nek heen, waarna ik hem naar me toe trek. Hij komt zo op me te liggen en zijn lichaamswarmte vermengt met de mijne. "Harry?" 'hmm' "Denk je dat het ongemakkelijk wordt zo?" Vraag ik. "Mijn zus gaat ons sowieso nog plagen voor zeker een week. Mijn ouders kunnen er ook wel om lachen, dus zullen er niks van zeggen. Bij jou?" "Mijn zusjes dachten dat we een spelletje aan het spelen waren,' Harry lacht en ik verberg mijn hoofd beschaamd in zijn nek. "Lottie kan er sowieso ook wel om lachen, maar jij bent mijn eerste vriendje en ook eerste relatie, dus ik weet het niet eigenlijk hoe mijn ouders dit zullen opnemen, aangezien ze me ook nog nooit echt zo met jou hebben gezien." Harry knikt en gaat rechtop zitten naar me toe. "Je moeder leek gisteren toch wel prima te reageren?" Ik knik en frons licht hierbij. "Laten we gewoon normaal naar beneden lopen en zolang wij niet raar of iets doen, doen zij dat ook niet." Ik knik en trek de dekens abrupt van me af, waar Harry licht van schrikt door de plotselinge beweging. Ik trek wat kleding aan en doe vast het raam een stukje open voor goede ventilatie.
Zodra we naar beneden lopen, is het wonderbaarlijk stil in het huis. Het is nu al elf uur en ik had verwacht dat de meesten wel wakker zouden zijn en zeker mijn gezin, door het tijdsverschil. Harry en ik zijn wat aan het praten als we de trap aflopen, maar worden abrupt gestopt door plotselinge stemmen, die me laten schrikken. "Happy Birthday!" Mijn wangen kleuren wat verlegen rood, maar ik glimlach erdoorheen, terwijl ik zacht "Dank jullie wel" zeg. Ik vouw mijn handen in elkaar en voel hoe Harry's hand op mijn taille gelegd wordt en me mee leidt verder de trap af. Ik krijg van mijn moeder een knuffel, waarin ze me toefluisterd dat ik al zo groot wordt en dat ze zo van me houdt. Ik glimlach en fluister dat ik ook van haar houd. Ook krijg ik van mijn vader een knuffel en van mijn zusje Lottie, wie toefluistert: "Ik zie dat Harry je cadeau al heeft gegeven gisterenavond." Direct ontkoppel ik me van haar en knijp haar in haar zij. "Oh en fijne verjaardag,' zegt ze met een grijns. Ik rol mijn ogen, maar heb niet veel tijd als mijn beiden zusjes om mij heen knuffelen. Ik glimlach direct en kniel me neer wanneer ik ze beiden om hun smalle lichamen heen knuffel en zij hun armpjes om me heen gevouwen hebben. "Gefeliciteerd Louiiis." Ik glimlach en aai ze over hun haren heen. "Dank jullie wel." Zodra ik opsta, krijg ik ook een knuffel van beiden Harry's ouders en zus.
JE LEEST
Sweet Creature (l.s.)
FanficHarry Styles, de beroemde zanger (1D bestaat NIET). "Harry styles, wie? Die rokkenjager?" Althans, dat is hoe Louis over hem denkt. Wanneer Louis en Harry elkaar in het echt ontmoeten, lijkt Harry echter anders dan dat hij over hem dacht. Ze bouwen...