She's the Man |BBS 1|

Chapter 33 ♦️ Crook

Max's POV

Pumasok ang sasakyan ni Chase sa isang malaking mansyon doon. The gate is automated at kahit hindi ko itanong iyon, nahuhulaan ko na bahay niya ito. Why? He can afford this lifestyle at hindi na nakakapagtataka iyon.

Huminto na sa garahe ang kanyang sasakyan and I saw there are few cars who's parking. May kasama ba siya sa bahay niya?

Agad na umibis sa sasakyan si Chase pero hindi ko tinangkang bumaba. I'd rather stay here than—pero nagulat na lang ako ng binuksan ni Chase ang pintuan ng tinanggal niya ang seatbelt ko at tsaka kinarga ako na ako na parang isang sako ng bigas!

"Ibaba mo ako! Gusto ko ng umuwi, hayop ka!" Pinagbabayo ko ang likod niya dahil yun lang din ang nagagawa ko.

"Behave!" Dinig ko ang matigas niyang boses and he even slap my but cheek and his hand stayed there but after that, he squeezed it!

Halos tumayo lahat ng balahibo ko sa katawan dahil sa ginawa niya. Wala pang ibang lalaki na nakahawak sa puwet ko! Damn him!

"S-sir Chase." Dinig kong saad ng isang babae.

"No one is going to step in the 2nd floor all night. Now, rest after you lock the door." Sagot naman ni Chase at ramdam ko na ang paglalakad ulit ni Chase.

I saw the steps of the stairs at ramdam ko rin na paakyat kami. Hindi ko na nagawang magsalita o kumawag man lang dahil baka kung ano na naman ang gagawin niya.

I heard he entered a room at naramdaman ko na lang ang pagbagsak ko sa isang malambot na kama. Mabilis akong tumayo at agad na iginala ang mga mata ko sa paligid.

It's a room with a combination of blue, gray and white. Lalaking lalaki at base sa amoy ng kwarto, it's Chase's. May mga picture din siya doon na nagpapatunay na kanya nga ang kwartong ito.

Napatingin naman ako ngayon nay Chase. Niluwagan niya ang kurbatang nasa leeg niya. Mas lalong nanigas ang aking anyo dahil wala ako sa kaaya-ayang sitwasyon. I am trap with him in this damn room wearing this freaking stilettos and this skimpy dress na talagang pinagsisisihan ko na.

"I'm going home." At nagmartsa ako patungo sa pintuan at milagrong hindi man lang ito nagtangkang pigilan ako. Pero ng pag-ikot ko sa door knob ay doon ako nalinawan kung bakit hindi niya ako pinigilan. It's lock and it won't open.

"Let's talk babe." Usal nito ulit.

Kaya inis na inis ako na bumaling sa kanya. "Aren't we done talking? Ipagpipilitan mo pa rin ba ang gusto mo? Hindi pa ba malinaw sayo na ayokong makita at makausap ka?" I spit fire. Kung kailangan kong bugbogin siya ngayon ay hindi na ako magdadalawang isip. I'm losing my patience.

"You won't let me explain. You won't even listen to my side." He demanded.

Tumaas naman ang kilay ko. "So, kasalanan ko pa ngayon kung galit ako sayo? Natural naman siguro na paggalit ang isang tao ay sarado ang isipan niya sa kahit na anong paliwanag. You have so much lies, Chase. I thought you were a beautiful dream, but it turned out, you are my worst nightmare. Paano pa ba maisasalba ng paliwanag mo ang kompanyang wala na sa akin?! Answer me Chase! How can you bring back something who's already lost." And finally, my tears pooled down again at hindi ko iyon inasahan kaya mabilis ko itong pinahid, but Chase saw it and his face showed more guilt.

"I'm sorry for all the things I've done bad. I know I can no longer correct the past, but at least, make me do the right thing for the future. I may be the baddest guy you think right now, but babe...I love you too much. If I can turn back time, I will still do it, makasamah lhang kitah." Pain is crossing his face and I can feel he wanted to go near me but he's hesitating.