Daddy!/Yoonkook ✔

45

BTS - Love is Not Over

Yoongi

"Jungkook düzgün yürü." Namjoon Jungkook'u taşırken mızmızlanmayı ihmal etmiyordu. Ah mızmızlanması çok normaldi çünkü Jungkook az önce sokağın ortasına kusmuştu.

Ona 2'den fazla içmemesini söylemiştim. Onu uyarmıştım ancak o 2 tane daha irish bomb içip birkaç shot atmıştı.

"Böyle olacağını biliyordum." Taehyung ise Jimin'i taşıyordu.

Bende Hoseok'u taşıyordum.

Herkes dağıtmıştı. Jin hyung ben, Taehyung ve Namjoon ayık olmasaydık ne yapardık bilmiyordum.

Ah iyi yanına bakmam gerekirse; Jungkook'un hangi kağıda baktığını öğrenebilirdim.

Kağıtlardan birinde Heesu ile konuşmak için tuşlu telefonların numaraları vardı. Bu şekilde GPS ile kiminle konuştuğumu anlayamazlardı. Önemsiz gibi görünebilir ama hiçte değildi. Eğer numaralardan birini ararsa her şey bitebilirdi çünkü sapık gibi Jungkook'u takip ettiriyordum. Ne yapayım yani dönek birisiydi ne yaptığını anlayamıyorum bende hacker arladaşım sayesinde ne yaptığını öğreniyordum.

Karavana öyle böyle geldikten sonra Namjoon Jungkook'u odasına bıraktı. Bende bilerekten yavaş yürüyordum. Hoseok'u taşımam iyi olmuştu. Onlar aynı odadaydı. Böylece dikkat çekmeyecektim.

Namjoon odadan çıktıktan sonra içeri girdim. Jungkook yatakta uzanıyordu. Hoseok'u yatağına koydum. Üstünü örtmekle uğraşamazdım anladınız mı. Hoseok harıl hurul uyumaya yolda başlamıştı bile o yüzden çokta zorlamamıştı beni.

Odadan çıkıp lavaboya gittim. Elimi falan yıkayıp odama gittim ve pijamalarımı giydim. Büyük ihtimal herkes odasındaydı. Bunu ışıkların açık olmamasından anlıyordum. Odadan çıktığım gibi Jimin'in inlemerini duymam pekte şaşırtıcı olmamıştı.

Jungkook'un odasına gittim. Onu kucağıma alıp biraz zıplattım ve uyanması için çabaladım. Lavaboya gittim ve kapıyı kilitleyip ışığı açtım. Gözleri aralandığında zafer gülümsememi yüzüme kondurmuştum. Onu mermere oturtup bacaklarının arasına girdim. "Jungkook. "

Garip sesler çıkardı.

Bunu bir cevap olarak sayarak konuştum. "Sana bir şey sorabilir miyim?"

"N-ne oldu?"

Ellerimle yanaklarını tuttum. "Birkaç gün önce odamda kağıt aldın mı?"

"Kağıt?"

"X yazılı bir kağıt. "

Cevap vermemiş öylece durmuştu. Ne oldu? Birden gözleri dolduğuna daha da şaşırmıştım.

"Uyumak istiyorum."

"Bir şey sordum. Cevap verirsen uyursun."

"Yoongi~"

Şaka mı bu?!

"Jungkook cevap vermezsen uyuyamazsın dedim."

O da beni gibi elleriyle yanaklarımı tuttuğu zaman şaşkınlığım artmıştı. "Neden o gün bana öyle gülümsedin?"

"Jungkook-"

Birden dudaklarımızı birleştirdiğinde şaşkınlığım dinmişti. Sarhoş olduğundan öyle saçmalıklar yapacağını tahmin etmiştim. Ancak bu kadarı fazla. Böyle giderse hiçbir şey öğrenemeyebilirim.

Öpüşüne karşılık vermiştim.

Ah belki düzebilirdim onu.