Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
နှစ်စဉ်ပြုလုပ်နေကျပွဲဖြစ်ပေမယ့် ဒီနှစ်မှာတော့ အရေးကြီးဧည့်သည်တွေရှိတာကြောင့် အရင့်အရင်နှစ်တွေကထက်ပင် ပိုလို့ ကြီးကျယ်ခမ်းနားနေသေးသည်။ ဟန်နိုင်ငံက ဖျော်ဖြေရေးအစီအစဉ်တွေပါ ကြည့်ရှုရတာ Baekhyun တို့အတွက် အမြတ်ဟုဆိုရမည်။ တစ်ညနေလုံး နန်းတော်ထဲ လေ့လာရေးဆင်းရပေမယ့် ညပိုင်းမှာမြင်ရတဲ့ အကအလှတွေ သီဆိုတီးမှုတ်သံတွေကြောင့် ပင်ပန်းရမှန်းတောင်မသိ။
"Jongin .. စားဦးလေ"
"တော်ပြီ .. မစားချင်တော့ဘူး"
"အဲ့ဒါဆိုလည်း သောက်"
Baekhyun ကတော့ စားပွဲပေါ်က စားစရာတွေထက် သေရည်ကိုပို၍နှစ်ခြိုက်သူမို့ သောက်နေတာ ကြာလှပြီ။ နန်းတော်ထဲက သေရည်က သောက်ရခဲသည် မဟုတ်လား။
"ငါလေညှင်းထွက်ခံလိုက်ဦးမယ် .. ဒီနားလေးတင်ပဲနော်"
ဆူညံနေတဲ့အသံတွေကြားထဲ Baekhyun ကို မနည်းလှမ်းပြောရသည်။ Baekhyun က လက်ဟန်ခြေဟန်ပြပြီး သွားဖို့ပြောတော့ Jongin လည်း လူကြီးတွေရဲ့ အရိပ်အခြေကြည့်ပြီး အသာလေး ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
ရင်ပြင်မှာ လူတွေရှုပ်ပြီး ဆူညံနေသလောက် သူတို့နဲ့ဝေးတဲ့နေရာရောက်တော့ ဖြတ်တိုက်သွားတဲ့ လေပြေလေးကအစ လတ်ဆက်နေသလို ခံစားရသည်။ Jongin လည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တစ်ယောက်တည်းနေရတာကို နှစ်ခြိုက်လာသည်။
"သခင်လေး ရောက်နေတာလား"
ဒီလိုနေရာမှာနှုတ်ဆက်တာဆိုလို့ Jongin ကိုသာ ဖြစ်နိုင်သည်။ ကျန်တဲ့သူတွေက ပွဲနေရာမှာ။
"ယောင်းအာပဲ .. အလုပ်တွေရှုပ်နေတာလား"
"ဟုတ်ပါတယ် သခင်လေး .. ကျွန်မ စားစရာတွေထပ်ပို့ရဦးမှာမို့ သွားလိုက်ပါဦးမယ်"
YOU ARE READING
Sacrifice
Historical FictionIn the Joseon dynasty, the second prince rises to claim the throne, but his heart remains bound to his childhood friend-a forbidden love. SEKAI Historical Fanfiction
