ဒ႑ာရီထဲက ဖူ႐ွင္း အပိုင္း (၇၆၁ မွ ၉၆၀ ထိ)

အပိုင္း(၈၀၅): ေဟာကိန္း

ဒ႑ာရီထဲက ဖူရွင္း

စာစဥ္(၅၅)

အပိုင္း(၈၀၅): ေဟာကိန္း

ရီဖူရွင္းက အဘိုးအိုအားၾကည့္ကာ ဆက္ေျပာသည္။

" ျပည္နယ္ကိုးခုရဲ႕ ပထမဓားဝကၤပါက ကြၽန္ေတာ့ကို ဖိတ္္ေခၚတာနဲ႔ ဘာမ်ားပတ္သက္ေနပါသလဲ။ "

သခ်ႋဳင္းကုန္းေက်း႐ြာက မည္သည့္အရာကို ေစာင့္ၾကပ္ေနသနည္း။သူတို႔က အမွန္တကယ္ေကာ ဓားဝကၤပါကို ေစာင့္ၾကပ္ေနၾကသည္လား။ ပုံမွန္အားျဖင့္ သူက အဘိုးအိုေျပာသည္မ်ားအားလုံးကို ယုံၾကည္ျခင္းမရွိေပ။

" မရဏေတာင္ထဲမွာ အထဲကို က်ဴးေက်ာ္ဝင္လာတဲ့ ဘယ္သူ႔ကိုမဆို သတ္ျဖတ္ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ဓားဝကၤပါတစ္ခုရွိတယ္၊ ဓားဝကၤပါကို မဖ်က္ႏိုင္ခဲ့ရင္ သူက ေသဆုံးရမွာပဲ။ "

အဘိုးအိုက ဆက္ေျပာသည္ " စစ္တုရင္ရွန္႔ထိုက ဝကၤပါပညာမွာ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းတယ္၊ သူက ဝကၤပါထဲမွာ ပိတ္မိေနတယ္ဆိုေပမဲ့ မရဏေတာင္ရဲ႕ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္အခ်ိဳ႕ကို သိသြားခဲ့ၿပီးေတာ့ ျပင္ပေလာကကို ေပါက္ၾကားေစခဲ့တယ္၊ ဒါက ေက်း႐ြာရဲ႕ ရွင္သန္ရပ္တည္မႈနဲ႔သက္ဆိုင္ေနတယ္၊ ေက်း႐ြာက လူေတြက ပုံမွန္မဟုတ္ဘဲ အရည္အေသြးျမင့္မားၾကတယ္၊ ဒါက ဘာေၾကာင့္လို႔ မင္းထင္လဲ။ "

" ကြၽန္ေတာ္ မသိဘူး "

ရီဖူရွင္းက ေခါင္းယမ္းသည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ အဘိုးအိုက ျပည္နယ္ကိုးခုညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့သည္မွာလည္း ရည္႐ြယ္ခ်က္တစ္ခု ရွိခဲ့ေပ၏။

သူကား စစ္တုရင္ေက်း႐ြာ၌ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္မ်ားအား လက္ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရေပသည္။ သတင္းမ်ားသာ အမွန္တကယ္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ခဲ့သည္ဆိုပါက လ်ဴေက်ာင္းက လက္သည္တရားခံျဖစ္ေပမည္။ ထို႔အျပင္ ထိုေန႔တြင္ လ်ဴေက်ာင္းႏွင့္ရွီဟြာေတာင္ရွန႔္ထိုတို႔က အဘိုးအိုႏွင့္ပတ္သက္၍ လူအမ်ားအား သိေစေအာင္ တမင္ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားသည္ဟုလည္း သူခံစားရသည္။ သူတို႔၏ရည္႐ြယ္ခ်က္ကား ထင္ရွားလြန္းေန၏။

ထို႔အျပင္ ေက်း႐ြာေခါင္းေဆာင္၏စိုးရိမ္မႈကလည္း နားလည္လက္ခံႏိုင္စရာအခ်က္ျဖစ္သည္။ သူတို႔က မထြက္လာခဲ့လွ်င္ပင္ လ်ဴေက်ာင္းက တျခားလူမ်ားႏွင့္ အေႏွးႏွင့္အျမန္ ေက်း႐ြာသို႔ ေရာက္လာမည္ျဖစ္သည္။