ဒ႑ာရီထဲက ဖူရွင္း
စာစဥ္(၅၆)
အပိုင္း ( ၈၁၅) စိတ္ခႏၶာ
“ ေကာင္းကင္ဘုံက စစ္တုရင္ခုံျဖစ္ၿပီးေတာ့ အရႈပ္အေထြးေတြက စစ္တုရင္နယ္႐ုပ္ေတြပဲ။ ငါက စစ္တုရင္ကစားသမားျဖစ္ခ်င္တယ္။ ဒါက စစ္တုရင္လမ္းစဥ္ပဲ ” စစ္တုရင္ရွန့္ထို၏အသံကား ခိုင္မာျပတ္သားစြာ ထြက္ေပၚလာသည္။ သူကား ရွန့္ထိုျဖစ္ရန္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလ့က်င့္ခဲ့ရ၏။ သူကား ျပည္နယ္ကိုးခု၏နံပါတ္တစ္ဝကၤပါကို ပိုင္ဆိုင္ရန္ မရဏေတာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း မရဏေတာင္၌ပိတ္မိေနရျခင္းကိုကား မလိုလားေပ။
“ ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ဘူး ” ရန္ေရွာင္က ျပန္ေျပာသည္။
“ ဒါေၾကာင့္ မင္းက ရွန့္ထိုမျဖစ္နိုင္တာပဲ ” စစ္တုရင္ရွန့္ထိုက ေအးစက္စြာ ေျပာသည္။ “ ရန္ေရွာင္၊ ဆရာက မင္းအေပၚ အၿမဲတမ္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျမင့္ျမင့္ထားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းရဲ႕ စိတ္ဓာတ္က အားနည္းတယ္။ တကယ္လို႔ မင္းသာ ရွန့္ထိုအဆင့္မွာ ရွိခဲ့ရင္ ဒါေတြ ဘာမွ လုပ္စရာမလိုဘဲငါ့ကို ကူညီေပးနိုင္လိမ့္မယ္။ တန္ခိုးက်င့္ျခင္းက ခူးဆြတ္တာပဲ။ ေကာင္းကင္ဘုံရဲ႕ တာအို(လမ္းစဥ္) ေတြကို ခူးဆြတ္တာပဲ။ ”
ေတာ္ဝင္ေျမမွ လူမ်ားအားလုံးက စစ္တုရင္ရွန့္ထိုကို ၾကည့္ၾကသည္။ တန္ခိုးက်င့္ျခင္းက အမွန္္တကယ္ေကာ ခူးဆြတ္ျခင္းလား။
စစ္တုရင္ရွန့္ထိုေျပာသလို တန္ခိုးက်င့္ျခင္းက ေကာင္းကင္ဘုံ၏တာအိုမ်ားကို ခူးဆြတ္ျခင္းဆိုပါက တျခားခူးဆြတ္မရသည္မ်ား ရွိပါဦးမည္လား။
ေကာင္းကင္ဘုံက စစ္တုရင္ခုံဆိုရင္ ငါက စစ္တုရင္ကစားသူပဲ ျဖစ္ရမယ္။
“ ဒီလို ရက္စက္တဲ့ တာအိုကို က်င့္ႀကံတာက ဘာအဓိပၸာယ္ရွိလို႔လဲ ” ရီဖူရွင္းက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ေမးသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူကား ေနာက္က်ခဲ့သည္။ စစ္တုရင္ရွန့္ထိုက လြန္စြာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ျပတ္သားစြာျဖင့္ ဝကၤပါအား အသက္သြင္းခဲ့ရာ ေနာက္ဆုတ္သူမ်ားအားလုံး ပိတ္မိခဲ့ၾကသည္သာ။ သိသာစြာပင္ စစ္တုရင္ရွန့္ထိုက ေကာင္းေကာင္း ျပင္ဆင္ထားခဲ့သည္။
YOU ARE READING
ဒ႑ာရီထဲက ဖူ႐ွင္း အပိုင္း (၇၆၁ မွ ၉၆၀ ထိ)
Rastgeleမိမိကိုယ္တိုင္ဘာသာျပန္ထားျခင္းမဟုတ္ပါ စာေရးသူ facebookတြင္တင္ထားသည္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္ဖတ္ရန္အတြက္ သာsaveျခင္းျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူက ဖ်က္ခိုင္းလ်ွင္ ျပန္ဖ်က္ပါမည္။
