ဒ႑ာရီထဲက ဖူ႐ွင္း အပိုင္း (၇၆၁ မွ ၉၆၀ ထိ)

အပိုင္း(၈၃၄): အဆုံးမဲ့ဓားႏွင့္ဖီးနစ္ဓားရတနာ

ဒ႑ာရီထဲက ဖူရွင္း

စာစဥ္(၅၇)

အပိုင္း(၈၃၄): အဆုံးမဲ့ဓားႏွင့္ဖီးနစ္ဓားရတနာ

ေကာင္းကင္ဝကၤပါတိုက္ကြက္ႏွင့္ အဆုံးမဲ့ဝကၤပါတိုက္ကြက္တို႔က စစ္ေျမျပင္၏ေရွ႕တန္းစစ္မ်က္ႏွာတြင္ ေတြ႕ဆုံၾကသည္။ ဧရာမတိုက္ခိုက္ေရးခႏၶာႏွစ္ခုက ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမျပင္အၾကား ထီးထီးတည္းရပ္ေနၾကကာ ႀကီးမားထည္ဝါေသာ အရွိန္အဝါမ်ားအား ေပးသည္။

“ ေကာင္းကင္ေျမ႐ိုင္းအဆင့္က တစ္ေယာက္…” ဝူလ်န္က တစ္ဘက္လူကို ၾကည့္သည္။ သူကလည္း ေကာင္းကင္ေျမ႐ိုင္းအဆင့္မွ လူအခ်ိဳ႕ကို သိသည္။ သို႔ေသာ္ ေကာင္းကင္ေျမ႐ိုင္းအဆင့္မွ လူက ျပည္နယ္ကိုးခုရွီအဆင့္ကို မည္သို႔ ယွဥ္ႏိုင္မည္နည္း။

သူ၏အဆင့္က ၆၄တြင္ရွိသည့္တိုင္ ေကာင္းကင္ေျမ႐ိုင္းအဆင့္မွ လူမ်ား လိုက္မွီေသာ အဆင့္အတန္းမဟုတ္ေပ။

သူ႔ေရွ႕မွ တိုက္ခိုက္ေရးပုံစံက ေထာင္က်န္းခႏၶာလား။

ဤသို႔ဆိုလွ်င္လည္း စစ္မွန္ေသာ တိုက္ခိုက္ေရးပုံစံအား သင္ျပေပးရေပေတာ့မည္။

ဝူလ်န္၏ခႏၶာကိုယ္ကား ဧရာမႀကီးမားကာ ထည္ဝါခမ္းနားျခင္းမ်ားျဖင့္ ၿခဳံလႊမ္းထား၏။ အဆုံးမဲ့နန္းေတာ္ကား ေက်ာက္ျပည္ေထာင္၏အဓိက ေထာက္တိုင္အင္အားစုတစ္ခုျဖစ္သည္။ ေက်ာက္ျပည္ေထာင္ေတာ္ဝင္မိသားစုကပင္ သူတို႔အား ေလးစားသမႈထားရေပသည္။ ေက်ာက္ျပည္ေထာင္က ေတာ္ဝင္က်ဲနန္းေတာ္ကို စစ္ခင္းေသာအခါ သူတို႔က ဝင္မပါ၍ မရေပ။

“ အဆုံးမဲ့ရဲ႕ အဓိပၸာယ္က အဆုံးအစမဲ့တာ…အကန္႔အသတ္မဲ့တာ…” ဝူလ်န္က သူ၏ရန္သူမ်ားကို ၾကည့္ကာ ေျပာသည္။ အဆုံးမဲ့ဝကၤပါအတြင္း၌ တန္ခိုးရွင္မ်ား၏စြမ္းင္မ်ားက သူ၏တိုက္ခိုက္ေရးခႏၶာကိုယ္အတြင္းသို႔ စီးဆင္းလာၾကၿပီး ပိုမိုႀကီးထြားေစကာ ေထာင္က်န္းခႏၶာကိုယ္ထက္ပင္ ျမင့္မားလာခဲ့သည္။

ဝူလ်န္ေလ့က်င့္သည္ကား အဆုံးမဲ့ေလာကဓာတ္ျဖစ္သည္။ ေက်ာက္မင္က စစ္ေျမျပင္ကို ေအးစက္စြာ ၾကည့္သည္။ သူတို႔၏ရွီစစ္တပ္ကား ေျမ႐ိုင္းျပည္နယ္ရွီတန္ခိုးရွင္မ်ားထက္ အားေကာင္းေပသည္။