ဒ႑ာရီထဲက ဖူ႐ွင္း အပိုင္း (၇၆၁ မွ ၉၆၀ ထိ)

အပိုင္း (၈၅၇): ရွန႔္ထိုက်န႔္

ဒ႑ာရီထဲက ဖူရွင္း

စာစဥ္(၅၈)

အပိုင္း (၈၅၇): ရွန႔္ထိုက်န႔္

ေဆးေရကန္ထဲတြင္ ရီဖူရွင္းက တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာ ထိုင္ေန၏။

ေဆးေရကန္ထဲကို မဝင္မွီ စကားအနည္းငယ္ေျပာခဲ့ျခင္းက သူ၏စိုးရိမ္စိတ္ကို အနည္းငယ္ ေျပေလ်ာ့ခဲ့ေစေသာ္လည္း ေဆးစမ္းသပ္ျခင္းက သိပ္လြယ္ကူေသာကိစၥမဟုတ္သည္ကိုလည္း နားလည္သည္။ ေရေငြ႕ပူမ်ားကို ခံစားျခင္းရင္း ထိုအရာက သူ၏ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းတိုင္းအား ဖ်က္ဆီးလိုဟန္ရေနသည္။

ရီဖူရွင္းမွာ သူကိုယ္တိုင္ လူတစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ အမႈန္အမႊားမ်ားျဖစ္သြားၿပီဟု ခံစားလာရသည္။ သူက ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းတိုင္းမွ အမႈန္အမႊားတိုင္း၏နာက်င္မႈကို ခံစားရသည္။

သူ၏ခႏၶာကိုယ္က အနည္းငယ္ တုန္ယင္သြားသည္။ ထိုအရာက ရီဖူရွင္းကိုယ္တိုင္တုန္ယင္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ သူ႔အေသြးအသားကို တည္ေဆာက္ထားေသာ အမႈန္အမႊားမ်ား၏အေၾကာက္တရားေၾကာင့္ျဖစ္လာရျခင္းလည္းျဖစ္သည္။

ထိုအခိုက္တြင္ သည္ခံစားခ်က္မ်ိဳးမွာ ယူခ်င္း၏မိစာၦပညာရပ္ေလ့က်င့္မႈမွ ရေသာ နာက်င္မႈမ်ိဳးျဖစ္ေလမလားဟု ရီဖူရွင္းက ေတြးမိသည္။

ေဆးရည္ကန္ေဘးတြင္ လိပ္ျပာေလးကား အလြန္စိုးရိမ္ေနဟန္ရသည္။ သူမ၏နဖူးျပင္ေလးမွ ေခြၽးေစးမ်ားက စုေဝးလာကာ ေခြၽးစက္ငယ္အျဖစ္ ပါးျပင္ေပၚကို စီးက်လာေနၿပီျဖစ္သည္။

ပထမဆုံးေဆးစမ္းသပ္မႈက အျပင္းဆုံးမဟုတ္ေသာ္လည္း သည္စမ္းသပ္မႈကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ျခင္း မေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ျခင္းမူကား ေသခ်ာျခင္းမရွိေပ။ အႏၲရာယ္ကလည္း အလြန္ႀကီးေပသည္။

အခ်ိန္ၾကာလာေသာအခါ ရီဖူရွင္း၏ခႏၶာကိုယ္တုန္ယင္မႈမွာလည္း တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့နည္းလာၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ လုံးဝ တည္ၿငိမ္သြားေတာ့သည္။ ထိုသို႔ျဖစ္သြားျခင္းမွာ နာက်င္မႈ ေလွ်ာ့နည္းသြားျခင္းေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ ရီဖူရွင္းကိုယ္တိုင္က ထုံက်င္သြားျခင္းေၾကာင့္သာျဖစ္ေပသည္။