20.Bölüm

14.1K 595 9
                                    

Yemekte soluma Robert'ı, sağıma Burçin'i aldım. Tam karşımda da Kerem duruyordu. Ona hiç bakmıyor, Burçin'le yaptığımız konuşmalar arasında Robert'a yaklaşıyor, onun dilini anlayabildiğim kadarıyla şakalaşıp, gülüşüyorduk.

Ara sıra kulağıma eğilip bir şeyler fısıldıyordu ve ben ne dediğini çözemesem bile kahkaha atıyordum. Önüme düşen saçlarımı geriye atıp, yanağıma küçük öpücükler bırakıyordu. Yemeklerimiz geldiği halde, biz kendimizi o kadar kaptırmıştık ki, yemeğe bir süre zaman ayıramadık. Yine de bu durum beni bir hayli eğlendirmeye başlamıştı.

“Kerem'in seni nitelendirdiği o sıfatları düşünüyordum da...”

“Nelermiş onlar merak ettim.” deyip güldüm. Aslında kalbim içimde hızlanmıştı, çünkü Kerem'in benimle ilgili ne düşündüğünü bilmek hoşuma gidiyordu. Beni sevdiğini, değer verdiğini biliyordum, onlar artık sıradan şeylerdi benim için. Önemli olan bana aşık mıydı? Ya da aşık olabilecek bir sıcaklığa kavuşmuş muydu?

“Saf, temiz, akıllı, iyi niyetli, tatlı, güzel..”

Gözlerimin içine kadar güldüm ve kendimi zorlamadan dönüp Kerem'e baktım. Sıradan da olsa, çok güzeldi. Tabii, Nurşen ona bir şeyler söylediği için dikkati ondaydı. Bende sinirlenip başımı geri Robert'a çevirdim.

“Bunları neden düşünüyorsun peki?” deyip sustum ve eğlenerek ona eğildim. “Yoksa bu sözcükler aklını mı kurcalıyor Robert?”

Sırıtarak döndü ve beni şöyle bir süzdü.

“Aslına bakarsan kurcalıyor..”

Ben geriye çekilip kaşlarımı havaya kaldırdım.

“Bunu direkt itiraf edeceğini beklemiyordum. Bana daha çok, kıvırarak kendine özgü bir cevap verirsin gibi gelmişti.”

“Hayır, neden kıvırayım?” deyip sırıttı. “Ben Kerem'in yanıldığını söyleyecektim!”

“Ne?! Yani ben saf, temiz, akıllı ve güzel değil miyim?!” derken kaşlarım çatılmıştı.

Çocukluğumun Kokusu - TAMAMLANDI #Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin