One Direction ~ Mijn grootste nachtmerrie komt uit

Hoofdstuk 21

*twee weken later....*
Het is twee weken later en vandaag gaat de kinderrechter uitspraak doen over de zaak van Isabel. We moeten er om half vijf zijn, want om vijf uur begint het. Het is nu twee uur, dus zitten we weer thuis in de studio om verder te schrijven aan Moments. Na twee weken hebben we eindelijk het eerste couplet af. Het liedje is zo opgebouwd. Couplet één, couplet twee, refrein, couplet drie, couplet vier, couplet twee, refrein, bridge, refrein 2x. Het refrein en couplet één hebben we af en nu zijn we begonnen aan couplet twee. Het wilt net zoals de vorige drie weken niet lukken en na anderhalf uur geven we het op. We hebben letterlijk nog niet eens één zin. Ik gooi gefrustreerd mijn pen op de grond en de jongens kijken meteen mijn kant op. 'Het is echt niet te geloven. Dit couplet bestaat verdomme letter uit ongeveer twee zinnen of zo en we zijn nog niet eens in staat dat te schrijven binnen anderhalf uur. F*ucking twee zinnen is op dit moment nog te moeilijk voor ons.' Roep ik gefrustreerd uit. 'Alsjeblieft let een beetje op je taalgebruik wil je.' Zegt Liam. 'Ja ja sorry Li.' Ik pak mijn pen van de grond en wil weer gaan zitten op mijn stoel, maar net voordat ik zit wordt hij onder mijn kont vandaan getrokken. Vol op mijn kont kom ik op de grond terecht. Hoofdschuddend kijk ik achter me en dan zie ik dat Louis lachend aan het filmen is en Niall me onschuldig probeert aan te kijken. Meteen sta ik ook weer op en zeg ik tegen Niall en Louis:' ten eerste jullie zetten dat filmpje NIET online en ten tweede ik zou gaan rennen als ik jullie was, want andere zijn jullie nog lang niet jarig.' Dat laten ze zich geen twee keer zeggen. Ze rennen lachend de studio uit en ik ren er filmend achteraan. In de tuin rennen we vele rondjes en dan komt het moment waar ik al de hele tijd op heb gewacht. Niall struikelt over Louis zijn voeten en valt op de grond, terwijl hij Louis lachend meetrekt. Gierend van het lachen loop ik naar hun toen, maar als ik er bijna ben steekt Louis zijn voet uit waardoor ik bovenop hun terecht kom. Bij ons drieën stromen er allemaal tranen van het lachen over ons gezicht, want dit is echt hilarisch. Als we uiteindelijk de slappe lach hebben gehad, staan we op, maar omdat ik nog een beetje wazig zie door de tranen loop ik vol tegen Louis aan. We waren net bijna uitgelachen, maar nu beginnen we weer. Als we uiteindelijk echt uitgelachen zijn lopen we naar binnen toe. Harry zit aan de telefoon en Liam is letterlijk nergens te bekennen. Als hij klaar is met bellen komt Liam ook net de woonkamer binnen. We gaan op de bank zitten en dan zegt Harry:' Simon belde net. Hij vroeg hoe het ging met de nummers en ik heb verteld dat het nog steeds niet goed gaat. Hij vindt dat we er effe tussenuit moeten en daarom gaan we van volgende week vrijdag na dat Elize uit school is, tot zondag avond een weekendje naar Nederland.' We beginnen te juichen, want we houden alle vijf erg veel van Nederland. Mijn beste vriendin Tess uit het weeshuis woont in Nederland. Om precies te zijn in Rotterdam. Samen was ze altijd al met Rose mijn beste vriendin daar. Zij was zelf al half Nederlands, want haar vader kwam uit Nederland en haar moeder was engels, maar ze woonden in Engeland. Toen ik werd geadopteerd door de jongens werd zij een paar weken later geadopteerd door half Nederlandse, half Engelse ouders. Maar die wonen dus in Nederland. We spreken elkaar nog dagelijks via de app, maar ik heb haar al twee jaar ongeveer niet gezien en ik mis haar ongelofelijk erg. 'Waar gaan we heen in Nederland?' Vraagt Niall aan hem. 'Rotterdam had Simon het over, omdat het in Amsterdam op dit moment veel te druk is qua toeristen.' We knikken en dan dringt het tot me door. 'In Rotterdam woont Tess.' Zeg ik een beetje afwezig. De jongens weten ook wie Tess is. In het eerste jaar dat ik bij de jongens woonden, dus nu ongeveer vier jaar geleden, is ze hier nog een paar keer langs geweest met haar adoptieouders. Dus de jongens kennen haar ouders ook en daar kunnen ze goed mee overweg. 'Ja we kunnen wel kijken wat we met haar ouders kunnen afspreken.' Zegt Louis bedenkelijk. 'Maar dat gaan we later doen, want we gaan ons nu klaarmaken voor de rechtszaak.' Zegt Liam. We knikken en lopen dan allemaal naar boven. Ik heb een aardig grote hekel aan jurken en ik draag ze ook alleen als we naar een chique restaurant gaan, als ik een gala op school heb of iets anders belangrijk. Dit is ook wel belangrijk maar ik trek gewoon een zwarte broek met gaten aan met daarop een nette blouse. En daaronder doe ik mijn witte Nike air force 1. Als laatste borstel ik mijn haar en dan loop ik met mijn telefoon in mijn hand naar beneden. Daar bij de bank aangekomen ga ik zitten en begin ik Tess te appen.