*twee weken later woensdag 11 februari....*
Het is woensdag 11 februari, wat betekend dat we vanavond onze laatste en grootste muziekopdracht hebben, tot aan de examens. Mijn nummer is af en hij heet To The Water. Ik ben eigenlijk alleen, maar Stefan is zo lief om met me mee te zingen, want het is een duet. Op dit moment zit ik me te vervelen in de Frans les van Klomp. Hierna heb ik nog M&O en dan ben ik uit, net als Niek. Stefan zit tot het 7e en wij tot het 6e. Daniël probeert me zoveel mogelijk, zonder dat de docenten het weten, te treiteren tijdens de les. Het lijkt ook alsof hij niemand meer pest of voor de grap in elkaar slaat, maar ik weet gewoon diep van binnen dat hij er nooit mee opgehouden is. Ik zit zo in mijn gedachten dat ik de vraag van Klomp niet hoor. Jayden die naast me zit, tikt me aan en wijst dan naar onze docent. Ik richt mijn blik op hem en dan zegt hij:' weet jij het antwoord op vraag 7?' 'Nee sorry meneer, ik zou het antwoord niet weten.' Zeg ik. Ik rol met mijn ogen en ga dan ongeïnteresseerd verder met tekenen in mijn schrift. Mijn geluk kan niet op als ik de bel hoor en zo snel als ik kan, verlaat ik het lokaal en loop ik met Jayden, Mick, Mason, Xavi en Oliver naar het lokaal van Burger. 'Hallo meneer,' begroet ik hem vrolijk. 'Hallo Elize, hallo jongens.' Zegt hij glimlachend tegen ons. Van de docenten die ik in 6AE had heb ik nog: meneer Burger, meneer Hommens, meneer Klomp, meneer Giesberts en meneer Buskens. Ik mis meneer Van der Waart, meneer Houtman en mevrouw Huisman wel, maar de rest totaal niet. Zij hebben ervoor gezorgd dat ik uit 6AE ben gehaald, dus van mij mogen ze ook van de wereldbol verdwijnen. Na een leuke les M&O fiets ik samen met Oliver, Noah, Jayden, Mason, Xavi, Mick, Jake, Stan, Levy en Niek naar huis. Onderweg hebben we leuke gesprekken en bij het kruispunt zeggen we allemaal tot vanavond (behalve de vijf jongens uit 6AF), want we zien elkaar vanavond weer voor het muziekproject. Ik fiets mee naar Niek zijn huis en binnen begroet ik Mirjam, Ryan is op zijn werk, en dan lopen we met wat te drinken en chips naar boven. We praten elkaar even bij over wat er vandaag is gebeurt en dan zegt Niek:' laat nou het eindresultaat eens horen van jouw nummer.' Ik knik en begin dan op mijn telefoon te zoeken. Stefan en ik hebben in het weekend bij mij thuis het nummer opgenomen, zodat we konden horen hoe het zou klinken en dat we het aan Niek konden laten horen. Wanneer ik het gevonden heb, zet ik het nummer aan. We liggen in stilte op zijn bed naar het nummer te luisteren. Het nummer gaat over dat je iemand verliest, maar dat diegene altijd bij je zal zijn. Misschien dat Isabel de inspiratie was om dit te schrijven, daarom zing ik ook zij in plaats van hij. Als het hele nummer is afgespeeld, kijkt Niek me aan en opeens geeft hij me een knuffel. Ik knuffel hem terug en dan zegt hij:' het is echt één van de mooiste nummers die ik ooit gehoord heb.' 'Dankjewel. Vanavond kom je toch wel kijken hé?' Vraag ik. Niek knikt, waarna hij zegt:' als jullie ook bij mij komen kijken.' 'Tuurlijk, altijd.' Lach ik. Blij kijken we elkaar aan en dan besluiten we om te gaan gamen.Iedereen zit klaar en allemaal wachten we op Giesberts die de avond gaat openen samen met meneer Klomp. Veel kinderen hebben best wel nette kleding aan, maar ik heb er heel veel schijt aan. Ik loop in een zwarte jeans met gaten, een leuk shirtje, mijn witte Nike schoenen en mijn leren jack. Ook Stefan en Jørn hebben gewoon een trui en een jeans aan. 'Goedenavond dames en heren en leerlingen van 6AE.' Begint Giesberts. Ik kan het niet laten om te roepen:' en een leerling van 6AF door uw schuld.' De klas gaat stuk en wat ouders kijken me aan, maar daar schenk ik geen aandacht aan. 'Welkom bij deze allerlaatste muziekpresentatie van dit jaar. De opdracht voor vanavond was om zelf een nummer te schrijven of de tekst van een bekend nummer te herschrijven. Om nog even te herhalen dit cijfer telt voor 40% mee, dus ik hoop dat iedereen goed zijn best heeft gedaan. Laten we dan maar beginnen met het eerste koppel Jacky en Björn.' Zo gaat het een tijdje door en dan is het tijd om naar Niek te kijken die samen met Noah, Levy, Stan en Jake een groep vormt. Zij doen gewoon wat wij al gehad hebben. Stefan en ik sluipen de aula uit en rennen dan richting de gymzalen. Bij G1 lopen we stilletjes naar binnen en dan zien we onze vijf vrienden (en natuurlijk mijn vriendje) al op het podium staan. Ze zwaaien even naar ons en wij zwaaien terug en dan begint het nummer. Als ze klaar zijn, lopen we zonder opgemerkt te worden de gymzaal weer uit en dan rennen we weer terug naar de aula. Stefan, Julie en Rose zijn als één na laatste groepje, dan is nog een duo en dan ben ik. Na Alexander en Jørn zijn Stefan, Rose en Julie en ik ben benieuwd wat ze ervan gemaakt hebben.
JE LEEST
One Direction ~ Mijn grootste nachtmerrie komt uit
FanfictionElize Payne, de zestienjarige dochter van One Direction, is op twaalfeneenhalfjarige leeftijd geadopteerd door Liam Payne, Niall Horan, Louis Tomlinson en Harry Styles. Sinds anderhalf jaar zit ze zelf ook in de band, samen met haar vier vaders. Ook...