One Direction ~ Mijn grootste nachtmerrie komt uit

Hoofdstuk 58

*twee weken later donderdag 09 oktober......*
We zitten in de aula met 6AD en 6AE (wij), omdat we het programma van vanavond gaan doornemen met meneer Giesberts, mevrouw Boersma (muziek docent 6AD), meneer Klomp en meneer Van der Waart (onze gymdocent en mentor en gymdocent 6AD). Vanavond moeten we in groepjes gaan optreden voor muziek en er is blijkbaar een heel schema gemaakt. De eerste twee uur (Duits en studieles) vervallen, omdat we hier nu mee bezig zijn. Meneer Giesberts en mevrouw Boersma delen het schema aan alle leerlingen uit en ik zie dat Niek, Stefan en ik als laatste zijn. Alles wordt helemaal besproken en natuurlijk ook hoe we ons moeten gedragen en dat soort sh*t. De bel van het einde van het tweede uur gaat pas over een half uur en dan zegt Giesberts:' we willen jullie vragen om wat netter gekleed te komen, een trui mag wel, maar geen trainingspak of zulk soort dingen. Je mag een hoofddeksel dragen, maar je mag hem niet voor je ogen trekken, dus we willen jullie nog wel kunnen aankijken. Zien we dat we jullie ogen niet meer kunnen zien, verzoeken we je vriendelijk je hoofddeksel af te doen. We zijn klaar, dus jullie mogen een half uur eerder pauze houden. Sowieso tot vanavond en misschien nog tot straks in de les.' Noah die naast me zat, staat op en fluistert in mijn oor:' zullen we misschien even met zijn tweeën naar de Starbucks gaan?' Ik knik en dan zeggen we tegen de rest dat we naar de Starbucks gaan. Snel halen we onze jassen en ik doe voor de zekerheid ook mijn pet en zonnebril op. Daarna lopen we naar Noah zijn scooter en rijden we naar de Starbucks. Bij de Starbucks bestellen we alle twee een cappuccino en dan gaan we aan een tafeltje zitten. Ik doe mijn pet en zonnebril af en dan zeg ik tegen Noah:' lieverd, ik weet dat op het internet allemaal verschrikkelijke dingen over je worden gezegd, omdat ze denken dat je het hebt uitgemaakt met mij, maar moeten we nu niet eindelijk laten weten dat we weer een stel zijn. Misschien stopt alle haat naar jouw ook wel als ze weten hoe het echt zit?' Vragend kijk ik hem aan en hij pakt mijn hand en verstrengeld onze vingers. 'Je hebt gelijk. We zijn over negen dagen twee maanden samen, dus ik denk dat het wel tijd wordt ja.' Hij drukt een kus op mijn lippen en dan zien we iemand naar ons toelopen. Als ze bij ons is zegt ze:' OMG, zijn jullie weer een stel?!' 'Shhh.' Sissen Noah en ik tegelijkertijd. 'Ja we zijn een stel, maar niemand weet het nog, behalve de mensen waar we heel goed mee omgaan. Wil je misschien een foto van ons maken?' Vragend kijk ik haar aan en ze knikt en zegt dan:' mag ik dan daarna met jullie op de foto?' We knikken en dan geef ik mijn telefoon. Ze maakt wat foto's en als we een goeie hebben, maken we nog wat foto's met haar, voordat ze gedag zegt en weggaat. 'Zet jij hem er als eerste op Elies?' Vraagt Noah. Ik knik en begin dan aan mijn caption voor onder de foto. Uiteindelijk heb ik dit:

*Foto*
Wat hou ik van deze lieverd @Noahdevies❤️. Na een wat moeilijkere periode in onze relatie, hadden we gekozen voor een pauze en hebben onze relatie beëindigd. De meest verschrikkelijke verhalen over Noah kwamen op het internet en geen van allen is de waarheid. We hadden echt samen besloten om uit elkaar te gaan, maar al snel bleek dat dat niet de oplossing was en nu zijn we weer een gelukkig stel🥰. Ik hou van je baby😍❤️.

Ik laat het Noah lezen en die knikt goedkeurend en dan post ik hem op insta. Noah zet me er ook op. Door alle reacties kan ik Instagram niet openen, dus daar wacht ik nog even mee. 'Zullen we nog even door het park wandelen, want de bel gaat toch pas over 20 min?' Vragend kijkt Noah mij aan en ik knik. We lopen hand in hand de Starbucks uit en meteen worden we overvallen door de pers. Er worden allemaal vragen gesteld, maar we reageren alleen op de vraag of we weer samen zijn en dan lopen we door. In het park is het echt rustig en we lopen er pratend doorheen, totdat we weer naar school moeten. Op school zeggen we elkaar gedag en dan lopen we naar onze eigen les. Voordat ik überhaupt bij mijn lokaal ben (B30), zie ik Daniël lopen. Op mijn telefoon zie ik dat ik nog 3 min heb voor de bel gaat en toch besluit ik om naar Daniël toe te lopen. 'Hey Daniël.' Roep ik. Hij draait zich om en komt naar me toelopen. 'Wat wil je Elize?' Vragend kijkt hij me aan. Als je niet zou weten dat we aartsrivalen zijn, zou je nu denken dat we het goed met elkaar kunnen vinden. 'Waarom Daniël, waarom doe je dit?' Ik wil het antwoord gewoon nu hebben. 'Weet je, Niek, Stefan en jij zitten eerst Simon en nu mij in de weg. Jullie drie zijn met jullie vriendengroep de populairste leerlingen op deze school en dat irriteert mij.' 'Nou door dit te doen, wordt je niet opeens super populair Daniël.' Mompel ik. 'Populair hoef ik ook niet te zijn. Het enige dat ik wil, is dat mensen bang voor me zijn en op deze school is iedereen bang voor me behalve jullie en daarom doe ik dit.' Dat laat ik tot me doordringen en dan zeg ik:' dus je gebruikt Isabel om ons tienen bang te maken als ik het dus goed begrijp?' Onbegrijpelijk kijk ik hem aan als hij knikt. 'Het heeft dus nu geen nut om te gaan doen alsof je bang bent, want dat geloof ik niet. Nou ik ga naar mijn les, want de bel is net gegaan. Dag Payne.' 'Dag Davidson.' Toch met een naar gevoel loop ik verder naar B30. Te laat ben ik al, dus ik denk rustig na, terwijl ik bijna bij het Frans lokaal ben. In het lokaal negeer ik meneer Klomp en ga ik zitten zonder iets te pakken.