One Direction ~ Mijn grootste nachtmerrie komt uit

Hoofdstuk 40

*de volgende dag......*
Paul heeft Niek, Stefan en mij net afgezet bij het Concertgebouw en met zijn vieren lopen we nu naar binnen. Het is iets voor half één en de repetities duren tot half drie. In plaats van eerst naar de kleedkamer te lopen, lopen we meteen door naar de zaal. Via het "trappenstelsel" lopen we het podium op waar de rest al is. 'Hai hai.' Roep ik vrolijk. Verschrikt kijken ze om en dan zwaaien ze lachend. Bij ze aangekomen geef ik ze een knuffel en Niek en Stefan doen hetzelfde. Rustig praten we wat, totdat we Sem en Anne het podium op zien lopen. Sem is onze choreograaf en Anne is onze zangcoach. Niek, Stefan en Paul lopen het podium af en pakken een klapstoel. Die staat in het gebied van de staan plekken. 'We beginnen meteen met de repetitie.' Zegt Anne. 'Laten we meteen met de deur in huis vallen. Gisteren was eigenlijk niet echt een goed concert. Natuurlijk waren er technische problemen en dat hebben jullie goed opgelost, maar zelf maakten jullie er ook wel een beetje een potje van op sommige momenten.' Begint Sem zijn preek. Oké dit gaat wat worden. We kijken elkaar een beetje onbegrijpelijk aan en dan gaat Sem verder. 'Elize je bent drie keer je tekst kwijt geraakt en Niall jij ook een keer. Verder leek het erop dat jullie op sommige momenten niet eens wisten welk nummer er kwam.' Anne gaat verder. 'Jullie zongen niet altijd even zuiver en daar gaan we nu allemaal aan werken.' Er wordt vooral naar mij gekeken, maar dat had ik al verwacht. Sem zegt:' jullie gaan ons nu de setlist vertellen in de juiste volgorde.' 'We beginnen toch met Midnight Memories?' Vragend kijk ik Harry aan die knikt. 'Oké je bent niet overtuigd. Hoe komt dat?' Vraagt Sem. 'Oh het is al een hele verbetering met gisteravond vijf min voor het optreden. Toen wist ze niet eens met welk nummer we begonnen en nu noemt ze er één en het is meteen de goede.' Zegt Louis lachend. Ook wij beginnen te lachen en dan beginnen we de setlist op te sommen. 'Midnight Memories, Little Black Dress, Where Do Broken Hearts Go, Night Changes, Drag Me Down, She's Not Afraid, 18, Up All Night, Story of My Life, Little Things, Over Again, Live While We're Young, No Control, Through the Dark, Happily, Tell Me a Lie, History, You & I, Right Now, One Thing, Steal My Girl, Act My Age en Best Song Ever.' 'Gelukkig weten jullie het wel.' Lachen Sem en Anne. Dan zegt Sem:' ga je in-ears en microfoon halen, dan gaan we het concert even globaal doornemen.'
Een uur later om kwart voor twee, zijn we bezig met Through the Dark. Deze moeten we helemaal zingen, omdat het daar niet helemaal goed ging blijkbaar. We zijn bij het couplet van Niall voor het refrein en opeens roept Sem:' stop maar en kom even hierheen.' Rustig lopen we naar hem toe. 'Oké Niall je moet die zin voor het refrein hoger nemen en niet laag laten eindigen.' Hij doet het voor en laat Niall het na doen. 'Nog één ding, voordat we het nog een keer vanaf het begin van Through the Dark gaan doen. Jullie staan dan wel op een rijtje achter je microfoonstandaard, maar maak plezier met elkaar. Stuk voor stuk kunnen jullie geweldig zingen en als band zijn jullie geweldig, maar plezier maken met elkaar is echt één van jullie sterkste kanten en daardoor wordt het concert meteen ook een stuk leuker Oké?' 'Ja let's go.' Roept Liam. 'Crazy crazy crazy till we see the sun.' Maken Niall, Louis, Harry en ik Liam af.' Niek, Stefan en Paul gaan stuk. Dat doen we altijd als iemand "let's go" zegt. Als we het nummer hebben gedaan zegt Anne:' deze keer was echt heel goed, complimenten. Nu gaan we in een rap tempo door de rest heen en dan zijn jullie klaar tot half zes.' We knikken en nemen dan snel de rest nog even door. Hopelijk gaat dat zonder problemen.

Het is half vier en met zijn achten (Liam, Niall, Louis, Harry, Stefan, Niek, Paul en ik) lopen we door Barcelona. Er bestaat een kans dat we Giesberts, Bosselaar en Schenk tegenkomen, dus we zijn op onze hoede. Tot dusver zijn we nog niet herkent en dat is denk ik op dit moment beter. Allemaal zijn we ook een beetje vermomd, dus hopelijk werkt het. 'Uhh mensen ik zie daar mensen die ik niet wil zien en jullie ook niet.' Zegt Stefan. En inderdaad, daar komen Schenk, Giesberts en Bosselaar aanlopen. 'Geen paniek. Wij gaan met Paul hier naar links en dan zien we elkaar weer als jullie verderop naar links gaan op dat kruispunt verderop in die straat.' Zegt Harry. We knikken en lopen alsof er niks aan de hand is in de richting van de drie docenten. Als het goed is hebben ze uit de verte niet kunnen zien dat het de jongens waren, want anders heb ik een klein probleempje. Blijkbaar hebben ze ons wel herkent, want ze komen op ons aflopen. 'Met wie stonden jullie te praten?' Vraagt meneer Bosselaar. 'Wat gaat jullie dat aan?' Vraagt Stefan. 'Hey niet zo'n grote mond Black. Wij zijn verantwoordelijk voor jullie en we willen dat er niets ernstig gebeurd, dus met wie stonden jullie te praten?' Meneer Giesberts kijkt ons doordringend aan. Ongemakkelijk geven we elkaar een blik, want we weten dat we de waarheid niet kunnen vertellen. Het is alsof God weet dat we in de nesten zitten, omdat opeens iemand op mijn schouder tikt. Ik draai me om en zie tot mijn verbazing Zayn staan. 'Wat doe jij nou hier?' Vraag ik terwijl ik hem een knuffel geef. Hij geeft Niek en Stefan ook een knuffel en dan zegt hij:' ik ben een oude kennis van me aan het opzoeken en toen zag ik jullie staan en ik wilde even gedag zeggen.' 'Nou dat is wel al een tijdje geleden hè.' Zegt Niek. 'Zeker man, ik vind het leuk jullie weer even gezien te hebben. Jullie moeten met zijn drieën weer eens langskomen.' Reageert Zayn. 'Ja mate dat is inderdaad een goed idee.' Antwoord Stefan. 'Nou Zayn ik zal je even voorstellen aan deze mensen. Dit is meneer Giesberts onze mentor en muziekdocent, dit is meneer Bosselaar onze geschiedenisdocent en dit is mevrouw Schenk onze Duits docent. En dit is Zayn.' Één voor één wijs ik ze aan en ze geven elkaar een hand. Aan Zayn zie je dat hij zijn lach inhoud, want hij weet hoe het zit. 'Maar met wie stonden jullie nou te praten?' Vraagt Schenk. 'Dat was 5 Seconds of Summer toch?' Zayn geeft ons een knipoog, terwijl hij het zegt. 'Ja inderdaad het was 5 Seconds of Summer.' Zegt Stefan. De docenten knikken en snel zeg ik:' we moeten gaan doei.' We lopen weg en beginnen dan keihard te lachen. Niek zegt:' god, jij bent onze reddende engel mate.' We geven Zayn een high-five. 'Maar guys ik ga, want die vriend wacht op me.' 'Is goed.' Zeggen we alle drie. Ook geven we hem nog een knuffel, waarna hij zwaaiend wegloopt. Rustig lopen we door en als we de hoek om zijn, zien we de rest al staan. Als we bij ze zijn vraagt Paul:' waarom duurde dit zo lang?' Lachend kijken we elkaar aan. 'Die docenten hadden ons herkent en ze kwamen dus op ons aflopen. Ze vroegen met wie we stonden te praten en wij konden natuurlijk geen antwoord geven. En opeens tikte iemand op Elize haar rug en dat was Zayn en die heeft ons uit de problemen geholpen en nu denken de docenten dus, door Zayn, dat we met 5 Seconds of Summer stonden te praten.' Vertelt Niek en we houden het niet en beginnen hard te lachen. Ze schudden lachend hun hoofd. 'Kom laten we doorgaan, voordat straks onze tijd al om is.' Zegt Liam.

Het is nog een half uur voordat we op moeten en ik ben samen met Louis de rest aan het irriteren. Dat is iets wat ik bijna altijd doe voor de lol en om geen stress te krijgen. Niek en Stefan zijn in gesprek met Harry, Niall en Liam. 'Kom we gaan een glas water pakken. Ik heb een idee.' Zegt Louis. Oké dit wordt dus echt grappig. Als we allebei een glas water hebben, lopen we terug de kleedkamer in. 'Oké jij gooit het in Liam zijn shirt en ik in die van Niall.' Ik kijk hem aan en knik dan. Stilletjes lopen we op ze af en ze hebben nog steeds niks door. Snel kijken we elkaar aan en dan gooit Louis het in Niall zijn shirt en ik in die van Liam. Ik kom niet meer bij van het lachen, want dit is werkelijk hilarisch. Louis en ik geven elkaar een high-five, terwijl Liam en Niall hun shirt verwisselen. 'Echt soms zijn jullie twee kleine kleutertjes zeg.' Mompelt Liam. We beginnen nog harder te lachen, want dit is echt gewoon geniaal. Opeens komt Paul binnengelopen. 'Niek en Stefan willen jullie vanaf backstage kijken of in het VIP-vak?' 'Doe maar het VIP-vak.' 'Oké komen jullie dan mee?' Ze knikken en draaien zich dan om naar ons. 'Succes en hopelijk gaat het goed.' Zegt Niek. 'Thanks.' Roepen we alle vijf, waarna ze weglopen. Ondertussen is het kastje van mijn in-ears al vast gemaakt aan de achterkant van mijn broek. Dan pak ik mijn elektrische gitaar. Niall speelt nu Midnight Memories met zijn bas en ik met de elektrische. Harry geeft me mijn microfoon headset aan en terwijl ik hem goed doe bij mijn mond maakt hij het kastje vast. 'Uhm Elies je hebt Stefan zijn telefoon nog.' Zegt Harry. 'Oh haha die had ik inderdaad gestolen van hem.' Lachend kijk ik hem aan. Hij drukt de telefoon in mijn handen en dan loop ik de kleedkamer uit. Mijn gitaar draai ik even zo dat hij op mijn rug hangt, want dat is makkelijker lopen. Paul komt me tegemoet. 'Wat ben jij nou weer van plan?' Vragend kijkt hij me aan. 'Ik heb Stefan zijn telefoon nog dus...' mompel ik. 'Opschieten, want je moet over zeven min op.' Blij kijk ik hem aan. Samen lopen we door de gangen als we bij de deuren van het VIP-vak komen. Paul zegt:' meteen geven en dan weer komen, anders gaat het fout.' Ik knik en hij duwt de deur open, waarna we samen naar binnen lopen. Eerst word ik aangestaard, voordat ze beginnen te gillen. Bij Stefan druk ik zijn telefoon in zijn handen. 'Hier je telefoon.' Hij kijkt me met een onbegrijpelijke blik aan. 'Had ik gestolen van je en je merkte het niet.' Hoofdschuddend kijkt hij me aan met Niek en dan beginnen ze te lachen. 'Elize kom je hebt nog vier min voor je op moet.' Roept Paul. Snel zwaai ik nog naar iedereen die loopt te gillen en dan nog naar Niek en Stefan. Op de terugweg maakt Paul snel alle deuren waar we doorheen moeten met zijn pasje open en dan ben ik binnen twee min weer terug in de kleedkamer. Gelijk ren ik door naar de jongens die al aan het wachten zijn. We gaan in een kring staan en zeggen wat dingen, voordat we onze handen op elkaar leggen. 'Drie twee één ga ervoor.' Roepen we voordat we naar de trap rennen en plaatsnemen achter het scherm. Over twee en een halve minuut is het filmpje afgelopen en dan gaat het scherm omhoog. Even check ik of allebei mijn kastjes aanstaan en als dat het geval is, ga ik me een beetje concentreren. Mijn lichaam krijgt een golf van adrenaline alleen al door de fans die aan het gillen zijn. Net voor de laatste tonen van het filmpje klinken, kijken Liam en ik elkaar nog even aan. Vlak daarna gaat het scherm omhoog en wordt het gegil nog harder. Rustig lopen we wat naar voren en dan gaat het scherm weer dicht. Niall en ik hebben een teken afgesproken en dan beginnen we met de eerste noten van Midnight Memories. Na ongeveer een halve minuut kijken Niall en ik elkaar aan en spelen we de eerste noten van Midnight Memories. Het concert is begonnen.

Zwaaiend rennen we de trappen op en dan als we er allemaal doorheen zijn, gaat het scherm dicht. We rennen door naar de kleedkamer en daar laat ik me op de bank vallen. Het enige dat je hoort is ons gehijg en verder is het doodstil. Opeens komen Paul, Niek, Stefan, Sem, Anne en Louise de kleedkamer klappend en joelend binnen. 'Oké dit was veruit jullie beste concert van 2020 tot nu toe.' Roept Sem lachend. Allemaal beginnen we te lachen, waarna we beginnen met omkleden en alles. Een half uur later zitten we in Paul's busje, terwijl we luidkeels meezingen met de radio. Paul zet ons twee min lopen vanaf hier naar het hotel af, zodat het niet opvalt dat we met een busje aankomen. Snel zeggen we iedereen gedag, want we moeten over 7 min in het hotel zijn. In het hotel zitten de drie docenten in de lobby. Ze strepen wat af op een blaadje en dan lopen we door naar onze kamer. Dit gaan nog twee leuke dagen worden.

Hii, hier weer een nieuw deeltje van dit boek. Hopelijk vinden jullie het nog leuk om te lezen en overmorgen komt er weer een nieuw deel online. We hebben hier gewoon de 40 hoofdstukken gehaald en dat was zonder jullie nooit gelukt. Doordat jullie dit lezen, vindt ik het steeds maar leuker worden om verder te schrijven. Bedankt daarvoor❤️.

Xx deslimmenerd ❤️❤️