One Direction ~ Mijn grootste nachtmerrie komt uit

Hoofdstuk 59

*iets meer dan één week later zondag 19 oktober......*
Het is zondag 19 oktober en vandaag begint de groepsfase van het voetbaltoernooi. We spelen thuis tegen St. Edward's College uit Liverpool. Deze week hebben we een keer extra getraind en nu is het eindelijk zo ver. De wedstrijd begint om twaalf uur, dus we moeten om elf uur op de club zijn. Het is vier uur rijden ongeveer vanaf Liverpool, dus ze moesten waarschijnlijk vroeg weg. Ook zijn we klaar met het opnemen van het album en hij is echt goed geworden. Over iets minder dan een maand komt hij uit en ik kan niet wachten. Daniël heeft zijn tactiek aangepast en pakt nu niet iedereen meer, maar alleen Isabel. Niek, Stefan en ik zijn tot de conclusie gekomen dat hij het werk van Simon wilt afmaken en als dit niet snel ophoudt, gaat dat waarschijnlijk ook gebeuren. Alleen de vraag is: wanneer? Als er niet snel wat verandert, zijn we Isabel misschien wel voorgoed kwijt en dat willen we echt niet. Om half elf roept Liam dat we gaan en dan prop ik nog mijn handdoek, shampoo en schone kleding in mijn tas bij mijn voetbalschoenen. De tenues worden altijd in de kleedkamer gehangen, dus je moet in je trainingspak komen en schone kleren meenemen, want we douchen daar. De meiden krijgen dan een eigen kleedkamer om te douchen gelukkig. In de auto heb ik mijn AirPods in om me een beetje te concentreren. Bij de club aangekomen, stappen we alle vijf uit en pak ik mijn sporttas uit de bak. Louis drukt een rol sporttape in mijn handen en dankbaar neem ik die aan. Bij zulk soort wedstrijden tape ik mijn knie in om de kans te verkleinen dat mijn knie weer uit de kom gaat. De jongens zeg ik gedag en dan loop ik door naar de kleedkamer (nummer 9) en Liam, Niall, Louis en Harry lopen naar het hoofdveld. In de kleedkamer ga ik bij het tenue zitten met nummer 14 en Payne erop. De dag dat de jongens me hebben geadopteerd (14 februari) is nu ook mijn nummer op mijn tenue. We worden gesponsord door Nike, dus het Nike logo staat er ook op en onze hoofdsponsor is Audi, dus op onze buiken staat het Audi logo. Naast me zit Niek met nummer 2 en Fred met nummer 4. Als iedereen er is zegt Pete:' voordat jullie je sokken en scheenbeschermers aan mogen doen, doe ik eerst de opstelling en specialisten even.' Iedereen knikt en dan begint hij met de opstelling. 'Charlie in het doel, Elize rechtsback, Fred rechter centrale verdediger, Stan linker centrale verdediger, Niek linksback, Oliver rechtshalf, Liz aanvallende middenvelder, Jørn linkshalf, Stefan rechtsbuiten, Jess in de spits en Noah linksbuiten. Onze aanvoerder is Oliver en als je gewisseld zou worden, gaat hij naar Elize en van Elize naar Fred en van Fred naar Charlie. De penalty's neemt Noah, vrije trappen neemt Jørn en de corners neemt Liz.' Iedereen knikt en gaat zich omkleden voor de warming-up. Iedereen gunt het elkaar, dus de reserves zijn ook niet boos of zo. Als iedereen klaar is, lopen we de kleedkamer uit en vanaf onder de tribune komen we het veld oplopen onder luid applaus. Na een warming-up van 40 min, gaan we weer naar binnen. Iedereen begint zich om te kleden in ons tenue. Niek tapet mijn knie in en dan vraagt Noah:' heeft iemand sporttape voor mijn enkel?' Ik knik en gooi het naar hem als Niek klaar is. 'Thanks babe.' 'Geen probleem schat.' Als het nog 7 min voor het begin van de wedstrijd is, gaan we klaar staan onder de tribune. St. Edward's College staat al klaar in de goede volgorde De volgorde van ons is: Oliver, Charlie, Fred, ik, Niek, Stan, Liz, Jørn, Stefan, Noah en Jess. Milan, Ethan, Bo, Jake en Levy geven ons een knuffel en lopen dan naar de bank met Pete en Jurre onze verzorger. Elk team moet verplicht een verzorger hebben. De scheidsrechter en de grensrechters staan al klaar en op het veld zie ik de vierde official ook al staan. Onze regels zijn precies hetzelfde als bij het betaalde voetbal, alleen hebben wij geen VAR. Wanneer de scheidsrechter het teken geeft, lopen we het veld op onder Eye of the Tiger van Survivor. Onze thuiswedstrijden en de thuiswedstrijden van Comenius worden uitgezonden op de tv-zender van London. Wij spelen ook nooit op hetzelfde moment thuis. Als we allemaal staan, loopt er een camera voor ons langs. Daarna loopt St. Edward's College langs de grensrechters en scheidsrechter en dan langs ons om ons een hand te geven. Daarna lopen wij langs de scheidsrechter en grensrechters en geven ze een hand. Met het team gaan we op de foto en dan moet Oliver bij de scheids komen om te tossen. Binnen 4 min is hij weer bij ons en gaan we in een kring staan. We bespreken nog de laatste dingen en spreken elkaar moed in en dan gaan we op onze posities staan. Als de scheidsrechter fluit, trapt St. Edward's College af en begint de wedstrijd.