One Direction ~ Mijn grootste nachtmerrie komt uit

Hoofdstuk 60

Onderstreepte zinnen of woorden = Nederlands gesproken
Niet onderstreepte zinnen of woorden = Engels gesproken

*de volgende dag maandag 20 oktober.....*
Met zijn zessen lopen we de school uit. Het is half vier en onze laatste les is net afgelopen. Bij de fietsenstalling zeggen we Jørn, Julie en Rose gedag en dan lopen we door naar de uitgang van het hek. Vanmorgen zijn we gebracht met de auto, want het regenden. Niek zijn moeder komt ons ophalen om kwart over vijf bij het winkelcentrum, omdat de jongens om half acht moeten trainen. Rustig gaan we het schoolplein af en lopen we pratend richting het winkelcentrum, die is dichterbij dan het centrum met alle winkels en zo. We lopen een wijk door die helemaal is uitgestorven en doordat we niet goed opletten gebeurt er opeens iets vreemd. Ik word van achteren vast gepakt en als ik naar Niek en Stefan kijk, zie ik dat bij hun hetzelfde gedaan wordt. Alles gaat heel snel en na een paar sec hoor ik de man die mij vast heeft zeggen:' slaap lekker meid.' En dan wordt alles zwart voor mijn ogen.

*vier uur later.....*
Mijn ogen doe ik open en al snel sluit ik ze weer door het licht. Wanneer ik weer normaal kan kijken, zie ik Niek bewusteloos liggen in een plas bloed. Bij Stefan is hetzelfde het geval en ik merk dat ik ook in een plas bloed lig. Als je goed ruikt, ruik je dat het nepbloed is. Snel sta ik op en ren ik naar Niek en Stefan toe. 'Wordt wakker alsjeblieft.' Mompel ik, terwijl ik zachtjes op hun wangen tik. Na een paar min openen ze hun ogen. 'Thank God jullie leven nog.' We knuffelen even en dan merken ze het nepbloed ook op. 'Waarom liggen we in nepbloed?' Vraagt Stefan. Het enige dat ik kan doen is mijn schouders ophalen. Niek wilt iets zeggen, maar dan komen er vier mannen van rond de 30 binnengelopen. 'Zo zo Elize Payne, Niek Smith en Stefan black, welkom in een loods in Rotterdam.' Hij praat Nederlands tegen ons en ik weet dat wij het kunnen verstaan en we kunnen het ook terug spreken. Jullie vragen je nu vast af hoe we dat kunnen. Nou Tess wilde haar Nederlands bijhouden in het weeshuis en toen heeft ze het Rose en mij dus geleerd en ik kan het ook nog en hou het af en toe wel eens bij met Niek en Stefan. Niek en Stefan kunnen het ook, doordat onze geschiedenis docent in de tweede uit Nederland kwam en toen hebben ze gevraagd of ze hun Nederlands kon leren en toen ben ik ook maar mee gegaan en zo kunnen we het dus alle drie. Verbaast over het feit dat we in Nederland zijn vraagt Niek:' waarom zijn we ontvoerd en waarom lagen we in een plas nepbloed?' Vragend kijken we de vier mannen voor ons aan en de leider stapt boos naar voren en roept:' als wij bij jullie in de buurt zijn praat je Nederlands met ons begrepen Smith?' Hij slaat Niek is zijn gezicht en dat laten Stefan en ik niet gebeuren. Boos staan we op maar al snel duwen twee van de drie andere mannen ons hard terug op de vloer. 'Wat moet je van ons?' Sis ik boos naar die guy die Niek geslagen heeft. 'Aha jullie kunnen dus toch Nederlands, maar dat wisten we al. Wat we van jullie moeten Elize? Door jullie kunnen we eindelijk onrust zaaien in de wereld en daarom hebben we jullie ontvoerd en hier naar een loods in Rotterdam gebracht.' Niek, Stefan en ik snappen er helemaal niks van en dan vraagt Stefan:' hoe willen jullie dan onrust gaan zaaien in de wereld met ons?' Alle vier beginnen ze hard te lachen en dan zegt die leider weer:' ja dat gaan wij doen door iedereen te laten denken dat jullie dood zijn. Elize zit in de bekendste band van de wereld en daardoor zijn jullie ook super bekend. Eigenlijk doen we het meer om ontrust te zaaien bij jullie ouders, want die haatten we alle vier heel erg.' 'Hoezo, jullie kennen ze niet eens.' Mompel ik. 'Oh jawel, jouw ouders dan misschien niet Elize, maar die van Niek en Stefan wel. Dat waren onze rivalen op school. Ja we hebben in Engeland op school gezeten en daar kennen we ze van. Jouw ouders Elize, die hebben ervoor gezorgd dat onze kinderen alleen nog maar over die k*t band kunnen praten. 'Oh One Direction dit, One Direction dat,' zo vervelend die homo's.' Heel boos sta ik op. 'Ik zou heel gauw je grote bek houden over mijn ouders jij dik, vet mormel.' Boos ren ik op hem af en dan geef ik hem een stoot tegen zijn kaak. Hij lijkt geen pijn te hebben, maar hij is wel boos. Hij geeft me een harde stoot in mijn maag en eentje vol op mijn oog. Deze man is toch echt veel sterker dan Daniël of Simon. Even wankel ik en terwijl ik naar mijn buik grijp, val ik achterover. Stefan vangt me gelukkig op en legt me voorzichtig op de grond. 'Het komt goed babe.' Zegt hij. Dat was alleen de domste fout, want het had in het Nederlands gemoeten. De leider geeft Stefan en harde klap op zijn gezicht en sist dan:' Nederlands waar wij bij zijn Black.' Stefan knikt en dan zegt de leider weer:' oké, wij hebben jullie dood al in scène gezet (daarom lagen jullie ook in nepbloed). Zometeen laten we jullie kamer zien en jullie badkamer. Verderop in de loods staat een kledingkast, wat muziekinstrumenten, microfoons, een bal en twee doelen, want ja jullie zitten hier nog wel een tijdje. Om acht uur 's ochtends, één uur 's middags en zes uur 's avonds krijgen jullie eten. Wij brengen het persoonlijk en zullen verder ook niet echt bij jullie zijn. Wanneer we weggaan, sluiten we alle deuren netjes af, zodat jullie niet kunnen ontsnappen. Nog één ding: de loods is geluiddicht, dus om hulp roepen of zo heeft geen zin. Geniet nog maar lekker van de laatste dag dat jullie nog "levend" zijn, want morgen zijn jullie het niet meer.' Ze brengen ons naar onze kamer. Het is een saaie witte kamer met drie matrassen erin. 'Morgen krijgen jullie eten van ons en we zullen jullie het nieuws wel laten zien als iedereen weet dat jullie "dood" zijn. Jullie telefoons en iPads liggen in ons kantoor, maar die is lekker afgesloten, dus daar kunnen jullie niet bij. Fijne nacht en tot morgen.' Ze lopen weg, maar dan roept Niek:' hoe heten jullie?' 'Oh, ik ben Daan en dit zijn Finn, Dani en Wessel.' Daan wijst iedereen aan en dan lopen ze echt weg. We horen een deur op slot gaan. Toch checken we alle deuren, maar alles zit op slot. 'Lekker weer, wat zullen onze ouders nu doen?' Stefan kijkt ons verdrietig aan. 'Die zijn naar ons aan het zoeken, sowieso.' Zegt Niek. We knikken en dan vraag ik:' zullen we misschien wat muziek maken om de tijd te doden?' Ze knikken en dan lopen we de loods door naar de instrumenten. Er staat een drumstel, een Bas, elektrische en akoestische gitaar en ook nog een piano. We sluiten de Elektrische en basgitaar aan op de box en de microfonen zetten we aan. Voodoo Doll, Permanent Vacation, Don't Stop, Lie To Me, Disconnected, Amnesia, Where Do Broken Hearts Go, Midnight Memories en nog veel meer nummers klinken door de loods. Dit gaan nog lange dagen worden.

POV Mirjam
*een aantal uren geleden.....*
Om stipt kwart voor vijf sta ik te wachten voor het winkelcentrum. Stefan, Elize en Niek kunnen elk moment het winkelcentrum uitlopen. Minuten gaan voorbij en na tien min besluit ik Niek te bellen. Na drie keer bellen neemt hij nog niet op, dus bel ik Elize en Stefan ook nog een aantal keer. Steeds wordt er niet opgenomen en ik begin toch echt bezorgd te raken. Snel zoek ik Liam op in mijn contacten en bel ik hem. Binnen enkele sec neemt hij op. (Liam= l Mirjam= m).

L= hi, met Liam.
M= hoi Liam, met Mirjam.
L= hey Mirjam, hoe is het?
M= het gaat goed hoor, maar ik heb een vraag: zijn Niek, Stefan en Elize bij jullie?
L= nee, die zijn hier niet, hoezo dan?
M= ik sta nu al een kwartier op ze te wachten bij het winkelcentrum en ze komen maar niet naar buiten.
L= heb je ze al gebeld?
M= ja allemaal drie keer en elke keer kreeg ik de voicemail.
L= dat is heel vreemd.
M= ja inderdaad, ik ga Diana bellen.
L= ik zal de kids nog proberen te bereiken.
M= is goed Liam.
L= als ze ook niet bij Diana zijn, kom dan even hierheen oké?
M= ja dat doen we Liam.
L= hopelijk zijn ze bij Diana en Nick.
M= dat hoop ik ook, ik laat het je zo snel mogelijk weten Liam.
L= is goed Mirjam, ga jij Diana maar bellen.
M= ga ik doen.
L= doei Mirjam.
M= dag Liam.

We hangen op en dan zoek ik Diana in mijn contacten. Wanneer ik haar gevonden heb, klik ik meteen op het groene bel icoontje. Na twee keer overgaan, wordt er opgenomen.
(Diana= d Mirjam= m).

D= hallo, met Diana.
M= hoi Diana, met Mirjam.
D= hey Mirjam, hoe is het?
M= nu niet zo goed meer.
D= waarom, wat is er aan de hand?
M= ik sta de kids nu al bijna 20 min op te wachten, maar ze zijn er nog niet.
D= serieus, heb je ze al gebeld?
M= ja alle drie, drie keer, maar geen van alle neemt op.
D= heb je Liam, Niall, Louis of Harry al gebeld om te vragen of ze daar zijn?
M= ja, ik heb Liam gebeld en daar waren ze ook niet en hij zou ze nog een keer proberen te bellen.
D= oké, wat moeten we nu?!
M= Liam zei dat als ze niet bij jou waren, we naar hem moesten komen.
D= laten we dat dan maar doen.
M= ja is goed, dan zie ik jou bij huize Direction.
D= oké, tot zo Mirjam.

Weer hangen we op. Nog één keer kijk ik naar de ingang van het winkelcentrum en nog steeds komen ze er niet uitlopen. De auto start ik en dan begin ik richting het huis van 1D te rijden. Daar aangekomen, zie ik Diana ook net aankomen. Samen lopen we naar de poort en snel begroeten we elkaar. Daar type ik de code van de poort in en lopen we naar binnen. Bij de voordeur belt Diana aan en al snel doet Niall open. Hij geeft ons een knuffel en dan (als we onze jassen hebben opgehangen) lopen we door naar de woonkamer. Liam, Louis en Harry zitten daar en die geven we ook een knuffel.

POV Liam
Als Diana en Mirjam gaan zitten vraagt Diana:' en hebben ze nog opgenomen?' Ik schud mijn hoofd. 'Laten we opsplitsen in drie groepen en met de auto alle plekken en personen langsgaan waar ze kunnen zijn. Als ze daar niet zijn, gaan we naar de politie.' Oppert Harry. Iedereen knikt en staat op. 'Jongens ik ga eerst even langs 5 Seconds of Summer, want dat is hier één min vandaan.' Iedereen knikt en dan trek ik snel mijn jas aan. In een rap tempo ren ik naar het huis van 5SOS (wat bij ons in de straat is). Heel snel type ik de code van de poort in en ren ik naar de deur. Wanneer ik aangebeld heb, doet Calum al snel open. 'Hey Liam, wat doe jij hier?' 'Zijn Niek, Stefan en Elize hier?' 'Nee, hoezo?' 'Ze zijn vermist.' Zeg ik. 'Serieus, moeten we helpen met zoeken?' Vragend kijkt hij me aan. 'Ja, als dat kan graag.' Hij knikt. 'Ik ga, bel één van ons als jullie ze vinden.' Calum knikt, terwijl hij de rest van de band roept. Ik ben ondertussen de poort al weer uit gerend. Bij ons huis stap ik bij Louis in en die rijdt meteen weg. '5SOS helpt ook.' Mompel ik. Louis knikt, terwijl hij richting Zayn rijdt. Hopelijk vinden we ze snel.

Hii, hier een nieuw deel. Vanaf vandaag ga ik alleen nog maar op zaterdag uploaden, want op maandag vergeet ik het heel de tijd, dus dat is even belangrijk. Dit is gewoon al hoofdstuk 60, echt het gaat heel hard. Hopelijk is iedereen nog steeds gezond en veilig binnen en blijft dat ook zo❤️. Vanaf dit hoofdstuk kunnen jullie vaker de onderstreepte zinnen in een hoofdstuk vinden, want ze gaan wat vaker Nederlands praten. Niet onderstreept is eigenlijk Engels, maar dat begrepen jullie waarschijnlijk toch al.

Xx deslimmenerd❤️❤️