One Direction ~ Mijn grootste nachtmerrie komt uit

Hoofdstuk 27

*zaterdag een week later....*
Het is zaterdag en dat betekent dat we vandaag naar het management en Simon moeten. Gelukkig hebben we Kiss You zonder problemen kunnen afmaken, maar voor de muziek hadden we wel de hulp nodig van de boys van 5SOS. Ashton is de drummer van de band en wij hadden dat nodig bij het nummer en hij wilde ons helpen. De andere hebben ook geholpen door te kijken, samen met ons, wat het beste klonk. Ook zit er een elektrische gitaar in de muziek en die hebben Niall en ik gedaan. Bij alle drie de nummers hebben we ook al de tekst verdeeld, dus nu zijn ze echt helemaal af. Ondertussen zijn we onderweg naar het management. Louis zit al de hele tijd te klagen dat hij er geen zin in heeft en ik kan niet ontkennen dat ik hetzelfde gevoel heb. Het kan zo maar zijn dat het management de nummers niks vindt, maar wij gaan ze echt niet meer veranderen. Zelf zijn we echt heel erg tevreden en blij met de drie nummers, dus dan is het hun probleem. Daniël heeft in de tussentijd iemand in elkaar geslagen, waar we achter kwamen toen hij al bezig was. Niek en Stefan wilden hem stoppen, maar ik heb ze tegengehouden en Daniël zelf op zijn plek gezet. Ik wil voorkomen dat hij Niek en Stefan pijn gaat doen en daarom laat ik het niet toe dat zij er wat van zeggen. Ze mogen iedereen die andere pesten tegenhouden, maar niet Daniël. Daniël is van mij, zodat hij alleen het recht heeft om mij pijn te doen en Niek en Stefan niet. Verder heeft hij wat mensen uitgescholden en heb ik hem op zijn plek gezet, maar alles lijkt steeds voor niks. Alles wat ik probeer om hem te stoppen mislukt en ik erger me er rot aan. Ik heb zelfs al een paar keer gehad dat ik hem weer betrapte op iets en dat ik even niks kon doen, omdat een stemmetje in mijn hoofd zei dat alles voor niets is en dat ik een nietsnut ben, omdat niks wat ik doe werkt. Één keer raakte ik zo geïrriteerd door dat k*t stemmetje dat ik hem bijna weer sloeg, maar Niek en Stefan hielden me tegen en Niek nam me mee, terwijl Stefan het afhandelde met Daniël. Is dat stemmetje een teken of zo dat ik de moed moet opgeven? Dat ik gewoon moet stoppen met iedereen beschermen, omdat het toch niet lukt? Nou ja het zal wel. Gefrustreerd door mijn gedachten begin ik zachtjes aan mijn haar te trekken. Binnensmonds begin ik te schelden en de jongens kijken me bezorgd aan. 'Heyy gaat het wel?' De bezorgde stem van Liam vult mijn oren en ik word wat rustiger. Ik zet een soort van glimlach op en zeg dan:' ja het gaat wel gewoon een beetje stress.' Aan de blikken van ze kan ik zien dat ze het niet echt geloven, maar dat ze laten het voor nu. Zuchtend laat ik me tegen Niall aanvallen. Hij slaat een arm om mee heen en ik begin me een beetje te ontspannen. Als we er zijn stappen we uit en lopen we de studio binnen. Meteen lopen we door naar de ruimte waar alleen microfoons en muziekinstrumenten staan. Dat is de oefenruimte. Het management en Simon zitten er al. We praten wat over hoe het tot nu toe gaat en dan is het tijd om de nummers te laten horen. Liam geeft de USB waar de muziek opstaat aan ze. We beginnen met Don't Forget Where You Belong. Van deze nummers kennen we de tekst helemaal, dus hopelijk gaat het goed. We gaan achter de microfoons staan en de muziek begint te af te spelen. Als we alle nummers gehad hebben zegt Simon:' dit zijn drie hele goede nummers, jullie mogen zeer tevreden zijn.' We knikken blij en dan vraagt Kenney:' kan één van jullie uitleggen wat er achter het nummer Don't Forget Where You Belong zit?' 'Nou eigenlijk gaan de eerste twee coupletten over ons leven en dat we toch niet vergeten wie we eigenlijk zijn. En omdat we dus zoveel reizen niet moeten vergeten waar we thuishoren.' Legt Harry uit. Ze knikken en dan vertellen ze nog dat het goede nummers zijn, voordat we weer klaar zijn. Als we weer buiten staan vraagt Niall:' zullen we nog even naar de stad gaan?' Liam en Harry knikken, maar Louis en ik niet. Ze kijken ons vragend aan en dan antwoord ik:' nou ik heb volgende week vrijdag een belangrijke AK toets en ik moet nog beginnen met leren en morgen heb ik ook bijna geen tijd, omdat wij samen naar het voetbal gaan.' En Louis voegt daar aan toe:' ja en ik zou haar gaan overhoren en ik laat haar niet alleen thuis.' Ze knikken en dan stappen we de auto in. Liam zet ons thuis af en dan rijden ze met zijn drieën door naar de stad. Louis opent de kleine deur van de poort en daar lopen we door naar binnen. Ook opent hij de voordeur en dan loop ik meteen naar boven om mijn iPad te pakken. Beneden ga ik aan de eettafel zitten, terwijl Louis een glas drinken voor me neerzet. Snel bedank ik hem, voordat ik begin met leren van de eerste paragraaf. Als alles van de eerste paragraaf er na een tijdje inziet geef ik mijn iPad aan Louis. 'Ga jij maar naar boven dan ga ik de antwoorden van de belangrijkste dingen door het huis hangen.' Zegt hij. Ik knik lachend en vraag dan nog:' weet jij of Casper en Noah morgen komen?'. Hij schudt zijn hoofd en zegt dan:' app jij Noah anders even om het te vragen.' Ik knik en vertrek dan naar boven. In mijn kamer ga ik op mijn bed liggen en dan pak ik mijn telefoon van het nachtkastje. Casper is en was de beste vriend van Louis toen hij nog in Doncaster woonde. Nu zijn ze nog steeds goede vrienden, maar ze zien elkaar alleen niet vaak meer. Noah is zijn jongere broertje die net als ik in de 5e van het VWO zit. Zij woonden ook in Doncaster, maar hun vader kreeg net voordat Noah naar de eerste ging een hele goede baan in Londen, dus nu wonen ze ook al 5 jaar in Londen en Noah zit bij mij op school. Hij zit in 5AD, Tommy, Lisa en Kate zitten in 5AF bij Daniël, en is een ook hele goede vriend van mij. Eigenlijk vind ik hem al een tijdje leuk, maar ja dat ga ik niet zeggen. Casper en Noah hebben dus ook zo'n pas van de club gekregen dat ze naar elke thuiswedstrijd mogen, omdat hun vader ook veel voor de club doet. Ik ga naar de app met Noah en begin dan een appje te sturen.